ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

เพราะข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์

.....
ข้าพเจ้ายิ้มเฉื่อยอย่างเหนื่อยล้า
แหงนมองเข็มนาฬิกาหน้ากระจก
วินาทีเคลื่อนไปไม่สะทก
แต่ข้างในหัวอกยังงกงัน
.....
เห็นทุกสิ่งรอบกายฉายยิ้มหยาด
เราเหมือนตัวประหวาดเริ่มหวาดหวั่น
ต่อความกลัวค่ำคืนสะอื้นพลัน!
แสวงหาสวรรค์, วิมานดิน
.....
ลึกลงด้านจิตใจในเบื้องลึก
อาจสำนึกสะดุดไม่สุดสิ้น
มันบั่นทอนแรงขับประดับจินต์
มากัดกินความเชื่อแต่เมื่อวาน
.....
ด้วยวิถีแห่งวันอันมีค่า
ทุกท่วงท่าทำนองของสังขาร
มุ่งประโยชน์ทุกถ้วนล้วนสันดาน
พรากวิญญาณศรัทธาแห่งสามัญ
.....
ข้าพเจ้าคำนวนมวลชีวิต
หลงยึดติดมายาจนน่าหวั่น
มีความโง่, ความบ้า, จนฆ่ากัน
มีสัมพันธ์ลึก-ลึก จนนึกกลัว
.....
เกิดขึ้นอย่างไม่หยุดยั้ง, ทั้งต่อหน้า
และลับตาทุกคืนมายืนยั่ว
ลืมสำนึกสักครู่ไม่รู้ตัว
อาจความชั่วครอบงำจนหนำใจ
.....
ขณะซึ่งชีวิตด้านติดลบ
ข้าพเจ้าประกบกระทบไหล่
ขับไล่ความเพ้อฝันที่จัญไร
ปลุกชีวิตหลับไหลให้ตื่นมา
.....
เพราะข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์
จึงต้องการยื้อยุดสุดแรงกล้า
อยู่บนความสามัญธรรมดา
ไม่เยื้อแย่งศรัทธา, เข่นฆ่าใคร..!!
.....
 

ขอบคุณภาพจาก อินเตอร์เน็ต

[panthong.kh]

อย่าหวั่นหวาด หวิวไหว ไปกันทั่ว
อย่ามามัว คิดมาก หลากวิสัย
อย่ามาสร้าง รอยแยก แทรกทรวงใน
อย่าหวั่นเลย ฤทัย ใช่หมองตรม

จะสวรรค์ วิมาน ถ้าพานหน่าย
ก็ทำร้าย กลายมาก หลากขื่นขม
ระงับจิต ระงับใจ ไม่ซานซม
แม้คลื่นลม แรงแท้ จักแพ้ภัย

จงรู้นึก ตรึกตรอง มองแม่นมั่น
จงรู้ฉัน รู้เธอ เออเชื่อไหม
จงรู้ตื่น รู้ดับ อย่าร่ำไร
จงรู้ใจ ตนเอง อย่าเก่งเกิน

แม้ทำได้ อย่างนี้ ดีแน่แน่
วิมานดิน สุขแท้ แม้ห่างเหิน
สร้างพลัง บนโลก ของทางเดิน
จักเจริญ เพลินพิศ มิตรมากมาย
พันทอง

[เทโพ]

หลั่งหลุด หยุดหยด..น้ำตา
ท่วมทับ ทาบทา..จนหน้าหมอง
ทะลักล้น จนล้า น้ำตานอง
ฟุ้งฟอง สองตา จนพร่าเลือน
 เพราะเจ้า เพียงเป็น เช่นมนุษย์
โศกสุด เพียงร้อง ราวเชือดเฉือน
"รัก"..กระทบ ใจเจ้า ร้าวกระเทือน
เพียงเตือน ว่าเจ้านี้ ยังมิตาย

..เทโพ..

[พยัญเสมอ]

เพราะฉันมีเลือดเนื้อจงเถือเถิด
ให้ประเสริฐจงรีบฆ่าอย่ามัวสาย
จงชำแหละเนื้อหนังทั้งผืนกาย
ไม่โวยวายฉันนี้พร้อมจะยอมพลี
ฆ่าให้ตายอย่างเลือดเย็นเถิดเข่นฆ่า
เพื่อบูชาเซ่นสรวงปวงภูตผี
ประหารฉันเถิดหนาอย่าปรานี
จงขยี้หัวใจให้แหลกลาญ 

[Lida]

เพราะข้าพเจ้ายังเป็นมนุษย์
น้ำตาผุดรินไหลใจสงสาร
ด้วยดวงใจสื่อใจไม่ใช่มาร
ยังซาบซ่านซึ้งทรวงดวงกมล

ซ้ำยังมีกิเลสดั่งเปรตร้าย
คอยวุ่นวายเรื่องเขาเราคอยสน
เรื่องอื่นรู้ดีมากมากกว่าเรื่องตน
แสนฉงนวกวนน่าสนใจ

ได้เรียนรู้หลายอย่างจากร่างมนุษย์
ปัญญาขุดขึ้นมาให้ขานไข
จากทุกสิ่งที่บังเกิดในหทัย
ช่วยโยงใยให้เห็นเป็นสัจธรรม

[panthong.kh]

เพราะฉันมีเลือดเนื้อจงเถือเถิด
ให้ประเสริฐจงรีบฆ่าอย่ามัวสาย
จงชำแหละเนื้อหนังทั้งผืนกาย
ไม่โวยวายฉันนี้พร้อมจะยอมพลี
ฆ่าให้ตายอย่างเลือดเย็นเถิดเข่นฆ่า
เพื่อบูชาเซ่นสรวงปวงภูตผี
ประหารฉันเถิดหนาอย่าปรานี
จงขยี้หัวใจให้แหลกลาญ 

อยากประหาร เธอนัก ชักไม่กล้า
กลัวเธอด่า สาปแช่ง แกล้งกล่าวขาน
ว่าเลือดเย็น เค่นฆ่า น่ารำคาญ
เหลือรับทาน จริงแท้ นะแม่คุณ

อยากชำแหละ เลือดเนื้อ ออกเสียบ้าง
กลัวเธอคราง ครวญคร่ำ ช้ำอกอุ่น
กลัวยิ่งนัก รักเรา เฝ้าเจือจุน
จะขุ่นข้อง เคืองขัด อึดอัดใจ

อยากฆ่าเธอ ให้ตาย วายชีวาต
กลัวจะพลาด พลั้งเผลอ เจอร้องไห้
เพราะรักเธอ ทั้งหมด งดรักใคร
เมตตาหน่อย ได้ไหม ใคร่บอกที
พันทอง

[สมนึก นพ]

มุมสงบหลบมาจะพักใจ
ยินเสียงใครอยู่ใกล้กายเรานี่
หลบนิ่งฟังอยู่นานผ่านวจี
ร้ายเหลือที่บ่นหาจะฆ่าคน

จะแอบย่องหนีไปไร้ประโยชน์
ด้วยต้องโทษครั้งนี้ใจปี้ป่น
ที่ทรงร่างอยู่ได้เพราะกายทน
ยังสับสนปัญหาค้างคาทรวง

ทรมานทนทุกข์เวทนา
เหมือนจะลาโลกไปได้หมดห่วง
เจอเพชรฆาตแล้วหนาสุดาดวง
ไม่กล่าวลวงโปรดฆ่าข้าอีกคน.

นพ
18มี.ค.55

[panthong.kh]

ขืนไปฆ่า ตำรวจ ต้องปวดหัว
โดนจับขัวร์ กลัวใจ ให้ว้าวุ่น
พี่นพจ๋า น้องไม่ กล้าทารุณ
กลัวกระสุน ติดตัว จะรัวยิง

ใครเขาทำ ให้พี่นี้ ช้ำชอก
ใครเขาหลอก ฤดี พี่ถึงนิ่ง
เป็นเพื่อนชาย หรือไร ที่โดนทิ้ง
หรือว่าเป็น เพื่อนหญิง ชิงบอกมา

อยากจะช่วย ดามใจ ให้พี่นพ
แต่กลัวศพ ไม่สวย ม้วยชีพหนา
กลัวย้อนศร จำต้อง ตัดใจลา
ไว้วันหน้า แล้วกัน นะขวัญยืน
พันทอง