ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

            คอยหวัง

จงร้อยพจน์บทความไปตามฝัน
ให้เฉิดฉันบรรจงชวนหลงใหล
ใช้ศิลป์ศาสตร์วาดคำด้วยน้ำใจ
มีอะไรมากมายระบายกลอน

เธอแต่งถ้อยคำงามฉันตามอ่าน
เพื่อสืบสานจารสลักมนต์อักษร
เติมเรื่องราวให้สนุกได้ทุกตอน
เอื้ออาทรต่อกันทุกวันคืน

วันหนึ่งเธอหายไปฉันใจเศร้า
ทุกค่ำเช้าตรอมตรมอยู่ขมขื่น
รอเธอจุดความหวังให้ยั่งยืน
เก็บใจฝืนอาวรณ์สะท้อนทรวง

โปรดกลับมาแต่งคำเริงรำร่าย
สื่อความหมายปลายฝันสวรรค์สรวง
ส่องแสงเด่นเช่นดาวสกาวดวง
หวานดั่งรวงผึ้งรินกวินมา

สักเพียงนิดสามวรรคสลักพจน์
บริบทกลอนอบอุ่นทรงคุณค่า
รัก ห่วงใย ธรรมชาติ ปรัชญา
ฉันคิดว่า เธอยังมีสิ่งดีพอ!ฯ

                           อริญชย์
                       ๑๒/๕/๒๕๕๕

ปล.ขอมอบเป็นกำลังใจให้หลาย ๆ ท่านที่กำลังท้อแท้ใจ 


 

<a href="http://www.youtube.com/v/x-pTVmHWiTQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/x-pTVmHWiTQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

หวังสืบสานงานคำให้ล้ำค่า
หวังวาจาจารจารึกนึกร้องขอ
หวังเพียงร่ายเรียงร้อยถ้อยถักทอ
หวังเพียงก่อต่อเติมเสริมดวงมาน

หวังบรรจงลงสร้างทางงานศิลป์
หวังให้ถิ่นดินแดนแผ่ไพศาล
หวังภาษาของไทยแต่โบราณ
ให้สืบนานเท่านานกาลนี้เทอญ


พระอาทิตย์อัสดง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

            คอยหวัง

จงร้อยพจน์บทความไปตามฝัน
ให้เฉิดฉันบรรจงชวนหลงใหล
ใช้ศิลป์ศาสตร์วาดคำด้วยน้ำใจ
มีอะไรมากมายระบายกลอน

เธอแต่งถ้อยคำงามฉันตามอ่าน
เพื่อสืบสานจารสลักมนต์อักษร
เติมเรื่องราวให้สนุกได้ทุกตอน
เอื้ออาทรต่อกันทุกวันคืน

วันหนึ่งเธอหายไปฉันใจเศร้า
ทุกค่ำเช้าตรอมตรมอยู่ขมขื่น
รอเธอจุดความหวังให้ยั่งยืน
เก็บใจฝืนอาวรณ์สะท้อนทรวง

โปรดกลับมาแต่งคำเริงรำร่าย
สื่อความหมายปลายฝันสวรรค์สรวง
ส่องแสงเด่นเช่นดาวสกาวดวง
หวานดั่งรวงผึ้งรินกวินมา

สักเพียงนิดสามวรรคสลักพจน์
บริบทกลอนอบอุ่นทรงคุณค่า
รัก ห่วงใย ธรรมชาติ ปรัชญา
ฉันคิดว่า เธอยังมีสิ่งดีพอ!ฯ

                           อริญชย์
                       ๑๒/๕/๒๕๕๕

ปล.ขอมอบเป็นกำลังใจให้หลาย ๆ ท่านที่กำลังท้อแท้ใจ 


 

<a href="http://www.youtube.com/v/x-pTVmHWiTQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/x-pTVmHWiTQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 


ระบายฝันให้บรรเจิดพริ้งเพริศสี
ร่ายวลีพลีให้ตามใจขอ
แล้วรังสรรค์บรรจงสลักค่อยถักทอ
แต่งเติมต่อพอเห็นงามให้ตามแล

เมื่อแรกเริ่มเดิมทีไร้สีสัน
ครั้นนานวันก็พลันเด่นดั่งเพ็ญแข
จากหิ่งห้อยน้อยเนียนเริ่มเปลี่ยนแปร
แสงกล้าแก่ประกายก่องเห็นผ่องนวล

โอ้ฝันเราเจ้าเอยอย่าเฉยนิ่ง
แล้วปล่อยทิ้งให้เราเศร้ากำสรวล
ไร้หนทางสร้างอักษรามาเชิญชวน
ต้องคร่ำครวญหวนไห้ด้วยไร้กานท์

จงรีบตื่นชื่นตนมาดลช่วย
พร้อมอำนวยด้วยบทกลอนอักษรสาส์น
อย่าให้คอยน้อยใจในดวงมาน
มาจดจารขานกลอนเพื่อวอนชม...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มารื่นเริงเรียงร่ายระบายฝัน
แต้มสีสันพันผูกให้ถูกศิลป์
วาดลีลาเรื่องราวสาวแดนดิน
ยังมิสิ้นยินยลมนต์กวี

ตกแต่งถ้อยร้อยเรียงเคียงอักษร
เป็นเพียงพรต้อนรับขับวิถี
หากสนุกทุกข์บ้างต่างฤดี
เพราะเรามีชีวิตคิดต่างกัน

เก็บไปคิดคนเราก็เท่านี้
จะสุขีมีจนค้นหาฝัน
อยู่เพียงเพื่อคนหนึ่งซึ่งนิรันดร์
มิแปรผันหันเหหรือเรรวน

แนบคำหวานผ่านหูมิรู้หาย
รักจนตายกายใจไม่ผันผวน
เพียงหนึ่งเดียวคือคุณค่ารัญจวน
รักคู่ควรมอบไว้ให้เพียงคุณ


พระอาทิตย์อัสดง

[yaguza]

ลองเรียงร้อย ถ้อยความ ไปตามเรื่อง
ไม่ครบเครื่อง ลีลา อย่าเคืองขุ่น
ไร้อารมณ์ คมกวี ไม่มีทุน
ไม่ละมุน ละไม ใจสะออน

ไม่ได้เขียน ซะนาน พานไม่ลื่น
ไม่แช่มชื่น คมขัน เหมือนวันก่อน
มันยากเย็น พอเห็น ว่าเป็นกลอน
ถ้อยสุนทร สุนทรี ไม่มีเลย



 
.....ยากูซ่า.......

[Prapacarn ❀]

หงุดหงิด..งอแง..แหมยังง่วง
แต่เป็นห่วงเพื่อนเราเขาทำเฉย
มีเงื่อนงำอยู่ไหนไม่มาเชย
ก็คนเคยอ้อนออดมาถอดใจ

ไปแอบนั่งข้างเขื่อนจนเดือนตก
เธอหนาวอก..อ้างว้าง..เปลี่ยวบ้างไหม
รู้หรือเปล่าแซมน้อยเฝ้าคอยใคร
มาไวไวเพื่อนจ๋าอย่าให้รอ..

แซมค่ะ
 

ฝากถึงคุณเพื่อนข้างเขื่อนของแซม...
และคุณเพื่อนที่เยอรมัน.. มีคนรอนะค๊า...
 

[Thammada]

พบกัน วันฟ้าเหงา สีเทาหม่น
อาจสับสน ชีวิตบ้าง อย่างคนท้อ
เหมือนมีภาพ ขาดเสียง ไม่เพียงพอ
หากเติมต่อ พบแพ้ เห็นแค่เงา

เป็นวังวน บนทาง อยู่อย่างเดิม
จากจุดเริ่ม เรื่อยไป ไกลกว่าเก่า
ใต้ฟ้าหม่น หมื่นลี้ เมฆสีเทา
กับความเหงา เงียบงัน อย่างวันวาน

อาจเสรี มีบ้าง บางความจริง
กับบางสิ่ง ชื่นชู สู่ผสาน
เส้นสัมพันธ์ มั่นสมัย ในกาล
เพื่อจะหว่าน วันคืน ให้รื่นรมย์

ให้โลกโศก สะท้อน นอนพำนัก
ในหล้าหลัก รวงรัง เคยสั่งสม
ในนิมิต ทิศทาง ว่างระทม
เป็นห้วงห่ม หัวใจ ผู้ใฝ่ดี

ผู้เหนื่อยล้า เรือนกาย เหมือนนายจิต
หากน้อยนิด ในคำ นำศักดิ์ศรี
คือคำใจ ใส่รู้สึก เสรี
ว่าวันนี้ คิดถึงเพื่อน ยังเหมือนเดิม

ธรรมดา
 

[จ.รัตติกาล]

หลากคารมชมชื่นระรื่นจิต
ถ้อยลิขิตขีดเขียนปรุงเปลี่ยนเสริม
ร่ายจำนงค์ลงพจน์กำหนดเติม
ค่อยค่อยเริ่มเรียงคำเป็นทำนอง

จะไพเราะเสนาะหวานปานน้ำผึ้ง
หรือไม่ซึ้งสักครั้งอย่านั่งหมอง
สิ่งสำคัญฉันทลักษณ์คือหลักมอง
ตามครรลองของไทยต้องไม่เบือน

หมั่นขีดเขียนเรียนรู้ถามครูบ้าง
คนไม่ต่างตัวเขาเราก็เหมือน
เมือเกิดมามิเก่งกล้าวิชาเลือน
ค่อยค่อยเคลื่อนค่อยค่อยเรียนเพียรพยาม

จ.รัตติกาล
 

[panthong.kh]

พบกัน วันฟ้าเหงา สีเทาหม่น
อาจสับสน ชีวิตบ้าง อย่างคนท้อ
เหมือนมีภาพ ขาดเสียง ไม่เพียงพอ
หากเติมต่อ พบแพ้ เห็นแค่เงา

เป็นวังวน บนทาง อยู่อย่างเดิม
จากจุดเริ่ม เรื่อยไป ไกลกว่าเก่า
ใต้ฟ้าหม่น หมื่นลี้ เมฆสีเทา
กับความเหงา เงียบงัน อย่างวันวาน

อาจเสรี มีบ้าง บางความจริง
กับบางสิ่ง ชื่นชู สู่ผสาน
เส้นสัมพันธ์ มั่นสมัย ในกาล
เพื่อจะหว่าน วันคืน ให้รื่นรมย์

ให้โลกโศก สะท้อน นอนพำนัก
ในหล้าหลัก รวงรัง เคยสั่งสม
ในนิมิต ทิศทาง ว่างระทม
เป็นห้วงห่ม หัวใจ ผู้ใฝ่ดี

ผู้เหนื่อยล้า เรือนกาย เหมือนนายจิต
หากน้อยนิด ในคำ นำศักดิ์ศรี
คือคำใจ ใส่รู้สึก เสรี
ว่าวันนี้ คิดถึงเพื่อน ยังเหมือนเดิม

ธรรมดา
 

จะพบกัน วันไหน ก็ไม่สน
ขอเพียงเรา สองคน หมั่นพูนเพิ่ม
พยายาม เติมรัก มากกว่าเดิม
เพื่อให้เสริม ส่วนแหว่ง แหล่งความคิด

เงียบไปนาน ป่านนี้ เป็นไฉน
ยังอยู่ดี มีชัย ในดวงจิต
หรือเจ็บไข้ ได้ป่วย ช่วยบอกนิด
พี่ยังคิด ถึงเจ้าอยู่ ไม่รู้คลาย

ฝากลายลม ผ่านไป ให้ช่วยบอก
อย่าช้ำชอก ถึงห่างบ้าน พานจะหมาย
แจ้งข่าวบ้าง อยู่ทุกข์ สุขสบาย
ด้วยอยากทราบ ว่าร้าย หรือว่าดี
พันทอง

[Thammada]

ซาบซึ้ง ถึงคนเหงา อย่างเข้าใจ
แบกโลกไว้ วางลง กับตรงนี้
จึงได้พัก  ทักทาย  สายนที
เย็นวิถี ถ้อยผ่าน ธารพระจันทร์

ใจคนจร นอนเนือง กับเรื่องเก่า
บ้างสุขเศร้า  สบายดี  สีสัน
ธรรมดา  ว่ายังไหว  วัยวัน
ยังเฝ้าฝัน ฝากฟ้า ระดาดาว

จากใจ  ใส่คำตอบ ขอบคุณครับ
ปานประดับ เดือนดวง ณ ห้วงหาว
ส่องสว่าง  กลางความมืด  ยืดยาว
เคยเหน็บหนาว ในน้ำตา ให้อาทร


ขอบคุณครับ " พี่พัน "
เขียนได้ไพเราะจังเลยนะครับเนี่ย!ซึ้ง
ธรรมดา
 

[panthong.kh]

รู้ว่าเจ้า สบายดี พี่หมดห่วง
แม้กาลล่วง เลยผ่าน วานพักผ่อน
มองข้างหลัง ยังมีคน อนาทร
ฝากคำวอน อ้อนออด กอดรัดจินต์

โลกกว้างไกล แบกไว้ คงไม่เหมาะ
หากใจเปราะ ไม่ยับยั้ง พังเสียสิ้น
วางลงก่อน ค่อยคิด จิตยลยิน
เรื่องคืนถิ่น เอาไว้ก่อน อย่าจรมา

ขอให้น้อง โชคดี ในทุกเรื่อง
ให้ฟูเฟื่อง โภคทรัพย์ นับทั่วหน้า
มีเงินทอง มากมาย ฝากมารดา
ถ้ากลับมา เมื่อไร จะไปรับ
พันทอง

[LoveDiidee]

ใจหวั่นไหว      จิตมั่นคง        ดำรงอยู่
ใจหดหู่           จิตตั้งมั่น         ฝันจึงมี
ใจสับสน         จิตยังสู้           รู้ทางหนี
ใจอ่อนล้า        จิตเข็มแข็ง      จึงได้ดี
ใจอยากหนี      จิตยอมทน     ผลดอกงาม

[อริญชย์]

เธอคือผู้ทนทานหาญกล้า

กลอน ๗

จงก้าวสู่จุดหมายปลายฝัน
อย่าหวั่นสิ่งขวางอยู่ข้างหน้า
ตราบเธอยืนหยัดด้วยศรัทธา
ไขว่คว้าเส้นชัยก็ใกล้แล้ว

เหน็บหนาวร้าวรานสักปานไหน
สู้ทนต่อไปอย่าได้แผ่ว
ราตรีดวงดาวยังวาวแวว
เพริศแพร้วยวนใจนักใฝ่ฝัน

เธอคือผู้ทนทานหาญกล้า
พร้อมฝ่าเรื่องร้ายที่หมายกั้น
ไม่ยอมขมขื่นกับคืนวัน
ใจฉันคิดว่าเธอกล้าพอ

จงก้าวสู่จุดหมายปลายฝัน
อย่าหวั่นสิ่งใดก้าวไปต่อ
เพิ่มเกียรติศักดิ์ศรีอย่ารีรอ
ดาวยังทอแสงไกลมาให้เธอ!ฯ

                 อริญชย์
              ๑๖/๕/๒๕๕๕



ปล.ไหน ๆ ก็มีผู้มาต่อกลอนที่กระทู้แล้ว   อดใจไม่ได้ แต่งซะเลย อิอิ น่าจะพอฟังได้บ้างนะ ทุกท่าน จังหวะกลอนยังไม่ดีนัก




 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ร่วมเรียงเคียงกันพร้อมฟันฝ่า
มุ่งหน้าโรมรันมั่นเสมอ
ด้วยรักชักนำเฝ้าบำเรอ
พร้อมเสมอเจอกันไม่หวั่นใจ

โน่นแสงแห่งดาวสกาวฟ้า
ผุดผาดบาดตาอุราไหว
ดารดาษสาดส่องผ่องอำไพ
มิไกลให้คว้าหยิบมาครอง

จักร้อยห้อยมานสานสลัก
ดารามาถักรักเราสอง
ดั่งแม้นแทนฤดีพี่จับจอง
ผูกน้องคล้องพี่ร่วมชีวัน...


 

-บูรพาท่าพระจันทร์-

[--ณัชชา--]

เรียงร้อยถ้อยคำตามแบบบท
จารจดคำอ้างอย่างสร้างสรรค์
ภายใต้นิยามความผูกพัน
ยึดมั่นในจิต มิตรไมตรี

เพราะชอบเขียนกลอนอักษรสาน
เสร็จงานไม่นอน ออนเร็วรี่
ทุกวันไร้ทุกข์สุขฤดี
หายใจทุกที มีแต่กลอน

ณัชชา

 

[รัตนาวดี]

หงุดหงิด..งอแง..แหมยังง่วง
แต่เป็นห่วงเพื่อนเราเขาทำเฉย
มีเงื่อนงำอยู่ไหนไม่มาเชย
ก็คนเคยอ้อนออดมาถอดใจ

ไปแอบนั่งข้างเขื่อนจนเดือนตก
เธอหนาวอก..อ้างว้าง..เปลี่ยวบ้างไหม
รู้หรือเปล่าแซมน้อยเฝ้าคอยใคร
มาไวไวเพื่อนจ๋าอย่าให้รอ..

แซมค่ะ
 

ฝากถึงคุณเพื่อนข้างเขื่อนของแซม...
และคุณเพื่อนที่เยอรมัน.. มีคนรอนะค๊า...
 

...มาร่วมปัน ฝันสร้าง ส่งข้างเขื่อน
ถึงคุณเพื่อน รักตอบ ปลอบใจต่อ
เปี่ยมล้นสวย ด้วยซึ้ง คิดถึงคลอ
ไออุ่นห่อ ช่อรัก พร้อมถักใย...

...คิดถึงค่ะ...

รัตนาวดี

[หนามเตย]

แวะมานั่ง ข้างเพื่อน ที่เรือนสวย
ฝากหัวใจ ไว้ด้วย ช่วยแก้ไข
แล้วจะถัก ทอต่อ เพื่อรอใจ
ฝากมาให้ คนดี ที่ชื่อแซม..


หนามเตย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[สุนันยา]

ร้อยกานท์ ขานคม พรมอักษร
มีบ้าง บางตอน ซ่อนขื่นขม
รักร้าว คราวร้าง เหมือนสร้างปม
ตรอมตรม ถมทับ เช่นจับวาง

รินร่าย หมายเคียง เรียงสลัก
ด้วยรัก กวี มิเมินหมาง
คิดคำ นำส่ง ให้ตรงทาง
ไม่จาง จำจด ทุกบทตอน 

ออดอ้อน เอียงอาย ระบายบอก
เย้าหยอก แยบยล มากคนสอน
ซึ้งใจ มวลหมู่  ผู้อาทร
ต่อกลอน วอนไว้ ซึ่งไมตรี

วันหวัง รังสรรค์ ในงานรัก
ตระหนัก รวยรื่น ยื่นสุขศรี
คือศิลป์ ภาษา วาจามี
วจี ลีลา ชื่นอารมณ์....

“สุนันยา”

[พี.พูนสุข]

       

  หวัง..

 

บทร้อยกรอง ทำนองเสนาะ เพราะจับจิต
  ปราชญ์บัณฑิต สรรถ้อย ร้อยอักษร
  วรรณคดี วรรณกรรม ล้ำอาภรณ์
  อลงกรณ์ วรรณศิลป์ กวินกานท์

  อรรถรส งดงาม เลิศความคิด
  คมลิขิต  วรรคทอง ร้องบรรสาน
  จรรโลงจิต กล่อมเกลาใจ ให้เบิกบาน
  สร้างตำนาน กวีไทย ให้โลกชม

  จุดประกาย ร่ายพจน์  บทภาษา
  อักขรา มีพลัง ดังสั่งสม
  อนุรักษ์ บทกวี ที่นิยม
  เชิญภิรมย์ อ่านกลอน ก่อนนิทรา..

   
           พี.พูนสุข
        ๑๗  พฤษภาคม  ๒๕๕๕