คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
08 ตุลาคม 2024, 05:14:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี 2 0 1 6  (อ่าน 5376 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
02 สิงหาคม 2018, 06:07:AM
นานะ
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 89
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 38



« เมื่อ: 02 สิงหาคม 2018, 06:07:AM »
ชุมชนชุมชน


เ บื้ อ ง ห น้ า คื อ ข อ บ ฟ้ า ข ลิ บ ท อ ง
ฉันเหม่อมองไปยังเส้นขอบฟ้า
ข้ามผ่านราตรีมืดมิดพร้อม หั ว ใ จ นิ ท ร า
ณ สุสานน้ำตาที่รวยริน

ขณะนี้  ใ จ เ ธ อ เ ป็ น แ บ บ ไ ห น ?
ขณะสายน้ำข้างในตัวฉัน  ยังไม่หมดสิ้น
สายน้ำแห่งความหลัง  และ บทเพลงแห่งการโบยบิน
พบเจอแล้วจบสิ้น…บนถนนสายหัวใจ

คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น ปี   2 0 1 6
วลีลาดั่งฝนดาวตก สะทกไหว

‘ขอบคุณความเปลี่ยนผันที่ฉันไม่เข้าใจ
ส วั ส ดี เ ช้ า วั น ใ ห ม่…ที่ ไ ร้ เ ธ อ’

เบื้องหน้า คือ ขอบฟ้าแห่งความจริง
ทะเลใจยังไหวติงเสมอ-เสมอ
ก รุ ณ า อ ย่ า ทั ก กั น  หากฉันเจอ
เ กื อ บ ทำ ใ จ ไ ด้ แ ล้ ว เ ธ อ…อีกนิดเดียว.






ขอบคุณรูปภาพจาก Memories of a Geisha


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : @free, แสนเมือง, พี.พูนสุข, ระนาดเอก, ลายเมฆ, รพีกาญจน์, my smile, สุวรรณ, pat-q, โซ...เซอะเซอ, masapaer

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แค่รู้ว่า ที่ นี่ มี ฉั น แ ล ะ มี เ ธ อ เ ป็ น จุ ด ห ม า ย ข อ ง ค ว า ม ผู ก พั น ก็พอ  ยิ้มแบบรักนะ..
30 มีนาคม 2019, 10:55:PM
pat-q
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 50



« ตอบ #1 เมื่อ: 30 มีนาคม 2019, 10:55:PM »
ชุมชนชุมชน

 
   ปฏิทินที่ไม่เคยดู พ.ศ
กับการเฝ้ารอ...ใครอีกคนอยู่ตรงนี้
หวังว่าเวลา จะช่วยลืมเธอ ไปสักที
แต่ความรู้สึกในใจที่มี ไม่เคยจางไป

  เบื้องหน้า..ขอบฟ้าเรืองรอง
ไม่เคยเบื่อ..กับการเหม่อมองดวงดาวที่พริบไหว
น้ำค้างบนยอดหญ้าหยดลงมา..หนาวจับใจ
ยังคงคิดถึงคนไกล..ทุกวี่วัน

  ขณะนี้ ใจเธอเป็นแบบไหน
ส่วนฉัน หัวใจหวั่นสั่น
บทเพลงแห่งการโบยบินที่ได้ยินเธอร้องให้กัน
รับรู้ไว้เถอะนั่น..ฉันยกใจไปให้เธอ

  เบื้องหน้า คือขอบฟ้าแห่งความจริง
แต่ทุกๆสิ่ง ใช่ฉันเพ้อเจ้อ
โปรดทักกันบ้าง หาก..เธอฉันได้ พบเจอ
อย่างน้อยช่วยให้ใจละเมอ..มีพลัง


 ลาตายดีกว่าตู

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลายเมฆ, นานะ, ระนาดเอก, โซ...เซอะเซอ, masapaer

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 สิงหาคม 2024, 01:39:AM
นานะ
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 89
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 38



« ตอบ #2 เมื่อ: 15 สิงหาคม 2024, 01:39:AM »
ชุมชนชุมชน


ยามเมื่อฝนโปรยสาย
พร่างพรายเสมือนเข็มเหล็กทิ่มแทงผิว
เสียงลมหวีดหวิว
หัวใจสั่นพลิ้ว ราวใบไม้ปลิดปลิวร่วงดิน

ความมืดโอบล้อมรอบกายฉัน
จินตนาการถึงขอบฟ้าขลิบทองสีอำพันที่ห่วงถวิล
ตราบที่ยังย่ำเท้าอยู่บนเส้นทางคุ้นชิน
ข่าวคราวของคุณยังได้ยิน เ ส ม อ ม า

เขียนถึง ‘ ค น ที่ จ า ก ฉั น ไ ป ใ น ปี 2 0 1 6 ’
ดาวและเดือนเคลื่อนสู่ฟ้าตะวันตก ณ เบื้องหน้า
ลมโชย โ ป ร ย น้ำ ค้ า ง เ ปื้ อ น ต า
โลกใบเล็กของฉันกังวานด้วยเสียงระฆังลา นิ จ นิ รั น ด ร์
'ผู้ซี่งมิอาจปีนข้ามกำแพงแห่งความพลัดพราก
ย่อมแหลกสลายในซากปรักหักพังแห่งฝัน
ผู้ซึ่งถือสัจจะเป็นที่ตั้ง ย่อมถูกพันธนาการด้วยโซ่ตรวนแห่งความผูกพัน
ปรารถนาเพียงแค่หนึ่งวัน จ า เ ม ส์ วู'.





จาเมส์ วู (Jamais Vu)
อาการตรงข้ามของเดจา วู
คืออาการที่เราหลงลืมสิ่งต่างๆที่คุ้นเคยไปชั่วขณะ


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, Dildeewana, โซ...เซอะเซอ, masapaer

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แค่รู้ว่า ที่ นี่ มี ฉั น แ ล ะ มี เ ธ อ เ ป็ น จุ ด ห ม า ย ข อ ง ค ว า ม ผู ก พั น ก็พอ  ยิ้มแบบรักนะ..
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s