พิมพ์หน้านี้ - เ ก้ า อี้ เ ก่ า

ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน

บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ => กลอนธรรมะ+กลอนสอนใจ+กลอนธรรมชาติ+กลอนปรัชญา => ข้อความที่เริ่มโดย: meang007 ที่ 09 มีนาคม 2014, 03:50:PM



หัวข้อ: เ ก้ า อี้ เ ก่ า
เริ่มหัวข้อโดย: meang007 ที่ 09 มีนาคม 2014, 03:50:PM
(http://www.uppic.org/thumb-4154_531C2972.jpg) (http://www.uppic.org/share-4154_531C2972.html)


เก้าอี้เก่าเสาผุอยู่ในหลืบ
เหมือนคอยสืบเรื่องราวและข่าวสาร
คนเก่าไปคนใหม่มาสารพัน
วันทั้งวันส่งต่อกันมันยินยล

เรื่องราวของฝูงชน คน มนุษย์
ไม่สิ้นสุด รัก โลภ และโกรธหลง
สุดแต่กรรม ดี ชั่ว ได้แต่ปลง
แม้นเลือกได้ก็คงไม่เกิดเป็นคน
   - เมี่ยง เมี่ยง -


หัวข้อ: Re: เ ก้ า อี้ เ ก่ า
เริ่มหัวข้อโดย: รพีกาญจน์ ที่ 09 มีนาคม 2014, 09:50:PM

ตอกตะปูถูปัดขัดเงาใส
เก้าอี้ใหม่ต้องตาค่าสนน
ตั้งวางโชว์โก้หรูอยู่ชั้นบน
รับใช้คนก้นวางท่าทางงาม

วันเดือนปีดีใช้ใหม่เริ่มเก่า
หมองหม่นเทาแทนประเทืองเรืองอร่าม
เคยทรงมั่นลั่นโย้โยกเยกตาม
สูญสิ้นความจำเป็นไม่เห็นคุณ

ชำรุดเก่าเจ้าของจึงมองผ่าน
เก็บหลังบ้านซ่อนไว้มุมใต้ถุน
ซุกเตาจ่อก่อไฟไหม้เป็นจุล
เศษชิ้นดุ้นยกให้เอาไปฟรี

เปรียบมนุษย์ผุดผลิปฏิสนธิ์
กายกมลพิไลใสสดสี
อยู่ท่ามสิ่งแวดล้อมห่อห้อมดี
ช่วยชีวีโน้มนำจ่องจำเริญ

หากขนาบกราบกลางหว่างขวาซ้าย
ถูกอบายครอบจิตคิดผิวเผิน
มีให้เห็นเป็นทาสอำนาจเงิน
ค้อมหัวเดินคะครับรับบัญชา

เทียบเก้าอี้สีมอก็ไม่ได้
จะอ่อนวัยเก่าแก่แท้หมดท่า
รกตาหูอยู่ไปไร้ราคา
อยากจับแกงแช่งด่าเรียกห่ากิน

รพีกาญจน์



หัวข้อ: Re: เ ก้ า อี้ เ ก่ า
เริ่มหัวข้อโดย: ป้าโย ที่ 09 มีนาคม 2014, 10:14:PM


ธาตุทั้งหมด กฎของมวล ส่วนต่างต่าง
ในที่ว่าง แม้นเสี้ยวศอก ในซอกหิน
น้ำอากาศ แสงส่อง ละอองดิน
ย่อมไม่สิ้น ตามกฎ บทบรรยาย

สารประกอบ กิริยา พาเปลี่ยนบท
เกิดปรากฏ เกาะเกี่ยวกัน เป็นพันสาย
มิอาจแก่ง แบ่งแยก แตกทำลาย
สิ่งทั้งหลาย ล้วนสนเท่ห์ ด้วยเคมี

เป็นอินทรีย์ มีตำนาน สานชีวิต
อันมีพิษ ปลิดชีวัน พันวิถี
วัสดุ อุปกรณ์ ย้อนคดี
เป็นสิ่งที่ สังเคราะห์จัด คัดกันมา

แม้นเก่าไป ใหม่ระคน ปนกันบ้าง
โลกช่างต่าง เปลี่ยนแปลง แกล้งสรรหา
ในทางธรรม สิ่งไม่เที่ยง ธรรมดา
อนัตตา ไตรลักษณ์ จักสำแดง



หัวข้อ: Re: เ ก้ า อี้ เ ก่ า
เริ่มหัวข้อโดย: D ที่ 10 มีนาคม 2014, 08:32:AM
(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)


นอนสะดุ้งพุงกระเพื่อมใครเอื้อมอาจ
เอ่ยพิงพาดชื่อฉันจนมานแกว่ง
นอนมิหลับกระสับจังนั่งระแวง
เดินยิ้มแฉ่งมาดู...อยู่นี่เอง

บ่นอะไรยาย,ตา..กระทู้นี้
อ๋อ..เก้าอี้ อิฐดินกสิณเคร่ง
มาอ่านดูรู้สิ้นจินต์วังเวง
ยิ่งพิศเพ่ง งงกว่าเก่า...เราอ่อนวัย..?emo_54

"ดิน"

(http://www.qzub.com/cartoon_016.gif)