ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[dinner]

จากยอดดอยแดนไกลใจยังห่วง
มาทักท้วงทวงถามถึงความหลัง
ยังคิดถึงห่วงหา...พะว้าพะวัง
และคงตั้งตาคอยเจ้ากลอยใจ

ในอ้อมกอดขุนเขาผ่านเงารัก
มีความภักดิ์ทักทายอยู่กรายใกล้
แทนของฝาก...จากคน...บนดอยไกล
กำนัลให้เจ้าสนิทเมื่อนิทรา

[บูรพาท่าพระจันทร์]

จากใต้ราบ ซาบซึ้ง คะนึงรัก
ทรวงตระหนัก ภักดิ์น้อง ร่ำร้องหา
ส่งดวงใจ ไปพลัน อ้อนขวัญตา
มีเวลา ข้าเจ้า จะเฝ้าชม

แต่ระรัว หัวใจ ชักไหวหวั่น
กลัวเปลี่ยนพลัน ทันใด จนใจขม
ปล่อยคนใต้ ไร้สุข มากทุกข์ตรม
จวบสิ้นลม ซมเศร้า เพราะสาวดอย.../


 



บูรพาท่าพระจันทร์

[dinner]

 

จากใต้ราบ ซาบซึ้ง คะนึงรัก
ทรวงตระหนัก ภักดิ์น้อง ร่ำร้องหา
ส่งดวงใจ ไปพลัน อ้อนขวัญตา
มีเวลา ข้าเจ้า จะเฝ้าชม

แต่ระรัว หัวใจ ชักไหวหวั่น
กลัวเปลี่ยนพลัน ทันใด จนใจขม
ปล่อยคนใต้ ไร้สุข มากทุกข์ตรม
จวบสิ้นลม ซมเศร้า เพราะสาวดอย.../

บูรพาท่าพระจันทร์

 

ยังคงห่วงอาลัยใจแทบขาด
โอ้อนาถดวงจิตคิดถดถอย
ครวญคะนึงเหว่ว้าตั้งตาคอย
จนดาวลอยคล้อยดับกับทิวา

บนยอดดอยลมกราวจนหนาวสั่น
แต่ใจมั่นไม่เห็นเป็นปัญหา
ระยะทางอาจไกลในมรรคา
สัญญาว่ารักมั่นนิรันดร

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เพียงหนาวลม ห่มผ้าก็น่าหาย
หากมีกาย ชายเคียง เพียงสวรรค์
จะภิรมย์ ชมชื่น ทุกคืนวัน
มีแสงจันทร์ อันกระจ่าง มิต่างโคม

อย่าเกรงกลัว ตัวฉัน นั้นจะหลอก
ใช่จิ้งจอก ขยอกรัก คิดหักโหม
หรือผู้ร้าย หมายเฝ้า เข้าจู่โจม
เพียงน้าวโน้ม โฉมเจ้า โปรดเข้าใจ.../
 

 


บูรพาท่าพระจันทร์
 

[..กุสุมา..]

ช่างร้ายนักใจชายใยเจ้าชู้
พึ่งจะรู้คารมตรมฝากให้
ยิ่งเสียกว่าจิ้งจอกขยอกใจ
ยิ่งกว่าร้ายอื่นใดในโลกา

แม้บนดอยแสนไกลยังให้ช้ำ
ส่งระกำเช้าเย็นก่อนเห็นหน้า
คำหวานรักพลันขมจมน้ำตา
ปรารถนาลวงหญิงเพื่อสิ่งใด
..กุสุมา..

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ยินคำลวง ดวงสมร สะท้อนจิตต์
ไยจึงคิด สะกิดน้อง ร้องขานไข
หรือพิโรธ โกรธเคือง ด้วยเรื่องใด
ทั้งที่ใจ ให้น้อง เจ้าของจินต์

อันหญิงอื่น ชื่นใจ อะไรเท่า
แม้เพียงเงา เจ้านั้น ฝันถวิล
ทรามสวาท หยาดโฉม ฟ้าโลมดิน
ใครมาเทียบ เปรียบยุพิน คงสิ้นงาม.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[sunthornvit]

ช่างร้ายนักใจชายใยเจ้าชู้
พึ่งจะรู้คารมตรมฝากให้
ยิ่งเสียกว่าจิ้งจอกขยอกใจ
ยิ่งกว่าร้ายอื่นใดในโลกา

แม้บนดอยแสนไกลยังให้ช้ำ
ส่งระกำเช้าเย็นก่อนเห็นหน้า
คำหวานรักพลันขมจมน้ำตา
ปรารถนาลวงหญิงเพื่อสิ่งใด
..กุสุมา..

ส่งใจดวง  ต่ำต้อย  สู่ดอยสูง
หมายจรูง  บังอร  ให้อ่อนไหว
สมัครปอง  น้องหญิง  เหนือสิ่งใด
เพียรถามไถ่  ข้ามฟ้า  มาชิมลาง

หวังเยื่อใย  ไมตรี  เธอมีให้
มิผลักไส  หมองเมิน  ทำเหินห่าง
วานสายลม  ส่งข่าว-คราวถึงนาง
ชายอ้างว้าง  ผู้หนึ่ง  คิดถึงเธอ

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

ลมรำเพยเผยถ้อยร้อยคิดถึง
ดั่งประหนึ่งฉ่ำหวานผ่านเสนอ
หญิงดงดอยซาบซึ้งถึงละเมอ
อย่าให้เก้อหลงคอยถ้อยฝากลม

บ้านบนดอยสดสวยด้วยรักชื่น
หอมดาษดื่นดอกไม้ไพรผสม
ธารน้ำใสไหลเลาะเซาะแก่งพรม
กลัวระทมตรมขื่นสู่ผืนดอย
..กุสุมา..

[ข้าพเจ้า]

จากยอดดอยแดนเหงาในเหงาหมอก
ส่งตรงบอกความนัยใจแม่หญิง
รักพี่แท้แน่นอน วอนอย่าทิ้ง
สัญญาจริงจงจำทุกคำครวญ

ยอดดอยหนาวน้องคอยคิดถึงพี่
รอนานปีน้องท้อรอพี่หวน
เมื่อไหร่คืนไร่เราเนาแนบนวล
อย่าแปรปรวนรักใครอื่นโปรดคืนมา

ทัณฑฆาต

[..กุสุมา..]

<a href="http://www.youtube.com/v/oXx4NFDhM-I&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/oXx4NFDhM-I&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คนพื้นราบวุ่นวายล้วนหลายหลาก
เข้าใจยากเกลื่อนกล่นหม่นผวา
คิดถึงคนบนดอยนะกลอยตา
ขอกลับมาวิ่งเล่นเป็นสาวดอย

เที่ยวซุกซนบนขุนเขาเข้าชมป่า
ร้องบอกฟ้ารักมากฝากส่งถ้อย
เก็บดอกเอื้องแซมผมฉมกลิ่นลอย
ตาวันคล้อยลาลับกลับเข้าเรือน

ในเรือนใจมีเจ้าเฝ้าเคียงอยู่
ยามไร้คู่มีเจ้าเนาเป็นเพื่อน
อย่าโลเลเหหันพลันแชเชือน
เปรียบเสมือนสาวเครือฟ้าคราตำนาน
        ..กุสุมา..

[ลมหนาว]

จากยอดดอยหงอยเหงาเฝ้าคิดถึง 
ใครคนหนึ่งอาลัยใจโหยหา           
ฝากดวงดาวพราวพร่างกลางนภา
บอกกานดาคนดีที่อยู่ไกล 
           
ฝากสายลมพรมพลิ้วปลิวพัดผ่าน
ช่วยขับขานรำเพยเอ่ยขานไข       
คิดถึงมากอยากบอกออกจากใจ     
แสนห่วงใยยามร้างห่างไกลกัน
     
ป่านฉะนี้อยู่ไงไรหนอเจ้า               
พี่นั้นเฝ้าห่วงแท้แม่จอมขวัญ         
กับสายธารกาลเปลี่ยนเวียนคืนวัน 
ชีวิตนั้นร้อนหนาวที่ก้าวเดิน   

หากวันใดใจท้อขอจงรู้
 ยังคงอยู่เคียงข้างไม่ห่างเหิน
 กำลังใจให้นางมิหมางเมิน
 ร่วมเผชิญเคียงคู่อยู่กับเธอ

ขอบฟ้ากว้างทางไกลใช่ขวางกั้น
 ใจคงมั่นด้วยรักภักดิ์เสมอ 
 ดังราตรีมีเดือนเยือนคู่เกลอ
 มิไผลเผลอแปรผันโปรดมั่นใจ

จากยอดดอยคอยนางกลางสายหมอก 
ลมเย้าหยอกพัดหวนชวนหวามไหว
 เฝ้าคะนึงถึงนางทางฟ้าไกล
 แสนอาลัยรำพึงคิดถึงจัง

[dinner]

ลมรำเพยเผยถ้อยร้อยคิดถึง
ดั่งประหนึ่งฉ่ำหวานผ่านเสนอ
หญิงดงดอยซาบซึ้งถึงละเมอ
อย่าให้เก้อหลงคอยถ้อยฝากลม

บ้านบนดอยสดสวยด้วยรักชื่น
หอมดาษดื่นดอกไม้ไพรผสม
ธารน้ำใสไหลเลาะเซาะแก่งพรม
กลัวระทมตรมขื่นสู่ผืนดอย

..กุสุมา..

 

จารเจรียงร้อยรสพจน์อักษร
เป็นกานท์กลอนซาบซึ้งจึงฝากถ้อย
คนเมืองมีใจรักไม่หลักลอย
ห่วงสาวดอยคนดีทุกวี่วัน

ป่านฉะนี้เจ้าจะเป็นไฉน
ยังห่วงใยถึงอยู่รู้ไหมขวัญ
กระซิบสั่งสายลมพรมรำพัน
มากำนัลให้สนิทเมื่อนิทรา

 

[dinner]

จากยอดดอยคอยนางกลางสายหมอก 
ลมเย้าหยอกพัดหวนชวนหวามไหว
 เฝ้าคะนึงถึงนางทางฟ้าไกล
 แสนอาลัยรำพึงคิดถึงจัง

Ban

 

คำคิดถึงตรึงอยู่เธอรู้ไหม
แม้ทางไกลใจนี้ยังมีหวัง
คนพื้นราบห่วงหาพะว้าพะวัง
และยังตั้งตาคอยคนดอยไกล

ความคิดถึงข้ามฟ้ามาถึงนี่
ทุกวจีที่เคยเอ่ยคำไข
ยังตรึงแอบแนบสนิทติดฤทัย
เป็นดั่งรอยอาลัยให้ใจครวญ