ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เมื่อคุณค้นเจอ อัลบั้มภาพ เล่มเก่าเก่า
เรื่องที่เล่า เอาซะเห็น ชัดเจนหนักหนา
เริ่มจากปกใน วัยใสสติ๊กเกอร์ ชูสองนิ้วมา
ตามด้วยแววตา ที่แสนเริงร่า เมื่อครานักเรียน

ตั้งแต่ประกวด หนูน้อยนพมาศ วัยอนุบาล
วัยประถมผ่าน ยาวนาน กาลเปลี่ยน
สู่สาวมัธยม หวานอม ขมเวียน
จบวัยเกรียนๆ เป็นนักศึกษา มหาวิทยาลัย

ละเรียนจนจบ จนคบใครๆ ถึงวัยทำงาน
วัยเปี่ยมอุดมการณ์ ซาบซ่านวัยสดใส
เปิดไปเปิดมา ถึงหน้าสุดท้าย ก็ล่วงเลยวัย
ปิดลงถอนหายใจ พร้อมรอยยิ้มบางๆ

คือความทรงจำ ที่ทำเก็บไว้ ในวัยของฉัน
ความรัก ความฝัน ฉันบรรจุมันไว้ห่างๆ
คือความโล่งใจ ที่ใช้ชีวิตมาอย่างดี ตลอดเส้นทาง
อัลบั้มภาพเก่านั้น ถูกจัดวาง เอาไว้อย่างดี

[กรีนซี]

ช่วงเวลางดงามบนไทม์ไลน์
ก้าวข้ามผ่านเยาว์วัย ไร้เดียงสา
คิดถึงเสมอ วันวานย้อนกาลเวลา
ความสุขที่ใฝ่หา ทุกๆก้าวระหว่างทาง

วัน-เวลาสถานที่ ที่เช็คอิน
ความสุขโบยบิน ดุจนกจากกรงสู่โลกกว้าง
ภ า พ จำจากนี้สีไม่จาง
ทุกภาพจัดเรียงวาง อยู่ข้างๆใจ

กรีนซี

[ขอบฟ้าเหตุการณ์]

ดาวหน้าร้อนในอัลบั้มภาพ

…

เพราะเม็ดแดดแผดจ้าเวลาบ่าย
หรือเพราะแผ่วลมสายพัดคลายคลี่
ในวันหนึ่งวันนั้นจนวันนี้
จำได้ว่าเดือนสี่ ที่ทักทาย
รู้จักผ่านเพื่อนกันของฉัน-เธอ
จองที่ให้เสมอ เจอตอนบ่าย
พอแดดตกลมร้อนค่อยผ่อนคลาย
เห็นหมู่ดาวเรียงราย ทายชื่อดาว
ดาวหน้าร้อนชวนฝันปีนั้นสวย
อาจเพราะฟ้าเปิดด้วย เธอช่วยกล่าว

“เราเป็นเพื่อนวัยเรียนเขียนเรื่องราว
บนถนนเส้นยาว เรา ดาว ดิน ”

จึงหลังเลนส์ชัตเตอร์ เธอกับฉัน
ทั้งรูปหมู่, คู่กัน วันผกผิน
อัลบั้มรูปดูอยู่อาจิณ
จนกระทั่งสุดสิ้น ดิน เปื้อน ดาว
…

ภาพเธอยิ้มดอกไม้รายล้อมรูป
หนาวใจเยือกควันธูป ลมวูบ…หนาว-
แผ่ว…แผ่ว.. พัด เดียวดาย ไปฟ้าพราว
คิดถึง เกินคำกล่าว… ด า ว ห น้ า ร้ อ น.

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

มีหนึ่งภาพ ที่ไม่ทราบ สาเหตุใด
นิ่งมองไป ตาสั่นไหว ในความหมาย
ภาพมอสาม ความเพื่อนเยอะ ให้วุ่นวาย
คนซ้ายสุด สะดุดหน้า ไม่กล้ามอง

ยี่สิบปีผ่านไป ไวเหมือนฝัน
จากกันไป หลายวัน เหล่าเพื่อนผอง
ทั้งจากเป็น จากตาย ไกลครรลอง
พอนึกตรอง ครองน้ำตา ล้าเสียจริง

[PIKuL]

เมื่อค้นเจออัลบั้มภาพเล่มเก่า
เริ่มตั้งแต่วัยเยาว์เป็นเด็กหญิง
มีพ่อแม่พี่น้องเคยแอบอิง
และสายตาหยุดนิ่งนึกท้าวความ

โก่งใบดูหลังภาพ...อะไรเอ่ย
มีใบหน้าที่คุ้นเคยในคำถาม
เป็นรูปใบเล็ก-เล็กให้คิดตาม
นึกถึงยามแอบซ่อนจนลืมเลือน

ก่อนเคยเป็น"รักแรก"แค่แอบชอบ
สถานะในกรอบความเป็นเพื่อน
เห็นภาพเธอวันนี้กลับย้ำเตือน
สถานะไม่เคยเลื่อนเกินเพื่อนไป

คิดถึงวารวัยนั้นก็น่าขำ
ความทรงจำยามแอบมองครั้งเผลอไผล
ณ วันนั้นแค่นี้ก็สุขใจ
เป็นความลับที่ฝังไว้ในภาพเธอ.