ลองลองยลผลกรรมทำผิดผิด
ค่อยค่อยคิดริดรอนตอนสายสาย
เห็นเห็นอยู่รู้เหตุเขตปลายปลาย
งงงงหายวายจิตคิดเลือนเลือน
ดุ่มดุ่มเดินเพลินใจใกล้รุ่งรุ่ง
มองมองรุ้งพุ่งสาดวาดเหมือนเหมือน
เท่าเท่าทางเทวากว่าเดือนเดือน
ดาวดาวเคลื่อนคล้อยดับลับคืนคืน
พาพาใจไห้ตรมซมเหงาเหงา
น้องน้องเจ้าเย้าแหย่แต่ฝืนฝืน
เสียงเสียงครวญหวนหามาครืนครืน
ดึกดึกดื่นตื่นภวังค์นั่งงุนงุน
หัวหัวใจไขลานขานลั่นลั่น
ทั้งทั้งมันศัลย์โศกโลกหมุนหมุน
ไร้ไร้จิตผิดใดใจพรุนพรุน
เรียงเรียงคุ้นเคยว่าตาตรอมตรอม
โศกโศกศัลย์ผันกายอายเพื่อนเพื่อน
จิตจิตเลือนเคลื่อนไปไม่หอมหอม
เช่นเช่นก่อนตอนเก่าเรายอมยอม
ใจใจตรอมตรมเดือดเลือดเย็นเย็น
บัณฑิตเมืองสิงห์
