โอ้วันนี้ เจ้าคนดี ไปอยู่ไหน
หลงลืมใคร เคยมีใจ อยู่ข้างหลัง
ปล่อยฉันไว้ อย่างยากไร้ โดยลำพัง
อย่างสิ้นหวัง และคลุ้มคลั่ง เจ็บเจียนตาย
เคยคิดไหม ว่ามีใคร เฝ้าคอยอยู่
คงไม่รู้ มีหนึ่งผู้ ที่แพ้พ่าย
เจ็บใจจริง เจ็บเพราะหญิง ทำจนอาย
ไร้ความหมาย มันคงสาย หากย้อนคืน
เจ็บกี่ครั้ง ทนกี่ครั้ง ไม่เคยง้อ
ก้าวไปต่อ ไม่คิดรอ หลากหวานชื่น
เพียงเศษเดน บอกชัดเจน ไม่ขอกลืน
อย่าหยิบยื่น แม้ต้องฝืน กระทำไป
ค่าความรัก ที่เคยภักดิ์ ไร้ผลตอบ
สิ่งที่มอบ สิ่งที่ชอบ ล้วนเหลไหล
เจ็บก็จำ จากน้ำคำ เพราะว่าใคร
เลิกใส่ใจ เรื่องหวั่นไหว ปล่อยทิ้งวาง
แม้ในจิต ยังครุ่นคิด ตัดไม่ขาด
ลืมรสชาติ พิศวาส เคยร่วมสร้าง
แต่บัดนี้ ต้องลาที เมื่อรักจาง
คนลาร้าง ท่องตามทาง ที่เลือกเอง
ปล่อยอดีต ดังมีดกรีด ความรู้สึก
เลิกคิดนึก จากส่วนลึก รอยข่มเหง
ไม่มีเธอ แม้ใจเผลอ เศร้าวังเวง
เมื่อช้ำเอง คงหายเอง ในสักวัน
