ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

คำว่าพบจบลงตรงลาจาก
ที่ไม่พรากฝากชิดแนบจิตฉัน
แม้นวันเดือนเคลื่อนลาทุกคราครัน
ไม่แปรผันมั่นคงดำรงนาน

คือหัวใจใยรักที่ถักสอย
สองดวงน้อยร้อยรัดมัดประสาน
ให้บรรเจิดเพริศแพร้วดั่งแก้วกาญจน์
คงเบ่งบานสำราญอยู่ไม่รู้รา

ถึงกายห่างต่างตาจะมาเห็น
ไม่อาจเร้นเส้นใยในปรารถนา
จากต้นสายปลายคะนึงถึงขวัญตา
เสน่หาอาลัยทอดให้กัน

อักษรกานท์จารเห็นเป็นเส้นสาย
มีกลับกลายสลายดับเหมือนหลับฝัน
น้ำหมึกใจในดวงจิตลิขิตพลัน
ทุกคืนวันนั้นสถิตนิจนิรันดร์...

"  บูรพ์ "

 

[D]

[ไร้นวล^^]

ให้เหมือนวันแรกน่ะนะ...โอ้ย...จะเจ็บเล็บเจ็บเท้า
เธอเดินชนจนก้นจ้ำเบ้า....ฉันอาย....ใครใครก็เห็น
แต่เธอใจดี...ที่คอยเข็ญและพยุงมุ่งสู่โรงพยาบาล..เมื่อตอนเย็นๆ
แถมเธอเป็นคนจ่าย.....ค่ายา.....ค่ารักษาฉัน....ตั้งหนึ่งพัน(ค่ายาแพงมากกกกกกกกก)

แล้วเราก็แลกเบอร์โทร......โธ่.....ก็ฉันติดหนี้เธอนี่
จากวันนั้นจนถึงวันนี้....เราจึงมีกันและกัน.....โทรหากันทุกวัน
และเธอก็มิเคยเอื้อนเอ่ยถึง.......เงินพันนั้น
แถมเลี้ยงก๋วยเตี๋ยวฉัน...เกือบจะทุกวัน...รวมกัน....อิอิ...หลายร้อยถ้วยและหลายพัน

ทำไมน้าาาา....ทำไม....ทำอะไรๆ....ไปที่ไหนๆ...เธอก็คอยเอาใจ...ไม่ห่าง
คอยบอกทางยามฉันขับ...คอยกล่อมหลับยามฉันง่วง...และไม่เคยทวงเงินพันนั้น
นี่ล่ะเนาะ...ความรัก.....คนรักกัน....เสียสละให้กันได้.....จนวันตายจากกัน
อยากจะบอกเธอว่าฉัน....ฉัน....ซาบซึ้งรักนั้น...และก็.....แหะๆๆเงินพันนั้น..และจะรักเธอ..รักเธอตราบนิจนิรันดร์..

[สุนันยา]

[ไพร พนาวัลย์]

        

อยากให้เหมือนวันเก่าที่เราสอง
ร่วมปรองดองรักกันมิหวั่นไหว
เพียงมองตาก็ซึ้งถึงภายใน
ว่าดวงใจสองเรารักเท่าเทียม

แต่บัดนี้หมุนเวียนไยเปลี่ยนผัน
หรือลืมกันกลับกลายจนอายเหนียม
พิษรักตรมขมไหม้จนใจเกรียม
จึงต้องเจียมใจตนหลีกพ้นทาง

คงไม่เหมือนรักเก่าของเราแล้ว
เจ้าน้องแก้วเอ่ยทวงว่าหวงก้าง
อยากจะบินจากจรขอวอนวาง
ด้วยช่องกลางมี “เขา”เข้ามาแทน

“ไพร พนาวัลย์”

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[รการตติ]

[เนิน จำราย]

ฟังถ้อย.....ออดอ้อนประหนึ่งว่าสุรีย์รอนรอนจวนลับเหลี่ยมไศล

ร้อยคำ.....แผ่วโผยโรยล้าจำนรรจาสดับแล้วแกว่งในหทัย

ตอกย้ำ.....เหมือนดั่งว่าจะจากฟากฟ้าไปไกลแสนไกล

ร่ำลา.......ใครและใคร  สำหรับเขา..เหมือนเก่า..เหมือนวันที่เราแรกเจอกันจงมั่นใจ

เนิน จำราย

[ไม่รู้ใจ]

ทุกคืนวันตื่นหลับกับรอยอุ่น
ยังละมุนหวานรสกานท์สดใส
สลักตรึงรึงรัดมัดทรวงใน
ร้อยสายใยผูกพันมิผันแปร

เพรงกาลหวนครวญหาคืนฟ้าแจ่ม
ใจรอนแรมแต้มแต่งด้วยแสงแข
ระยับดาววาววามเมื่อยามแล
ดั่งดวงแดงามซึ้งเพียงหนึ่งเดียว

ไม่รู้ใจ

[blues]

<a href="http://www.youtube.com/v/PFeKUM4DDO0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PFeKUM4DDO0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ในสายตา..เธออาจเป็นผู้หญิงธรรมดา..คนหนึ่ง
หากได้คบหาอย่างลึกซึ้ง..อาจผูกรัดตรึงด้วยความหวั่นไหว
หรือว่าเธอสูงค่า..ในสายตาจากอีกหลายใคร
แต่ก็หาได้เป็นเช่นนั้นไม่..เพราะว่ามันไม่ใช่เธอ

ในวันแรกที่เราได้เจอกัน
คำทักทายนั้นยังก้องอยู่เสมอ
อยากพบปะพูดคุยได้พบเจอ
ส่งยิ้มมาเสนอยามสบตากัน

มีหลายสิ่งในตัวเธอ..ที่อยากให้ค้นหา
เพียงถ้อยคำการพูดจา..ก็นำมาเก็บไปฝัน
มันสะท้อนความหวังดี..ที่มีมาแบ่งปัน
โดยไม่มีอะไรมากางกั้น..ระหว่างเรา

อยากให้เป็นตัวเธอเองอยู่อย่างนั้น
เหมือนท้องฟ้าโอบล้อมจันทร์ไม่ให้เหงา
จะอยู่เคียงข้างติดชิดเป็นเงา
และคอยเฝ้าดูห่างห่างไม่ร้างเลือน

และก็คงเป็นเหมือนเก่า..เหมือนครั้งเมื่อเรายามแรกพบ
มันคงยากที่จะจบ..ลงไปหาใครเหมือน
เพราะสัมพันธ์แนบแน่น..แน่ใจไม่แชเชือน
มากกว่าคำว่าเพื่อน..หรือแฟน..ตรงแก่นใจ



bluesky

ฝากรูป ฝากรูปฟรี ดูหนังออนไลน์



 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ฟังถ้อย.....ออดอ้อนประหนึ่งว่าสุรีย์รอนรอนจวนลับเหลี่ยมไศล

ร้อยคำ.....แผ่วโผยโรยล้าจำนรรจาสดับแล้วแกว่งในหทัย

ตอกย้ำ.....เหมือนดั่งว่าจะจากฟากฟ้าไปไกลแสนไกล

ร่ำลา.......ใครและใคร  สำหรับเขา..เหมือนเก่า..เหมือนวันที่เราแรกเจอกันจงมั่นใจ

เนิน จำราย

[แป้งน้ำ]

พิมพ์คำว่า "คิดถึง" เก็บไว้ในคอมพิวเตอร์
กล่องข้อความของเธอเต็มอีกแล้ว . . รู้ตัวไหม?
ตั้งใจปล่อยให้เต็ม . . เพราะข้อความของฉัน .. . รบกวนใจ
หรือเพราะอยากเก็บข้อความของใครไว้ นาน ~ นาน


เ มื่ อ ก่ อ น . . ออนไลน์ทีไร ~ ก็ส่งข้อความมาหา
แ ต่ เ ดี๋ ย ว นี้ . . น า ที เ ดี ย ว เธอคงไม่อยากเสียเวลา . . ส่งให้อ่าน
กล่องข้อความของฉันว่างเปล่า . . . รอฟังข่าวจากคนที่หายไปนาน
อยากเข้าระบบแล้วเจอกริตเตอร์หวาน ~ หวาน . . กับคำทักทายสั้น ๆ ว่า คิ ด ถึ ง


ได้แต่หวังว่าคงเหมือนเก่า . . เหมือนวันแรกที่เราได้พบ
รู้ไหม? ข้อความจากเธอฉันไม่เคยลบ . .. สักข้อความหนึ่ง
ไม่ต้องบอกว่าเธอคิดอย่างไร ~ รู้แค่ว่าหัวใจดวงนึง
จากวันแรกจนวันนี้ยังมีเธอในความคิดถึง . . . เหมือนเดิม~*

. .. แป้งน้ำ . ..

[พิมพ์วาส]

เรามานั่งนับกล่อมข้อความที่ส่งออก
หัวใจบอกหวั่นไหว หัวใจนั้นก็แอบสั่น~สั่น
ฉันส่งข้อความไปกว่าร้อยใบ ทั้ง PM และมือถือเกินร้อยไปนั้น
ไม่รู้เหมือนกันตัวฉันส่งไปหาเขาเพื่ออะไร

แอบมานั่งยิ้ม
เอมอิ่มทั้งตาทั้งใจ
ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใด
ทำไม...ทำไมกันนะ...ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันสิ

เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ ส่งข้อความกว่าร้อยฉบับไปให้คนคนเดียว

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ตอบคุณ bluesky ..

[my smile]

นิ คุ ณ
ฉันบอกไม่ได้หรอกว่าทำไมอ้อมแขนคุณ.ถึงอุ่น..ขนาดนี้
รู้แค่ว่าถ้าคุณโอบกอดฉันไว้..มันรู้สึกดี
และก็อยากให้กอดด้วยแขนทั้งสองข้างแบบนี้..นานนาน

นิ คุ ณ
ฉันบอกไม่ได้หรอกว่าทำไมไม่เคยเบื่อใบหน้าคุ้นคุ้น..แสนหวาน
ยังอยากเจอเหมือนเดิม..อย่างเมื่อวาน
ยิ้มทุกครั้งเมื่อได้เห็นใบหน้าของคนหัวล้าน..ประมาณหวานใจ

นิ คุ ณ
มีอีกมากที่ฉันบอกไม่ได้..แต่มันทำให้หัวใจฉันว้าวุ่น.. .หวั่นไหว
แค่คุณอยู่เคียงข้าง แบบนี้ ตลอดไป.. .
ทุกอย่างจะเหมือนเก่า. เหมือนวันนั้นไง. วันแรกที่เราเจอกัน

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

พิมพ์คำว่า "คิดถึง" เก็บไว้ในคอมพิวเตอร์
กล่องข้อความของเธอเต็มอีกแล้ว . . รู้ตัวไหม?
ตั้งใจปล่อยให้เต็ม . . เพราะข้อความของฉัน .. . รบกวนใจ
หรือเพราะอยากเก็บข้อความของใครไว้ นาน ~ นาน


เ มื่ อ ก่ อ น . . ออนไลน์ทีไร ~ ก็ส่งข้อความมาหา
แ ต่ เ ดี๋ ย ว นี้ . . น า ที เ ดี ย ว เธอคงไม่อยากเสียเวลา . . ส่งให้อ่าน
กล่องข้อความของฉันว่างเปล่า . . . รอฟังข่าวจากคนที่หายไปนาน
อยากเข้าระบบแล้วเจอกริตเตอร์หวาน ~ หวาน . . กับคำทักทายสั้น ๆ ว่า คิ ด ถึ ง


ได้แต่หวังว่าคงเหมือนเก่า . . เหมือนวันแรกที่เราได้พบ
รู้ไหม? ข้อความจากเธอฉันไม่เคยลบ . .. สักข้อความหนึ่ง
ไม่ต้องบอกว่าเธอคิดอย่างไร ~ รู้แค่ว่าหัวใจดวงนึง
จากวันแรกจนวันนี้ยังมีเธอในความคิดถึง . . . เหมือนเดิม~*

. .. แป้งน้ำ . ..

อยากบอกว่า"รัก"ดังดังให้คุณได้ยิน
อยากให้คุณชิน . . จนถวิลหาใครคนหนึ่ง
อยากส่งข้อความ ~ บอกคุณว่าหัวใจยังคงคะนึง
เพียงอยากให้คุณซึ้ง. . ตรึงใจในข้อความ

จากวันนั้นถึงวันนี้ยังคงเหมือนเก่า. .
ฉันยังคอยนั่งเฝ้า. .คิดเรื่องของเรายังเฝ้าถาม
หัวใจมันยังเรียกร้องคิดถึงคุณทุกโมงยาม
สักวินาทีไม่เคยห้าม ~ หัวใจตัวเอง. . ได้เลย

ได้แต่หวังให้คุณกลับมา. . เหมือนวันก่อน
อยากได้ยินเสียงคุณที่เฝ้าออดอ้อน . . ออเซาะไม่อยู่เฉย
อยากได้ยินเสียงหัวเราะ ~ ของคุณที่คุ้นเคย
โปรดอย่าได้ละเลย . . กลับมาเป็นเหมือนวันแรกที่เราเจอกัน. . plz


พระอาทิตย์อัสดง
 

ด้วยรัก/คิดถึง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เรามานั่งนับกล่อมข้อความที่ส่งออก
หัวใจบอกหวั่นไหว หัวใจนั้นก็แอบสั่น~สั่น
ฉันส่งข้อความไปกว่าร้อยใบ ทั้ง PM และมือถือเกินร้อยไปนั้น
ไม่รู้เหมือนกันตัวฉันส่งไปหาเขาเพื่ออะไร

แอบมานั่งยิ้ม
เอมอิ่มทั้งตาทั้งใจ
ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใด
ทำไม...ทำไมกันนะ...
ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันสิ

พิมพ์วาส

ข้อความสิบกว่าหน้า. .
มีแต่ข้อความขึ้นมาเป็นของเขา
มิเคยลบออกจากกล่องข้อความของเรา
ยังคงเก็บเอาไว้อ่านยามคิดถึงคุณ

ถ้อยคำทุกคำ . . ข้อความในกล่อง
มันไม่เคยพร่องแต่ยังคงกองทำให้หัวใจอบอุ่น
คำพูดที่ส่งมามันทำให้จิตใจละไมละมุน
รู้ไหม? เปิดอ่านที่ไรยังคงกรุ่น . . อุ่นหัวใจไปทั้งดวง


พระอาทิตย์อัสดง

ด้วยรัก/คิดถึง