ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวินพัฒน์]

วันที่อ่อนแอ


จบสุดท้ายปลายทางเป็นอย่างคิด
ทางชีวิตเหมือนเปลี่ยนเวียนทางใหม่
ดูเวิ้งว่างหวาดหวั่นกว่าวันใด
ที่ผ่านมาเพื่ออะไรไยมืดมน

เมื่อถึงวันอ่อนแอและแพ้พ่าย
ที่ทำมาเปล่าดายไม่เป็นผล
ครั้นเวลาผันเวียนเปลี่ยนกมล
เปลี่ยนใจคนให้ต่างอย่างเสียดาย

อยู่กับความไม่แน่อ่อนแอซ้ำ
หลักประจำชีวิตผิดเป้าหมาย
ต่างคนต่างเจอกันวันเดียวดาย
และสุดท้ายต่างลาไม่มาเจอ

เป็นลำนำเรื่องเก่าเที่เราพบ
ไร้จุดจบทางตันวันใจเผลอ
อารมณ์ซ่อนอ่อนไหวใจละเมอ
เมื่อไร้เธอก็อ่อนแอและแพ้ใจ


กวินพัฒน์

[แป้งน้ำ]

คงเป็นเพราะคืนนี้ท้องเหน็บหนาว
ดวงดาวจึงกลั่นน้ำตาพร่างพราว . .. สู่เบื้องล่าง
เป็นเพราะคืนนี้ฉันนอนไม่หลับจึงออกมารับลมบ้าง
อุณหภูมิเย็น-เย็น ทำให้บรรยากาศเคว้งคว้าง . .. เกินไป

เป็นเพราะฉันอยากร้องไห้แทนดวงดาว
เพราะเป็นห่วงว่าน้ำค้างหยดหนาว . .. จะทำให้คนใต้ฟ้าป่วยไข้
เธอไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้รู้สึกเหงาและเดียวดาย
แค่อยากล้างตาเพราะช่วงนี้ฝุ่นเยอะเกินไป . ..
ไ ม่ มี สิ่ ง ไ ห น . .. ที่ทำให้หัวใจของฉันอ่อนแอ~*

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

วันที่หัวใจ...รู้สึกถึงความปวดร้าว
อาจไม่ใช่เพราะอากาศหนาว...คราวเปลี่ยนแปร
อาจแค่เพียงใจ...รู้สึกหนักคราอ่อนแอ
และรู้สึกถึงความพ่ายแพ้...ในหัวใจ

ก็ไม่เป็นไร  ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรนะ
เดี๋ยวเวลาเปลี่ยนกะ...ละเดี๋ยวก็เริ่มใหม่
แค่อีกหนึ่งวันที่อ่อนแอ...ไม่เป็นไร
ยังมีวันต่อๆไป...ให้เวลาหัวใจเพิ่มอีกสักวัน

[กวินพัฒน์]

ยอมรับในความพ่ายเมื่อใจดิ่ง
อยากจะทิ้งทุกอย่างจบทางฝัน
ไม่อยากเห็นรับรู้หรือดูมัน
กับสิ่งอันบั่นทอนตัดตอนใจ

ยอมรับในชะตาว่าพ่ายแพ้
ยอมรับความอ่อนแอแม้ไม่ไหว
ยอมรับกับความจริงสิ่งเป็นไป
ผู้ปราชัยพ่ายแพ้แท้เป็นเรา


กวินพัฒน์

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ใจยอมรับ กับสิ่ง ทิ้งแปรเปลี่ยน
แม้วนเวียน เปลี่ยนใจใคร ให้ว่างเปล่า
แค่ยอมรับ แค่ปรับแสง แปลงเรื่องราว
แค่เริ่มก้าว กล่าวทักทาย กับความพ่ายแพ้ในใจ

เหตุและผล คนมากมาย หล่นหายจาก
ทั้งรักมาก ทั้งอยากหนี ที่อ่อนไหว
มีเวลา ให้อ่อนแอ แพ้เรื่อยไป
ทดเวลา ปล่อยว่างไว้ ในสักครา

ก็ยังคง เป็นเราเอง ที่แต่งเติม
ทั้งลดเพิ่ม ประเดิมท้า ว่าหนักหนา
แพ้ก็พัก รักก็ปล่อย ลอยไกลตา
อนิจจา ว่าไม่จริง ยิ่งกว่าใจ

[กัลมลี*]

มิใช่คนอ่อนแอแต่เริ่มแรก
แต่เริ่มแปลกกว่าเดิมเริ่มหวั่นไหว
บางวันก็นั่งนอนชอบถอนใจ
เป็นอะไรไม่รู้ดูปลง-ปลง

ดูซีรี่ย์ดราม่าน้ำตาตก
บางคืนพกเพ้อไปคล้ายลุ่มหลง
มือทำงานแต่ใจไม่มั่งคง
ปล่อยมันตรงไปหาหน้าบ้านเธอ

คือความรักใช่ไหมให้เป็นเหตุ
คอยสังเกตุเหตุทำน้ำตาเอ่อ
ความเข้มแข็งหายไปหาไม่เจอ
รักทำเพ้อหรือว่าบ้ากันนะ


ว่าจะจบแบบซึ้ง แต่ไหงออกเวย์นี้ได้นะ   

[โซ...เซอะเซอ]

…คนอ่อนแอ มักแพ้ทาง คนขวางโลก แสร้งกรรโชก โยกโย้ โชว์เกะกะ คนคุ้นกัน ครั้นเหน็บแนม แซมปะทะ ก็แค่ตะมุตะมิ จิ๊จ๊ะ นะตะเอง …อุตส่าห์กระชากวัยเขียน…นะเนี่ย หึหึ โซ…เซอะเซอ 24 พฤศจิกายน 2568

[PIKuL]

มีเหล่าสาวเข้าปลอบไม่ว่างเว้น
ที่ว่าเน้น "อ่อนแอ" คงตรงเผง
กุลอ่อนอก อ่อนใจ จนโคลงเคลง
เกิดคำถาม วังเวง..อย่างเกรงใจ

หนุ่มอ่อนแอ สาวอ่อนไหว มีไหมเล่า
มาขอเฝ้า แอบดู "เอาใจใส่" ( อิอิ )
กุลมืออ่อน ประณตน้อมค้อมกราบไป
ขอยืมตังค์ ได้ไหม ...กราบอีกที.

วันนี้เวียนหัวนิดหน่อย 55555

[กัลมลี*]

หลังเที่ยงคืน Payday (เพย์เดย์) เซมากราบ
มันยวบยาบแขนขาล้าเหลือที่
ขอยืมสักสองพันติดบัญชี
แอปส้มมีทางแก้คนแพ้ใจ

ในวันที่อ่อนแอแพ้ทุกอย่าง
เห็นใจบ้างสักหนคนอ่อนไหว
ขอพลังแบงค์เทาเอาสองใบ
ชาติหน้าใช้คืนครบจบรวดเดียว

 ช้อปฮีลใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

นึกๆแล้ว...หากจะอ่อนหากจะแอ
ก็คงแพ้แค่รายจ่าย...ไม่เอะใจเฉลียว
พรุ่งนี้วันดีมีเพย์เดย์...มั่นกลมเกลียว
คงต้องเลี้ยว...ใจมันเปลี่ยว...อยากจะเพย์ 

[PIKuL]

ใจมันอ่อนตอนช้อป..เลยกดสั่ง
ไม่เคยยั้งรายจ่าย..สั่งเก๋-เก๋
ทั้งผ่อนนาน ผ่อนสั้น ไม่จำเจ
หากราคา"โอเค"ไม่รั้งรอ

พอถึงคราวสิ้นเดือน เตือนเงินหมด
ความอ่อนแอเข้าสะกด..หมดแล้วหนอ
เหลือ100ถึงสิ้นเดือน...น้ำตาคลอ
จะไปต่ออย่างไร...ในอกตรม

หันไปหา"เงินสด"กดออกใช้
ดอกเบี้ยบานตะไทใจขื่นขม
ไม่น่าเลยเพย์เดย์....ค่านิยม
อยากเป็นลมถึงปีหน้า...ไม่น่าเลย.