ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 มิถุนายน 2024, 10:54:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ทุกข์ทนเพราะฝนแล้ง  (อ่าน 12038 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
24 สิงหาคม 2012, 09:37:PM
ดาวระดา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 369
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 595



« เมื่อ: 24 สิงหาคม 2012, 09:37:PM »
ชุมชนชุมชน


เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

กลางสิงหาหน้าฝนต้องทนแล้ง
เหมือนถูกแช่งแล้งกดให้หมดหวัง
ลมโรยรินหมิ่นหมายเหมือนหน่ายชัง
พัดเมฆเทาเงาตั้งให้พังลง

เหลือเพียงแดดแผดผลาญประหารหั่น
พื้นดินพลันหลั่นลดปรากฏผง
ใบข้าวเขียวเซียวซีดสละทรง
บิดเกลียววงกงกรอบจนรอบแล้ว

น้ำขาดเขินขอดแห้งความแล้งผลัก
ชนชาวนาจำพักหายใจแผ่ว
จะปักดำทำต่อก็ใช่แนว
ด้วยไร้แววฝนพรำกระหน่ำเท

แทบจะนับเม็ดฝนที่หล่นได้
มหาภัยพื้นชนสุดสนเท่ห์
โอ้ชาวนาพาหวังล้มพังเพ
ฤดูลักหักเหเล่นเล่ห์ลวง

แล้งหลงทางขวางทิศทำผิดหมด
ไม่ตามกฎกติกาแสนน่าห่วง
ฝนเจ้าเอ๋ยเฉยชาไม่มาทวง
จวนถึงช่วงข้าวท้องยิ่งหมองตรม

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, ไร้นวล^^, Music, พิมพ์วาส, ดุลย์ ละมุน, มหาซัง, เพรางาย, เนิน จำราย, My Melody, ลมหนาว, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ปู่ริน, บูรพาท่าพระจันทร์, --ณัชชา--, อริญชย์, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
24 สิงหาคม 2012, 10:58:PM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« ตอบ #1 เมื่อ: 24 สิงหาคม 2012, 10:58:PM »
ชุมชนชุมชน

พระพิรุณบุญศักดิ์อย่าพักเฉย
โปรดโปรยเปรยปรอยฝนลงมาสู่
ทุ่งท้องนาเปล่งปลั่งสะพรั่งพรู
ต้นกล้าชูโชยรับระยับรวง

ให้อิ่มเอิบเติบโตพระโพสพ
ฝนโรยลบแร้นแค้นเป็นแดนสรวง
ดินแห้งแล้งแปลงเป็นชุ่มชอุ่มทรวง
ให้พุ่มพวงผกาชื่นระรื่นชนม์

วอนวรุณเมตตาชาวนาบ้าง
ให้เห็นทางต่อชีวิตผลิตผล
อุตส่าห์เหนื่อยเมื่อยหนักลำบากตน
หล่อเลี้ยงคนทั้งผไทให้อิ่มพี

ศักดิ์ศรีสูงจรุงเชยชีพมนุษย์
จนผ่องผุดเผยพร้องทุกท้องที่
ให้สุขสมสมศักดิ์สมรักดี
ให้ชีวีชาวนาโสภาเทอญ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เพรางาย, Music, เนิน จำราย, My Melody, ลมหนาว, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ปู่ริน, บูรพาท่าพระจันทร์, --ณัชชา--, อริญชย์, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
24 สิงหาคม 2012, 11:01:PM
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,312


ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ


« ตอบ #2 เมื่อ: 24 สิงหาคม 2012, 11:01:PM »
ชุมชนชุมชน


เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

.............................................

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 งง....

 น้อยใจแถมบ่นโดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : lafun, ไร้นวล^^, Music, เนิน จำราย, My Melody, ลมหนาว, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ปู่ริน, บูรพาท่าพระจันทร์, --ณัชชา--, อริญชย์, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

คนที่กำลังไล่ตามความฝัน  ท่ามกลางความผกผันของเวลา
25 สิงหาคม 2012, 01:57:AM
เนิน จำราย
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 637
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,224



« ตอบ #3 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 01:57:AM »
ชุมชนชุมชน


เอื้องหมายนาอ้าดอกออกรับแดด
ยามฟ้าแสดส้มแดงส่องแสงฉาน
วาดวันใหม่ในอู่ฤดูกาล
และมอบความร้าวรานนับล้านครั้ง

.............................................

เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 งง....

 น้อยใจแถมบ่นโดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....
ธรรมชาติวาดวางร่างกำหนด
สิ่งสมมติเกินปลีกหลบหลีกหนี
โลกหมุนผ่านเปลี่ยนกาลฤดูปี   
ด้วยเหตุนี้จึงเป็นเช่นนั้นเอง

      เนิน จำราย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ลมหนาว, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, ปู่ริน, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, --ณัชชา--, อริญชย์, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 สิงหาคม 2012, 07:48:AM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #4 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 07:48:AM »
ชุมชนชุมชน


ธรรมชาติ หมุนเวียน เปลี่ยนเร็วรี่
น้ำมากมี ท่วมท้น จนต้องเร่ง
ปล่อยลงคลอง หนองห้วย ด้วยหวั่นเกรง
น้ำละเลง ท่วมนา ข้าวกล้าตาย

มาปีนี้ ทุกข์ทน เพราะฝนแล้ง
ดินระแหง แตกอ้า น้ำท่าหาย
ข้าวที่ปลูก ยืนต้น ทนเดียวดาย
ฝูงวัวควาย ห่อเหี่ยว เคี้ยวแต่ฟาง
พันทอง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, เพรางาย, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, ลมหนาว, รัตนาวดี, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 สิงหาคม 2012, 07:58:AM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #5 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 07:58:AM »
ชุมชนชุมชน




 ขำแบบกระแดะหน่อยๆ ขำขี้แตกขี้แตน ตบมือให้


วิปริตผิดเพี้ยนแปรเปลี่ยนผัน
โลกทุกวันนั้นไซร้ใช่เลิศหรู
หากรู้จำนำทางเหมือนอย่างครู
เป็นความรู้สู้ภัยใหญ่ประจัญ

ความสมดุลสูญสิ้นทุกถิ่นฐาน
อัประมาณผลาญพร่ากว่าสร้างสรรค์
หลายหลายอย่างต่างเห็นไม่เว้นวัน
สารพันปัญหาจึงมาเยือน

ถึงคราวแล้งแห้งอนาถด้วยขาดฝน
ล้วนร้อนรนกมลไหม้หาใดเหมือน
ต่างพบพลันกันทั่วทุกครัวเรือน
ทั้งไพรเถื่อนเกลื่อนหล้าทุกธานี

ครั้นยามฝนบนฟ้าพากระหน่ำ
ประดุจซ้ำย้ำทุกข์สิ้นสุขศรี
ไหลหลากท้นล้นเนินจนเกินดี
มากเกินมีที่ท่าดั่งบาดาล

คือผลพวงทวงถามติดตามกลับ
ให้คนรับสดับเป็นเช่นข่าวสาร
เตือนมนุษย์หยุดย่ำกระทำการ
ล้างพร่าผลาญธรรมชาติจนขาดดุล... ร้องไห้งอแง

"  บูรพ์  "


 เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, เนิน จำราย, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, เพรางาย, อริญชย์, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, ลมหนาว, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
25 สิงหาคม 2012, 03:03:PM
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,752


ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก


« ตอบ #6 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 03:03:PM »
ชุมชนชุมชน


เมื่อหวังน้ำน้ำหมายกลับหายแห้ง
เตรียมกักเก็บเปลืองแรงให้เห็นอยู่
พอน้ำมากเนืองนองท่วมหนองคู
พานไม่รู้จะอยู่ไหนไปทั้งเมือง

กลฤดูกลใดคล้ายคอยแกล้ง
โลกแสดงอาเพศเหตุต้นเบื้อง
ผู้ที่ปรุงปรับแปลงแต่งรุ่งเรือง
ขยับเฟืองเพลาไหนให้กลับดี


 งง....

 น้อยใจแถมบ่นโดนคุณไร้นามปาดหน้าอย่างจัง  คลิกโพสต์ปุ๊บชนสนั่นเลย  เฮ้อ.....

ค่อยขยับ ปรับเปลี่ยน เจียนใจขาด
เรื่องอืดอาด จอดดู อยู่เป็นที่
ตามขั้นตอน ร่อนถึง เกือบหนึ่งปี
พวกราวี ค่อนแคะ แกะเปอร์เซ็นต์

กว่าบรรลุ อนุมัติ จัดการจ่าย
อ่างเหมืองฝาย พนัง ผุพังเห็น
เข้าพรรษา ฟ้าบน ฝนกระเด็น
สร้างลำเค็ญ ยึกยัก ชักเฉื่อยชา

น้ำจากเขา เข้าอ่าง ผ่านทางเหมือง
พนังเปลื้อง สู่คลอง ล่องเลยท่า
ออกแม่ปิง หลิ่งไหล ไปลิบตา
ขาดฝายมา กั้นกาง ทางน้ำลง

พูดเสียงอ่อย ร้อยวัน อาจทันเสร็จ
ฝนหายเม็ด ดินแดง แห้งเป็นผง
เหี่ยวคาต้น ผลไม้ ไผ่ริมดง
ต่อไปคง สัตว์.คน มิพ้นตาย

 น้อยใจแล้วด้วย

รพีกาญจน์ 59


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, --ณัชชา--, พิมพ์วาส, อริญชย์, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, ลมหนาว, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 สิงหาคม 2012, 03:57:PM
--ณัชชา--
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2081
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,304


เวลาเปลี่ยนไปใจไม่เคยเปลี่ยนแปลง


pim
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 03:57:PM »
ชุมชนชุมชน

ธรรมชาติเอาคืนหยิบยื่นทุกข์
คงเข้ายุคระทมล่มสลาย
ฝีมือคนก่อกรรมชอบทำลาย
ที่คิดขายแผ่นดินถิ่นของมัน

เห็นแก่ตัวเอาแต่ได้ไม่สิ้นสุด
อมนุษย์ใจหยาบบาปมหันต์
คนพวกนี้ต้องส่งลงโลกันต์
อย่ามีวันพบสุขทุกชาติไป

natcha

 อายจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, บูรพาท่าพระจันทร์, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, อริญชย์, เนิน จำราย, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, ลมหนาว, ดอกกระเจียว, รัตนาวดี, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

25 สิงหาคม 2012, 09:53:PM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« ตอบ #8 เมื่อ: 25 สิงหาคม 2012, 09:53:PM »
ชุมชนชุมชน


...................... ♥ ...
เอื้องหมายนาอ้าดอกและออกผล
แต่ตัวคนปลูกข้าวยังร้าวขม
จะเด็ดเอื้องดอกดื่นมาชื่นชม
แต่ฝันจมพรหมพื้นไม่ฟื้นฟู

ดาวระดา
23 สิงหาคม 2555

และดอกหญ้าคาแห้งระแหงเปลี่ยว
ฉันแขวนเคียวสนิมกรังไว้หลังตู้
เห็นสายตาผู้เฒ่าเฝ้าจ้องดู
จากรูปคู่ข้างฝาพาใจร้าว

พับผ้าห่มสีตุ่นมาหนุนหัว
พระจันทร์มัวเงียบงันฉันสั่นหนาว
แสงกระพริบซ่อนดวงจากห้วงดาว
เหมือนบอกล่าววันล้ามาถึงแล้ว

แม่ไอ้แดงตะแคงข้างหันหลังให้
เกินปลอบใจหมดหวังนั่งรอแกร่ว
ยอดกระถินเคยแตกใบ..ไร้วี่แวว
คงไม่แคล้ว..ยืนต้นตาย..คล้ายทุ่งร้าง

กอตับเต่าเกรียมไหม้หัวใจหม่น
ขาดเม็ดฝน..ขาดใจ..ฝันไกลห่าง
เสียงสะอื้นแผ่วแผ่ว..แว่วทั้งบาง
รอน้ำค้างปลอบขวัญวันพรุ่งนี้

"ประภาคาร"
25/08/2555

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, เนิน จำราย, บ้านริมโขง, ลมหนาว, ดอกกระเจียว, รัตนาวดี, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
26 สิงหาคม 2012, 05:35:AM
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« ตอบ #9 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2012, 05:35:AM »
ชุมชนชุมชน


แต่บ้านฉันน้ำท่ามาล้นหลั่ง
ฝนก็ยังตกตามไหลลามรี่
นั่งเขียนกลอนวอนฟ้าให้ปรานี
กลับยังมีห่าใหญ่ใส่หลังคา

น้ำปริ่มโขงข้นคลักผลักแรงไหล
วังเวิ้งใหญ่หมุนวนคนผวา
นำเศษซากฟากฝั่งลิ่วหลั่งมา
มองลิบตาอาจล้นฝั่ง..ฝนยังโปรย

อยากหมุนแกนแทนโลกโยกให้เฉียง
จะได้เอียงเทน้ำสู่ความโหย
จากน้ำนองล้นฝั่งอยากสั่งโรย
ถึงทุกผู้ที่โอดโอยโดยทั่วกัน

เมื่อชีวิตติดอยู่คู่ธรรมชาติ
เมื่อไม่อาจหลุดพ้นจนหวาดหวั่น
เมื่อไม่เก่งเกินแถนแดนสัมพันธ์
เมื่อถึงวันสวรรค์หาย-ตายเท่ากัน

เป็นมนุษย์หยุดใต้หล้า ฟ้ากำหนด
ไยคิดคดเพื่อตนปล้นสุขสันต์
คว้าทุกอย่างสร้างบารมีทุกวี่วัน
เมื่อธรรมชาติ รำพัน..นั้นเป็นไง

ต่างทุกข์ทนด้วยกันวันหม่นหมอง
ทุกลำคลองขาดหายสายน้ำใส
ทั้งพืชสัตว์คงคู่อยู่อย่างไร
กอบโกยไปใครเฟื่อง..เมืองล่มจม.

"บ้านริมโขง"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ดอกกระเจียว, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, ลมหนาว, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

26 สิงหาคม 2012, 07:23:AM
toshare
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 303
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,364



« ตอบ #10 เมื่อ: 26 สิงหาคม 2012, 07:23:AM »
ชุมชนชุมชน

    ข้าวคอยฝน

* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
บ่พ้นราแรงแห้งตาย
ชีวิตชีวาน่าหน่าย
จะหมายสิ่งหมายบ่มี

* จากบ้านเกิดเมืองนอน
พเนจรลูกเล็กเด็กแดง
สองขาของเฮามีแฮง
ตะวันสีแดงส่องทาง

* ส่องทางให้เห็นเส้นทาง
ร่วมทางเพื่อชูชัยมา
เพื่อท้องนาประโยชน์อุดม
ทุนนิยมจักถูกทำลาย
 
* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
กี่คนกี่คนแห้งตาย
กี่คนกี่คนสบาย
ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน

* ส่องทางให้เห็นเส้นทาง
ร่วมทางเพื่อชูชัยมา
เพื่อท้องนาประโยชน์อุดม
ทุนนิยมจักถูกทำลาย

* อยู่อย่างข้าวคอยฝน
กี่คนกี่คนแห้งตาย
กี่คนกี่คนสบาย
ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน

ขี่ควายไม่เหมือนขี่คน


ศิลปิน : สุรชัย จันทิมาธร

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, สุนันยา, บ้านริมโขง, พี.พูนสุข

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s