บทกลอนฉันไม่เลิสลอยน้อยคุณค่า
.............................................
บทกลอนฉันไม่เลิสลอยน้อยคุณค่า
จึงไม่มีราคาสง่าศิลป์
ผู้พบเห็นผ่านตามองชาชิน
ก็เพียงดินใช่ดาวสกาวใด
ไม่งดงามหวามจิตจนคิดลึก
ไม่ผนึกซอกซอนซึมอ่อนไหว
ไม่ฉาดฉานหวานขมอารมณ์ใคร
ก็ฉันแต่งเรื่อยไปตามใจเรา
กลอนของฉันวันนี้มีไม่น้อย
แต่คนคอยรออ่านกานท์ฉันเล่า
เคารพสิทธิ์คิดรู้อย่าดูเบา
อย่าถือเอาตามใจไปบรรเลง
จงภูมิใจในตนด้นเอาเถิด
จึงจักเกิดราคาสมกล้าเก่ง
อย่าถือสิทธิ์ล่วงล้ำไม่ยำเยง
จึงไม่เคว้งเกียรติศักดิ์นักกวี
จะเพราะมากเพราะน้อยไม่ค่อยเพราะ
เขาจะเยาะเขาจะเย้ยมิเคยหนี
งานศาสตร์ศิลป์สรรค์สร้างทางวาที
ย่อมมีดีและมิดีคลุกคลีไป
หวังเลิศหรูชูเด่นเป็นสง่า
สมควรค่าจรรโลงต้องโปร่งใส
อย่าแอบแฝงแปลงหลอกมีนอกใน
ถือเอาใจบริสุทธิ์ผุดประกาย
บทกลอนฉันไม่เลิศลอยน้อยคุณค่า
คิดนำมาชูเชิดไม่เฉิดฉาย
แม้นหากหวังดังเด่นดุจเพ็ญพราย
พึงละอายสักนิดคิดก่อนทำ
Orion264(มือขวา)
๒๘ มค ๒๕๕๗
