ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เทโพ]

ยาก..จะหักใจลืม ยังซึมเศร้า
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน

[/size][/font]

[Music]

ยาก..จะหักใจลืม ยังซึมเศร้า
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน

หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย

ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
....(เทโพพยาดา)....

เมื่อหัวใจมันเจ็บ...ก็เก็บบ้าง
ปล่อยให้ว่าง ยอมอ้าง ทำห่างเหิน
ใจของใจ จะถนอม พร้อมเผชิญ
ถ้าบังเอิญ คนเศร้า เดินเข้ามา

เค้าอาจช่วย เยียวยา ทาด้วยรัก
ให้เธอพัก รอเขา คงเข้าท่า
อย่ามัวตรม จมปรัก ศรหักคา
เลือกเวลา ทำใจ กับใครดี?

 

[--ณัชชา--]

ล้างห้องใจให้สะอาดแล้ววาดฝัน
เข้าคนนั้นอาจมาหาถึงที่
ความรักเก่าทิ้งไปอย่าให้มี
ยิ้มหน่อยซี ยิ้มให้ใครบางคน

เริ่มชีวิตใหม่สด คงหมดทุกข์
จะมีสุขกายใจหายสับสน
พอกันทีกับนิยามความมืดมน
ความทุกข์ทนทุกข์ท้อ พอกันที

natcha

[amika29]

ยาก..จะหักใจลืม ยังซึมเศร้า
เพราะรักเจ้า มิอาจฝืน ไม่ให้ฝัน
น้ำตา ทาแก้ม ทุกวัน
ไม่อาจ สะกดกลั้น มิให้ริน
หรือเพราะ เจาะจง จะรังแก
เอารักมากรีด ให้เป็นแผล จนแดดิ้น
ใจร่วง คงกองกับพื้นดิน
ยังคง ได้กลิ่น เลือดคาวคาย
ใจช้ำดวงนี้
สกปรก ไม่มีดี อะไรได้
เจ้าเบื่อ จึงทิ้งดวงใจ
ทิ้งให้ ข้าช้ำระกำเกิน
เทโพพยาดา

. . . ใ จ เ อ๋ ย ใ จ ต น . . . .
. . .จ ะ วิ่ ง เ วี ย น วก วน ไ ป ถึ ง ไ ห น. . . .
. . . เขา ไม่ รัก เรา แล้ว . . . ไ ม่ เ ป็ น ไ ร. . .
. . . ไม่ เอา นะ ไม่ ร้อง ให้. . . น ะ ค น ดี . . .

เอ-มิ-กา

[Design with love ᵔᴥᵔ]

ความเจ็บฝังในจิตอยู่ลึกลึก
จะไม่ให้รู้สึกอย่างไรได้
เป็นเพียงคนธรรมดาทั่วทั่วไป
รับไม่ไหวความซ้ำใจที่ให้มา

ฉันก็แค่คนธรรมดาแค่คนหนึ่ง
มีอารมณ์ลึกซึ้งเมื่อโหยหา
เสียใจก็รินไหลลบล้างด้วยน้ำตา
แค่ระบายออกมาความเจ็บใจ

ฉันก็แค่คนอ่อนแอคนหนึ่ง
จะบึ่งตึงแสร้งเข้มแข็งก็หาไม่
เพียงแค่ความชื่อสัตย์ต่อข้างใน
รู้สึกแบบไหนก็แสดงมันออกมา
         
                                               with love"

[เทโพ]

:ไม่อยากตื่น
:เทโพ
 หรือฝัน มันหาย มลายดับ
มิอาจ คืนกลับ ไปหลับฝัน
เพราะเจ้า ลาร้าง...ห่างลงทุกวัน
ใครเลย จะกลั้น ..น้ำตา..
รินหลั่ง ยังรด หยดบนหมอน
จึงบรรยาย บทกลอน เป็นภาษา
ถึงกระนั้น ใครจะรู้ ว่าคำลา
สังหารข้า ตายลง ตรงข้างเตียง