ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รการตติ]

[Prapacarn ❀]

♥ ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ ♥

จากปลายฟ้า..เสียงเพลง..บรรเลงแผ่ว
กระซิบแว่วหวานไหวใจห่วงหา
ผ่านขุนเขา..แทรกสายหมอกบอกรักมา
คิดประหม่า..ส่งถึงใคร ฉันใคร่รู้

จะเอ่ยเอื้อน..เกรงลอยลับ..กลับคล้อยห่าง
รับสมอ้างคงต้องอาย...คล้ายขี้ตู่
หากจะบอกว่าใจภักดิ์รักชื่นชู
เกรงยอดชู้ เธอฝันใฝ่...มิใช่เรา

เธอ..ในนามยอดกวิน ร้อยรินถ้อย
ฉันเฝ้าคอยอยู่ห่างห่าง...อย่างหงอยเหงา
ทุกคืนวันใฝ่พะวงดั่งหลงเงา
หากใจเราตรงกัน..ตอบฉันที

"ประภาคาร"
05/05/2555

[panthong.kh]

ฉันคงไม่ ใช่ดวงจินต์ ถวิลถึง
หลงรักคน ที่ซึ่ง ไม่ซึ้งหน้า
แอบรักเขา มามาน ปานชีวา
จะคลาดคลา ล้าแรง คล้ายแสงเงา

จับอักษร ร้อยเรียง เคียงสลัก
สัมพันธ์ภักดิ์ รักแท้ ตามแคร์เขา
ใกล้กมล แต่เหมือนไกล หนอใจเรา
นอนซึมเซา เศร้าซม ขมขื่นทรวง

อยากจะรั้ง จิตโน้ม โลมเร้ารุก
กลัวเจ่าจุก สุดแสน จะแหนหวง
อยากอ้อนออด พรอดพร่ำ กลัวคำลวง
ด้วยฤทัย เคยกลวง หลายช่วงแล้ว

ขอตัดใจ ครั้งนี้ ยังดีกว่า
คราบน้ำตา ไหลเกลื่อน เจื่อนผิวแผ่ว
ให้เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะ ไร้สิ้นแวว
ความรักแห้ว ตามเคย ขอเอ่ยลา
พันทอง

[แป้งน้ำ]

ได้ยินเสียงคุณในห้วงฝัน
เอ่ยจากหัวใจร้าวราน . . ว่าคิดถึงกันจนทนไม่ไหว
จุดเทียนเล่มบาง .. . ข้าง ~ ข้างหมอนนุ่มมีโคมไฟ
กับปากกาที่ใช้เขียนสื่อความใน . .. ส่งให้กัน

บนแผ่นกระดาษพิมพ์ลายตุ๊กตาน่ารัก
มีตัวหนังสือยึกยัก ~ ที่บรรจงเขียนสุดลายมือของฉัน
ข้อความข้างใน . . อ่านทวนแล้วอมยิ้มได้ทั้งวัน
ยามคิดถึงคุณทำให้หัวใจของฉัน . .. เหมือนดอกไม้บาน

ได้ยินไหม? หนึ่งเสียงจากหัวใจต่างเส้นทาง
หากได้ยินแล้ว . . กรุณาตอบกลับมาบ้าง .. . ด้วยถ้อยความหวาน ~ หวาน
แค่เขียนบทกลอนให้กันสักบท ~ ฉันก็ซาบซึ้งนาน
รู้บ้างไหม? ทุกคำที่ฉันได้อ่าน
มันคือน้ำผึ้งหล่อเลี้ยงหัวใจซมซาน . .. ให้มีแรง~*



. .. อ้าว ลืมดู! ตกสัมผัสกับคุณรการติเฉยเลย . ..

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[รการตติ]

♥ ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ ♥

จากปลายฟ้า..เสียงเพลง..บรรเลงแผ่ว
กระซิบแว่วหวานไหวใจห่วงหา
ผ่านขุนเขา..แทรกสายหมอกบอกรักมา
คิดประหม่า..ส่งถึงใคร ฉันใคร่รู้

จะเอ่ยเอื้อน..เกรงลอยลับ..กลับคล้อยห่าง
รับสมอ้างคงต้องอาย...คล้ายขี้ตู่
หากจะบอกว่าใจภักดิ์รักชื่นชู
เกรงยอดชู้ เธอฝันใฝ่...มิใช่เรา

เธอ..ในนามยอดกวิน ร้อยรินถ้อย
ฉันเฝ้าคอยอยู่ห่างห่าง...อย่างหงอยเหงา
ทุกคืนวันใฝ่พะวงดั่งหลงเงา
หากใจเราตรงกัน..ตอบฉันที

"ประภาคาร"
05/05/2555

ดวงกวินศิลป์สลักอักษรา
ณ ห้วงฟ้าฝากไว้ใช่ไหมนี่
ข้ามขุนเขาเมฆคล้อยร้อยไมตรี
เป็นวจีแว่วหวานสราญใจ

หากเอื้อนเอ่ยเปรยคล้องร้อยกรองถ้อย
มาเรียงร้อยลำนำคำหวามไหว
ด้วยตระหนักคำนึงซึ้งทรวงใน
และฝันใฝ่รวยรินถวิลมาน

ยอดกวินรินร้อยสร้อยสลัก
ครองใจภักดิ์ดังกวีวจีหวาน
แต่เราสิ..ครองเหงาอันยาวนาน
จึงร้อยกานท์คำวลีดั่ง..ที่หวัง



รการตติ

[รการตติ]

ฉันคงไม่ ใช่ดวงจินต์ ถวิลถึง
หลงรักคน ที่ซึ่ง ไม่ซึ้งหน้า
แอบรักเขา มามาน ปานชีวา
จะคลาดคลา ล้าแรง คล้ายแสงเงา

จับอักษร ร้อยเรียง เคียงสลัก
สัมพันธ์ภักดิ์ รักแท้ ตามแคร์เขา
ใกล้กมล แต่เหมือนไกล หนอใจเรา
นอนซึมเซา เศร้าซม ขมขื่นทรวง

อยากจะรั้ง จิตโน้ม โลมเร้ารุก
กลัวเจ่าจุก สุดแสน จะแหนหวง
อยากอ้อนออด พรอดพร่ำ กลัวคำลวง
ด้วยฤทัย เคยกลวง หลายช่วงแล้ว

ขอตัดใจ ครั้งนี้ ยังดีกว่า
คราบน้ำตา ไหลเกลื่อน เจื่อนผิวแผ่ว
ให้เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะ ไร้สิ้นแวว
ความรักแห้ว ตามเคย ขอเอ่ยลา
พันทอง

ดุจกรองกานท์ผ่านจินต์ถวิลถึง
ถ้อยคำซึ้งตรึงสลักเป็นนักหนา
ชื่นไมตรีจากมานปานชีวา
ละลานตาดั่งแสดงด้วยแสงเงา

ดวงกวินอักษราพาสลัก
ผูกใจภักดิ์รักกรองอย่าครองเหงา
ในกมลคู่เคียงเพียงสองเรา
หากซึมเซาคงระทมขื่นขมทรวง

มาเรียงร้อยจิตเร้ากระเซ้ารุก
เพื่อปลอบปลุกใจแหนสุดแสนหวง
คำพรอดพร่ำประพันธ์ดั่งจันทร์จวง
เป็นดาวดวงเปี่ยมในฤทัยแล้ว

ขอมอบใจแทนกมลก็จนกว่า
ดวงชีวาเคยเช่นเต้นเบาแผ่ว
แหละถ้าหากดวงกวินสิ้นไร้แวว
จะแน่แน่วเป็นที่หวังดั่งเคยมา



รการตติ

[รการตติ]

ได้ยินเสียงคุณในห้วงฝัน
เอ่ยจากหัวใจร้าวราน . . ว่าคิดถึงกันจนทนไม่ไหว
จุดเทียนเล่มบาง .. . ข้าง ~ ข้างหมอนนุ่มมีโคมไฟ
กับปากกาที่ใช้เขียนสื่อความใน . .. ส่งให้กัน

บนแผ่นกระดาษพิมพ์ลายตุ๊กตาน่ารัก
มีตัวหนังสือยึกยัก ~ ที่บรรจงเขียนสุดลายมือของฉัน
ข้อความข้างใน . . อ่านทวนแล้วอมยิ้มได้ทั้งวัน
ยามคิดถึงคุณทำให้หัวใจของฉัน . .. เหมือนดอกไม้บาน

ได้ยินไหม? หนึ่งเสียงจากหัวใจต่างเส้นทาง
หากได้ยินแล้ว . . กรุณาตอบกลับมาบ้าง .. . ด้วยถ้อยความหวาน ~ หวาน
แค่เขียนบทกลอนให้กันสักบท ~ ฉันก็ซาบซึ้งนาน
รู้บ้างไหม? ทุกคำที่ฉันได้อ่าน
มันคือน้ำผึ้งหล่อเลี้ยงหัวใจซมซาน . .. ให้มีแรง~*

ในกระดาษบันทึก..ผนึกคำ..ลำนำนั้น
เหมือนพระจันทร์...หยอกล้อ..มาทอแสง
บางคืน..พระจันทร์เสี้ยว ~อมยิ้ม..เหมือนใครนะ..ทาลิปอมชมพูแดง~
แล้วปะแป้งป๋อง แกล้งเย้า..ให้เรายิ้ม

ฝากเสียงหัวใจเต้น..มาไว้..ได้ยินไหม..?
อย่าบอกนะว่าเพียงได้ยิน..เสียงกรุ่มกริ่ม
แทนคำหวาน..หวาน..~วนิลา.หยอดเอาไว้ใส่ไอติม~
ให้แป้ง..ลิ้ม...รสหวานหวาน..แทนน้ำผึ้ง..สักครึ่งก็ยังดี~



รการตติ

[เนิน จำราย]

ที่หวัง..เศร้าสร้อยละห้อยหา   
ที่คอย..เวลาไม่ขับเคลื่อน   
ที่หงอย..มีทุกข์เป็นเจ้าเรือน   
ที่เหงา..รอเพื่อนมาปลอบใจ   

ที่รัก..หายหน้าไม่มาสู่      
ที่ร้าง..เคยเห็นอยู่เจ้าไปไหน   
ที่ห่าง..ว่างเว้นหลีกเร้นไกล   
ที่หาย..เมื่อไรจะกลับมา

เพื่อนเอย..เจ็บปวดปานฉะนี้   
ช่วยชี้หนทางให้เถิดหนา   
นางไกลให้โหยเราโรยรา   
คงไม่กลับมาหาฉันแล้ว

เนิน จำราย

[panthong.kh]

ฉันคงไม่ ใช่ดวงจินต์ ถวิลถึง
หลงรักคน ที่ซึ่ง ไม่ซึ้งหน้า
แอบรักเขา มามาน ปานชีวา
จะคลาดคลา ล้าแรง คล้ายแสงเงา

จับอักษร ร้อยเรียง เคียงสลัก
สัมพันธ์ภักดิ์ รักแท้ ตามแคร์เขา
ใกล้กมล แต่เหมือนไกล หนอใจเรา
นอนซึมเซา เศร้าซม ขมขื่นทรวง

อยากจะรั้ง จิตโน้ม โลมเร้ารุก
กลัวเจ่าจุก สุดแสน จะแหนหวง
อยากอ้อนออด พรอดพร่ำ กลัวคำลวง
ด้วยฤทัย เคยกลวง หลายช่วงแล้ว

ขอตัดใจ ครั้งนี้ ยังดีกว่า
คราบน้ำตา ไหลเกลื่อน เจื่อนผิวแผ่ว
ให้เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะ ไร้สิ้นแวว
ความรักแห้ว ตามเคย ขอเอ่ยลา
พันทอง

ดุจกรองกานท์ผ่านจินต์ถวิลถึง
ถ้อยคำซึ้งตรึงสลักเป็นนักหนา
ชื่นไมตรีจากมานปานชีวา
ละลานตาดั่งแสดงด้วยแสงเงา

ดวงกวินอักษราพาสลัก
ผูกใจภักดิ์รักกรองอย่าครองเหงา
ในกมลคู่เคียงเพียงสองเรา
หากซึมเซาคงระทมขื่นขมทรวง

มาเรียงร้อยจิตเร้ากระเซ้ารุก
เพื่อปลอบปลุกใจแหนสุดแสนหวง
คำพรอดพร่ำประพันธ์ดั่งจันทร์จวง
เป็นดาวดวงเปี่ยมในฤทัยแล้ว

ขอมอบใจแทนกมลก็จนกว่า
ดวงชีวาเคยเช่นเต้นเบาแผ่ว
แหละถ้าหากดวงกวินสิ้นไร้แวว
จะแน่แน่วเป็นที่หวังดั่งเคยมา



รการตติ

ยังชื่นจินต์ ถวิลถึง จึงห่วงหวง
ดื่มด่ำทรวง ควงคู่ สู่เวหา
แม้กาลล่วง เลยผ่าน รอคอยนา
หวังจะมาเคียงครอง เพียงสองเรา

แต่ตอนนี้ ไม่ไหว ขอไปพัก
ฤทัยชัก เหนื่อยล้า พาให้เฉา
เหมือนกมล จะแยก แตกซึมเซา
สี่ห้องร้าว ไปหมด ของดลง

ถ้าจิตชื่น ฟื้นเมื่อไหร่ จะไม่หนี
แต่ตอนนี้ มิมีใจ จะไหลหลง
ขอเอ่ยคำว่า ขอบคุณ อย่างุนงง
เพียงจบลง เท่านี้ นะที่รัก
พันทอง

[รการตติ]

[รการตติ]