"แม่"
อุ่นอ้อมอก อุ่นไอ แม่ให้ฉัน
ออกจากครรภ์ วันแรก ล้วนแปลกใหม่
เสียงยินดี ปรีดา ดังมาไกล
แม่กอดไว้ ใกล้ชิด สนิทกาย
ตะครองกอด สอดแขน เป็นแท่นฐาน
ดั่งเบาะอาน สารสื่อ คือความหมาย
แทนห่วงใย ใอรัก แทนทักทาย
ส่งกลิ่นอาย รายล้อม อย่างพร้อมเพียง
แม่กล่อมนอน ป้อนนม ทั้งห่มผ้า
เห่แก้วตา ว่าคำ ฮัมเป็นเสียง
เพลงเสนาะ เพราะหู แม่อยู่เคียง
ยินสำเนียง เสียงหวาน สะท้านใจ
คอยดูแล แต่เล็ก เป็นเด็กอ่อน
ผ่านหนาวร้อน สอนสั่ง กระทั่งใหญ่
จนปีกกล้า ขาแข็ง แกร่งกว่าใคร
ก้าวจากไป ใขว่คว้า สิ่งท้าทาย
มุ่งสู่ฝัน วันใหม่ ห่างไกลแม่
มีเพียงแต่ ตัวเรา ทั้งเช้าสาย
ลืมตักแม่ แต่ก่อน ตอนสบาย
ลืมกลิ่นอาย กายอุ่น เคยหนุนนอน
เมื่อปัญหา มาเร้า ใจเศร้าหมอง
น้ำตานอง ร้องให้ ใจเหนื่อยอ่อน
หวนคำนึง ถึงมารดา แสนอาวรณ์
ความอาทร ก่อนนั้น บีบคั้นใจ
เกิดคำถาม ตามติด จึงคิดหนัก
มีแต่รัก แม่นั้น มันสดใส
บริสุทธิ์ ผุดผ่อง เป็นยองใย
ตราตรึงไว้ ในจิต ทุกนิทรา
ย้อนกลับบ้าน ผ่านปี เราหนีห่าง
ดูเส้นทาง สายเก่า เฝ้าห่วงหา
ทีละน้อย ค่อยเดิน เพลินอุรา
เห็นหลังคา คุ้นเคย เชยตามอง
ขึ้นบันได ใจเต้น ไม่เป็นท่า
มือและขา สั่นเทา ต้านเจ้าของ
หวังกอดแม่ เหมือนจิต ที่คิดปอง
สุดท้ายต้อง มาสาย....แม่วายชนม์
มหาซัง....งงครับท่าน
