เ ก้ า อี้ เ ก่ า
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
19 เมษายน 2024, 07:59:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เ ก้ า อี้ เ ก่ า  (อ่าน 1796 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
09 มีนาคม 2014, 03:50:PM
meang007
Special Class LV3
นักกลอนผู้มากผลงาน

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 73
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 163



« เมื่อ: 09 มีนาคม 2014, 03:50:PM »
ชุมชนชุมชน




เก้าอี้เก่าเสาผุอยู่ในหลืบ
เหมือนคอยสืบเรื่องราวและข่าวสาร
คนเก่าไปคนใหม่มาสารพัน
วันทั้งวันส่งต่อกันมันยินยล

เรื่องราวของฝูงชน คน มนุษย์
ไม่สิ้นสุด รัก โลภ และโกรธหลง
สุดแต่กรรม ดี ชั่ว ได้แต่ปลง
แม้นเลือกได้ก็คงไม่เกิดเป็นคน
   - เมี่ยง เมี่ยง -
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

รั ก เ ดี ย ร์ น ะ ^^
09 มีนาคม 2014, 09:50:PM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #1 เมื่อ: 09 มีนาคม 2014, 09:50:PM »
ชุมชนชุมชน


ตอกตะปูถูปัดขัดเงาใส
เก้าอี้ใหม่ต้องตาค่าสนน
ตั้งวางโชว์โก้หรูอยู่ชั้นบน
รับใช้คนก้นวางท่าทางงาม

วันเดือนปีดีใช้ใหม่เริ่มเก่า
หมองหม่นเทาแทนประเทืองเรืองอร่าม
เคยทรงมั่นลั่นโย้โยกเยกตาม
สูญสิ้นความจำเป็นไม่เห็นคุณ

ชำรุดเก่าเจ้าของจึงมองผ่าน
เก็บหลังบ้านซ่อนไว้มุมใต้ถุน
ซุกเตาจ่อก่อไฟไหม้เป็นจุล
เศษชิ้นดุ้นยกให้เอาไปฟรี

เปรียบมนุษย์ผุดผลิปฏิสนธิ์
กายกมลพิไลใสสดสี
อยู่ท่ามสิ่งแวดล้อมห่อห้อมดี
ช่วยชีวีโน้มนำจ่องจำเริญ

หากขนาบกราบกลางหว่างขวาซ้าย
ถูกอบายครอบจิตคิดผิวเผิน
มีให้เห็นเป็นทาสอำนาจเงิน
ค้อมหัวเดินคะครับรับบัญชา

เทียบเก้าอี้สีมอก็ไม่ได้
จะอ่อนวัยเก่าแก่แท้หมดท่า
รกตาหูอยู่ไปไร้ราคา
อยากจับแกงแช่งด่าเรียกห่ากิน

รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
09 มีนาคม 2014, 10:14:PM
ป้าโย
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 108



« ตอบ #2 เมื่อ: 09 มีนาคม 2014, 10:14:PM »
ชุมชนชุมชน



ธาตุทั้งหมด กฎของมวล ส่วนต่างต่าง
ในที่ว่าง แม้นเสี้ยวศอก ในซอกหิน
น้ำอากาศ แสงส่อง ละอองดิน
ย่อมไม่สิ้น ตามกฎ บทบรรยาย

สารประกอบ กิริยา พาเปลี่ยนบท
เกิดปรากฏ เกาะเกี่ยวกัน เป็นพันสาย
มิอาจแก่ง แบ่งแยก แตกทำลาย
สิ่งทั้งหลาย ล้วนสนเท่ห์ ด้วยเคมี

เป็นอินทรีย์ มีตำนาน สานชีวิต
อันมีพิษ ปลิดชีวัน พันวิถี
วัสดุ อุปกรณ์ ย้อนคดี
เป็นสิ่งที่ สังเคราะห์จัด คัดกันมา

แม้นเก่าไป ใหม่ระคน ปนกันบ้าง
โลกช่างต่าง เปลี่ยนแปลง แกล้งสรรหา
ในทางธรรม สิ่งไม่เที่ยง ธรรมดา
อนัตตา ไตรลักษณ์ จักสำแดง

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

กะเทยไทยใจประเสริฐเลิศที่สุด
เป็นมนุษย์คิดแตกจากใช่ปากหมา
นำพาชาติมิ่งยิ่งใหญ่แต่ไรมา
มีค่ากว่าสัตว์ตัวผู้สมสู่กัน
10 มีนาคม 2014, 08:32:AM
D
นักรบทุกบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,894


ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ


sasa.yai
เว็บไซต์
« ตอบ #3 เมื่อ: 10 มีนาคม 2014, 08:32:AM »
ชุมชนชุมชน



นอนสะดุ้งพุงกระเพื่อมใครเอื้อมอาจ
เอ่ยพิงพาดชื่อฉันจนมานแกว่ง
นอนมิหลับกระสับจังนั่งระแวง
เดินยิ้มแฉ่งมาดู...อยู่นี่เอง

บ่นอะไรยาย,ตา..กระทู้นี้
อ๋อ..เก้าอี้ อิฐดินกสิณเคร่ง
มาอ่านดูรู้สิ้นจินต์วังเวง
ยิ่งพิศเพ่ง งงกว่าเก่า...เราอ่อนวัย..?ยิ้มหน้าใส

"ดิน"

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s