แสงสีรุ้ง พุ่งพวย งามสวยสี
บรรเลงคีย์ กังวาน ขับเสียงใส
ดั่งทะเล ต้องแสง สูรย์อุทัย
กระทบฝั่ง คราใด คล้ายต้องมนตร์
ระยิบยับ วับแวว แก้วสีสันต์
อัศจรรย์ ดับรวง ห้วงสับสน
ดั่งปลดปล่อย ความทุกข์ จากกมล
ให้ล่องลิ่ว ปลิวหล่น ร่วงโรยรา
เสียงครืนครืน ปลิดจิต คิดฟุ้งซ่าน
หลุดจากกาล เร่งรีบ ที่ห่วงหา
สายลมเย็น รำเพยพัด สะบัดมา
ราวกับว่า เวลา จะหยุดลง
หอมกลิ่นกรุ่น ละมุนรส พจน์ถ้อยหวาน
อนึ่งปาน ลานสวรรค์ หวั่นใจหลง
ถ้าหากเป็น เช่นนั้น ฉันใจจง
ระเหินตรง ลงดิ่ง ทิ้งลำเค็ญ
ขอสักครั้ง ปล่อยปลด ยศศรีศักดิ์
ขอสักครั้ง ได้พัก ดั่งต้องเห็น
ขอสักครั้ง ปล่อยใจ จากร้อน-เย็น
ขอสักครั้ง หลบเร้น เว้นละวน
