ท่ามไออุ่น..แดดอ่อน..ของตอนสาย
ลมหนาวกราย..หมายชวนเนื้อนวลฝ่อ
แต่ถูกกลบหลบเลี่ยง..ด้วยเสียงคลอ
บทเพลงหนอ ส่อถึง..รักตรึงตรา
เริ่มบรรเลงเพลงหนึ่ง..ใจซึ้งนัก
ขนเพลงรักทักสาวราวกับว่า
เสกโลโซ..โซโล่ไว้..ใจสั่งมา
อ้อนด้วยตา..พาหวาม..ตามเชิงชาย
ชงโคเอยเคยควงยามร่วงต้น
เราก็เคยควงหนึ่งคน..ก่อนพ้นหาย
บัดนี้ไย..ใต้ร่มเงา..เหงาเดียวดาย
หรือเขาย้าย...ถิ่นหลง..ลืมชงโค............(พี่อาร์ตี้)
...บัดนี้ไยใบหล่นเหมือนคนเฝ้า
ชงโคเศร้าเจ้ารอท้อมากโข
ไร้เพลงรักทักมาว่าพุทโธ
หลายกิโลโถไกลห่าง...คนต่างคอย
...มิเคยย้ายถิ่นฐานลานคนรัก
ยังหลงปักถักรอมิท้อถอย
ชงโคเอ๋ยเคยรักสลักรอย
ยังอยู่คอยกลอยใจเจ้า...เฝ้าชงโค...
