ปฏิทินที่ไม่เคยดู พ.ศ
กับการเฝ้ารอ...ใครอีกคนอยู่ตรงนี้
หวังว่าเวลา จะช่วยลืมเธอ ไปสักที
แต่ความรู้สึกในใจที่มี ไม่เคยจางไป
เบื้องหน้า..ขอบฟ้าเรืองรอง
ไม่เคยเบื่อ..กับการเหม่อมองดวงดาวที่พริบไหว
น้ำค้างบนยอดหญ้าหยดลงมา..หนาวจับใจ
ยังคงคิดถึงคนไกล..ทุกวี่วัน
ขณะนี้ ใจเธอเป็นแบบไหน
ส่วนฉัน หัวใจหวั่นสั่น
บทเพลงแห่งการโบยบินที่ได้ยินเธอร้องให้กัน
รับรู้ไว้เถอะนั่น..ฉันยกใจไปให้เธอ
เบื้องหน้า คือขอบฟ้าแห่งความจริง
แต่ทุกๆสิ่ง ใช่ฉันเพ้อเจ้อ
โปรดทักกันบ้าง หาก..เธอฉันได้ พบเจอ
อย่างน้อยช่วยให้ใจละเมอ..มีพลัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
