ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

สวัดีค่ะ เพื่อนกวีที่รักและนับถือทุกท่านค่ะ
ในกระทู้นี้นะค้ะ รัตนาวดี ขอสื่อผลงานอันล้ำค่า ของบรรพบุรุษ นักประะพันธ์ ของไทยที่มีความสามารถพิเศษโดยเฉพาะ ได้สร้าง
ผลงานบทกลอน พร้อมกับร่วมประพันธ์เป็นบทเพลงอมตะ อันไพเราะมาก ถือว่า ได้เป็นเอกลักษณ์ที่มีคุณสมบัติ์พิเศษ ของชาติไทย
อย่างมากทีเดียว ซึ่งเห็นได้ว่า เราควรจะอนุรักษ์คุณสมบัติอันเลิศล้ำนี้ ให้ได้มีไว้ชั่วกาล...ค่ะ
ท่านใดที่มีความประสงค์เช่นกันนี้ ขอเชิญมาร่วมสังสรรค์ บันทืกเสนอไว้ให้ได้ชื่นชมและศรัทธาด้วยกันนะค้ะ
แล้วอย่าลืมนะค้ะ!ให้เครดิตผู้แต่ง หรือว่า มาจากไหนด้วยค่ะ..

ขอบคุณค่ะ

รัตนาวดี

[รัตนาวดี]

เพลงพระราชนิพนธ์ ใน
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ภูมิพลอดุลยเดช

..."ความฝันอันสูงสุด"...

ขอฝันใฝ่ ในฝัน อันเหลือเชื่อ   
ขอสู้ศึก ทุกเมื่อ ไม่หวั่นไหว 
ขอทนทุกข์ รุกโรม โหมกายใจ
ขอฝ่าฟัน ผองภัย ด้วยใจทะนง 

จะแน่วแน่ แก้ไข ในสิ่งผิด 
จะรักชาติ จนชีวิต เป็นผุยผง
จะยอมตาย หมายให้ เกียรติดำรง
จะปิดทอง หลังองค์ พระปฏิมา 

ไม่ท้อถอย คอยสร้าง สิ่งที่ควร
ไม่เรรวน พะว้าพะวัง คิดกังขา 
ไม่เคืองแค้น น้อยใจ ในโชคชะตา 
ไม่เสียดาย ชีวา ถ้าสิ้นไป

นี่คือ ปณิธาน ที่หาญมุ่ง 
หมายผดุง ยุติธรรม อันสดใส 
ถึงทนทุกข์ ทรมาน นานเท่าใด
ยังมั่นใจ รักชาติ องอาจครัน   

โลกมนุษย์ ย่อมจะดี กว่านี้แน่   
เพราะมีผู้ ไม่ยอมแพ้ แม้ถูกหยัน
คงยืนหยัด สู้ไป ใฝ่ประจัญ   
ยอมอาสัญ ก็เพราะปอง เทิดผองไทย....

<a href="http://www.youtube.com/v/m7bONrQS2xI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/m7bONrQS2xI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 

[รัตนาวดี]

บทนี้ไม่มีผู้ใด(คนอื่น)แต่งจ้า  เป็นกลอนของตัวเอง  แต่งโดยอาศัยความชอบใจในบทกลอน
ณ ที่ใด  ดวงใจ  ไม่ไหวหวั่น  ขอฝ่าฟัน  อุปสรรค และขวากหนาม  จากเรื่องเพชรพระอุมา  ก็ไม่ทราบว่าจะมีคุณค่าหรือเปล่านะ
แต่ตั้งใจแต่งให้เป็นคติข้อคิดว่า โลกเราจะเป็นนรกหรือสวรรค์ จะร่มเย็นหรือลุกเป็นไฟก็ขึ้นอยู่ที่การกระทำของผู้อยู่อาศัยนี่แหละ


ขอขอบพระคุณ คุณศาลาหัวเราะ มากๆเลยนะค้ะ ที่แวะผ่านเข้ามาร่วมยินดีด้วยค่ะ!

 

[รัตนาวดี]

"คำมั่นสัญญา"

ผู้ประพันธ์...สุนทรภู่..

ถึงม้วยดิน สิ้นฟ้า มหาสมุทร 
ไม่สิ้นสุด ความรัก สมัครสมาน
แม้อยู่ใน ใต้หล้า สุธาธาร 
ขอพบพาน พิศวาส มิคลาดคลา...

แม้เนื้อเย็น เป็นห้วง มหรรณพ
พี่ขอพบ ศรีสวัสดิ์ เป็นมัจฉา 
แม้เป็นบัว ตัวพี่ เป็นภุมรา 
เชยผกา โกสุม ปทุมทอง... 

แม้เป็นถ้ำ อำไพ ใคร่เป็นหงส์
จะร่อนลง สิงสู่ เป็นคู่สอง 
ขอติดตาม ทรามสงวน นวลละออง 
เป็นคู่ครอง พิศวาส ทุกชาติไป...

<a href="http://www.youtube.com/v/LPpuwhqrOXc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/LPpuwhqrOXc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

พระราชนิพนธ์ ร.๖

.."สุริยัน-จันทรา"..

ถึงกลางวัน สุริยัน แจ่มประจักษ์
ไม่เห็นหน้า นงลักษณ์ ยิ่งมืดใหญ่
ถึงราตรี มีจันทร์ อันอำไพ
ไม่เห็นโฉม ประโลมใจ ยิ่งมืดมน...

อ้า...ดวงสุ ริศรี ของพี่เอย
ขอจงเผย หน้าต่าง นางอีกหน
ขอเชิญจันทร์ แจ่มกระจ่าง กลางสกล
เยี่ยมให้ พี่ยล เยือกอุรา...

<a href="http://www.youtube.com/v/youWxnSmifc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/youWxnSmifc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

 

[รัตนาวดี]

คำร้อง:  พระเจ้าวศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล

ทำนอง:  หม่อมหลวงพวงร้อย อภัยวงศ์

"บัวขาว"

เห็นบัวขาว พราวอยู่ ในบึงใหญ่   
ดอกใบ บุปผชาติ สะอาดตา   
น้ำใส ไหลกระเซ็น เห็นตัวปลา
ว่ายวน ไปมา น่าเอ็นดู...
 
หมู่ภูมริน บิน...เวียนว่อน
คอยร่อน ดมกลิ่น กินเกสร 
พายเรือน้อย คล้อยเคลื่อน ในสาคร
ค่อยพาจร ห่างไป ในกลางน้ำ...

<a href="http://www.youtube.com/v/VAeUTmKPkeA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/VAeUTmKPkeA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

คำร้อง : วังสันต์
ทำนอง : เอื้อ สุนทรสนาน
เรียบเรียง : สมชาย กฤษณะเศรณี

..ยามรัก..

ยามเช้า พี่ก็เฝ้า คิดถึงน้อง

ยามสาย พี่หมายจ้อง เที่ยวมองหา

ยามบ่าย พี่วุ่นวาย ถึงกานดา

ยามเย็น ไม่เห็นหน้า ผวาทรวง...

ค่ำนี้ พี่จะมี ใครเคียงข้าง

หนาวน้ำค้าง เหน็บจิต ให้คิดห่วง

พี่ก็หนาว น้องคงหนาว นอนร้าวทรวง

โอ้ พุ่มพวง อย่าให้รอ ถึงเช้าเลย...

<a href="http://www.youtube.com/v/_PGGzEyJ4_o&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_PGGzEyJ4_o&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

"เย้ยฟ้าท้าดิน"
 
ฟ้าหัวเราะ เยาะข้า ชะตาหรือ 
ดินนั้นถือ อภิสิทธิ์ ชีวิตข้า
พรหมลิขิต ขีดเส้น เกณฑ์ชะตา
ฟ้าอินทร์พรหม ยมพญา ข้าหรือเกรง   

ขอหัวเราะ เยาะเย้ย เหวยเหวยฟ้า 
พสุธาอย่า ครวญว่า ข่มเหง
เย้ยทั้งฟ้า ท้าทั้งดิน สิ้นยำเกรง 
หรือใครเก่ง เกินข้า ฟ้าดินกลัว

ข้าขอลิขิต ชีวิตข้าเอง ไม่เกรงดินฟ้า
อีกพื้นพสุธา พญายม พรหมอินทร์ทั่ว
ข้ากระทำ แต่กรรมดี มีหรือจะกลัว
มิใช่ใจชั่ว ลืมตัว หลงลำพอง

อันสวรรค์ อยู่ในอก นรกนั่นหรือ
ข้าก็ถือ อยู่ในใจ ไม่หม่นหมอง
ละการทำชั่ว ควรหรือจะกลัว นรกมั่นปอง
หากทำดี ฟ้าดินต้อง คุ้มครองเอย....

เพลง เย้ยฟ้าท้าดิน

<a href="http://www.youtube.com/v/2H6IkZCW5YM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/2H6IkZCW5YM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขับร้องโดย : สันติ ลุนเผ่
คำร้องโดย : ชาลี อินทรวิจิตร
ทำนองโดย : มงคล อมาตยกุล

บันทึกแผ่นเสียง : พ.ศ.2499
ขับร้องโดย : สมสกุล ยงประยูร(ต้นฉบับ)

[รัตนาวดี]

เนื้อร้องเพลงชาติสยาม ฉบับแรก (ไม่ใช่ฉบับทางการ)

ประพันธ์โดย ขุนวิจิตรมาตรา ในปีพ.ศ. ๒๔๗๕ ซึ่งมีการห้ามใช้เนื้อร้องนี้เป็นเพลงชาติสยาม เพราะมีคำว่า "ยึดอำนาจ" อยู่ในบทร้อง โดยปรากฏเป็นหลักฐานอยู่ในผลการประชุมสภาผู้แทนราษฎร์ สมัยที่ ๑ ประจำปี พ.ศ. ๒๔๗๖ หน้า ๕๐๓ มีการระบุชัดเจนว่า รัฐมนตรีว่าการกระทรวงธรรมการได้สั่งห้ามนักเรียนร้องเพลงชาติ เพราะมีคำว่า "ยึดอำนาจ" เห็นว่าเป็นคำแสลง ส่วนผู้ประพันธ์ทำนองเพลงชาติสยาม คือพระเจนดุริยางค์ และทำนองเพลงชาติสยามนี้ก็ยังคงใช้ทำนองเดิม ไม่มีการเปลี่ยนแปลงจนถึงทำนองเพลงชาติไทยทุกวันนี้

เนื้อร้องที่ขุนวิจิตรมาตราประพันธ์เริ่มแรกสุด ก่อนที่จะมีการแก้ไขเมื่อมีการประกวดเนื้อเพลงชาติฉบับราชการ ใน พ.ศ. ๒๔๗๖ มีดังนี้:

แผ่นดินสยาม นามประเทือง ว่าเมืองทอง
ไทยเข้าครอง ตั้งประเทศ เขตต์แดนสง่า
สืบชาติไทย ดึกดำบรรพ์ บุราณลงมา
ร่วมรักษา เอกราษฎร์ ชนชาติไทย
บางสมัย ศัตรู จู่มารบ
ไทยสมทบ สวนทัพ เข้าขับไล่
ตะลุยเลือด หมายมุ่ง ผดุงผะไท
สยามสมัย บุราณ รอดตลอดมา

อันดินแดนสยาม คือว่าเนื้อ ของเชื้อไทย
น้ำรินไหล คือว่าเลือด ของเชื้อข้า
เอกราษฎร์ คือกระดูก ที่เราบูชา
เราจะสา มัคคี ร่วมมีใจ
ยึดอำนาจ กุมสิทธิ์ อิสสระเสรี
ใครย่ำยี เราจะ ไม่ละให้
เอาเลือดล้าง ให้สิ้น แผ่นดินของไทย
สถาปนา สยามให้ เทิดชัยไชโย

ขอขอบคุณ อาจารย์อานันท์ นาคคง และคุณนวลอนงค์ นาคคง สำหรับการเอื้อเฟื้อร้องประสานเสียงเพลงชาติสยาม เนื้อร้องฉบับแรก (ฉบับไม่เป็นทางการ) นี้

<a href="http://www.youtube.com/v/EB7T3E-UXWo&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/EB7T3E-UXWo&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ประพันธ์โดย ขุนวิจิตรมาตรา ในปีพ.ศ. ๒๔๗๕