......"แด่ผู้ พเนจร"......
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 06:26:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ......"แด่ผู้ พเนจร"......  (อ่าน 4579 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 พฤศจิกายน 2011, 12:20:PM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« เมื่อ: 25 พฤศจิกายน 2011, 12:20:PM »
ชุมชนชุมชน

"ขอบคุณภาพจาก Internet"

ถึง......คนไม่มีบ้าน
เธอร้าวรานหัวใจบ้างไหมหนอ
ในความมืดมีแสงดาวเฝ้าถักทอ
เธอจะท้อ หรือหม่น...หรือทนทุกข์

ผู้พเนจร.....
มีผ้าห่ม, หมอน, กล่องกระจุก
เธอเดินทางเปล่าเปลี่ยวเที่ยวซอนซุก
น้ำค้างปลุกบอกสัญญาณการเคลื่อนพล

ใต้พุ่มไม้...ใบลู่...ฝนพรูสาย
เธอซุกกายสั่นไหวในสายฝน
สองแขนที่กอดถนอมกล่อมกมล
เป็นอ้อมแขน อดทน...ของเธอเอง

ในความหนาว......
เธอซ่อนความปวดร้าว..อย่างรีบเร่ง
นกราตรีละเมอฝันกล่อมบรรเลง
คีตกานท์..อันวังเวงคล้ายอาทร

ท่ามแสงดาว
ดาราพราวพรายพร่างอย่างคืนก่อน
ฝากจุมพิต..มิตรผู้พเนจร
ฉันจะกล่อมเธอนอน..ท่ามรัตติกาล

แซมค่ะ
 อายจัง อายจัง อายจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บุญอักษร, panthong.kh, พ่อค้าพเนจร, เมฆา..., Thammada, พี.พูนสุข, พิมพ์วาส, รพีกาญจน์, ส.เชื้อจันทร์, เฮยอิง, ภู กวินท์, คนกันเอง.., กามนิต, อริญชย์, จันท์ จันทบูร, ก้าวแรกฯ...

ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
25 พฤศจิกายน 2011, 07:17:PM
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 121


รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน


เว็บไซต์
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 พฤศจิกายน 2011, 07:17:PM »
ชุมชนชุมชน



ฟังเรื่อง "ผู้พเนจร" กลอนบอกเล่า
นึกถึงเรื่องก่อนเก่า เราเคยเห็น
ความทุกข์ยากตรากตรำสุดลำเค็ญ
เหมือนกับเป็นเพื่อนแท้แก่ชะตา

ไม่มีบ้านเหมือนไร้ทุกสิ่งอย่าง
มิแตกต่างกับคนอนาถา
ตลอดชีวิตอาศัยความเมตตา-
และความกรุณาจากผู้คน

น่าดีใจมีคนเฝ้าสังเกต
จับเป็นเหตุไว้นึกเพื่อฝึกฝน
มนุษย์เราทั้งร่ำรวยและยากจน
หนีไม่พ้น ความตายสักรายเลย



...ส.เชื้อจันทร์..

25 พ.ย. 54

ปล. กลอนพาไปอ่ะนะ อาจฟังดูแปร่งๆบ้าง คงไม่ว่ากันเด้อ...


ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, รพีกาญจน์, เฮยอิง, ภู กวินท์, คนกันเอง.., Thammada, กามนิต, อริญชย์

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
25 พฤศจิกายน 2011, 09:51:PM
เฮยอิง
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 151
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 228



« ตอบ #2 เมื่อ: 25 พฤศจิกายน 2011, 09:51:PM »
ชุมชนชุมชน

ท่ามวิถีผู้คนบนเมืองใหญ่

เขาโอบไอความหนาวมิกล่าวเผย

บนถนนหนทางอย่างที่เคย

เสพสิ่งเฉยเมย. .ทุกแหล่งแห่งผู้คน

เขาทิ้งกายหมายพักสักนิทรา

ท่ามรถรา. .กวัดไกวในถนน

สุขก็สุขทุกข์ก็ทุกข์จนเกินทน

แต่จะบ่นใดใดให้ใครฟัง

วางชีวิตทุกจิตใจในวิถี

สูเสรีวิญญา. .ดีกว่าหันหลัง

เสพปฏิกูลมูลฝอยร้อยกำลัง

เพื่อประทังฝั่งชีวิต. .ที่อิดโรย

สักเวลาหาใดเล่าจะเข้าถึง

ชีวิตหนึ่งซึ่งอ่อนล้า. .แลหิวโหย

ก๋วยเตี๋ยวปรุงคลุ้งกลิ่นบินโฉบโชย

คงโดนโวยหากเขา. .จะเข้าไป

ร่างโรยราล้าแรงแห่งชีวิต

เพียงลิขิตขีดแย้ง. .แกล้งใช่ไหม

พเนจรร่อนเร่. .ดูเขวไกว

มีบ้างไหมใครเข้าใจ. .ในคนจร. .

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ภู กวินท์, Prapacarn ❀, คนกันเอง.., Thammada, กามนิต, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ไม่ต้องรู้หรอกว่าคนแต่งชื่ออะไร  แค่รู้ว่ามาจากใจก็พอ. . .
26 พฤศจิกายน 2011, 12:10:AM
a moth
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #3 เมื่อ: 26 พฤศจิกายน 2011, 12:10:AM »
ชุมชนชุมชน

ขออนุญาตไม่รับสัมผัสกับกระทู้ข้างบนนะคะ ยิ้มแบบรักนะ..


ผู้พเนจร กับ โศกนาฏกรรมแห่งรัก



ลมพัดพรู...ฤดูหนาว
ถุงสมบัติกรูกราว – เขางุ่นง่าน
เสื้อคลุมปะซ้ำแขนนานแสนนาน
ประจำผ่านปากซอย ยืนคอยใคร?
ชอบนักแหละ! เขาชอบ มอบรอยยิ้ม
บางครั้งปริ่มน้ำตามองฟ้าใส
ดวงตาที่ข้าพเจ้ายากเข้าใจ
ลึกลงนัยน์หลังม่านน้ำตาล-ดำ
จินตนาการบ้าน, เมือง หรือ เรื่องไหน
บ่อยชื่อใครคิดถึงจึงเพรียกพร่ำ
อาจคนรักคนเก่าเฝ้าเก็บงำ
มาประจำถนน – คนย่านนี้
จึงบางคนยิ้มทักพยักหน้า
บ้างว่าบ้ายามพบจึงหลบหนี
ค่ำที่ดาวสุกปลั่งกำลังดี
บางอย่างที่เคลื่อนไหว..เสียงไซเรน!!
....

รู้สึกชัดลมหนาวเกรียวกราวกรู
ยิ่งหดหู่ ธูป,เทียน เวียนวางเซ่น
ใคร! น้ำตาร่วงหล่น บนพื้นซีเมนต์
รีบร้อนเบนหน้าหลบ...ไม่สบตา!!
....

...รอคอยมาทั้งชีวิต...
หวังเข้ม, เต็มพิศ อยู่ตรงหน้า
หรือรักเป็นเช่นนี้เสมอมา
บิ่น, บ้า ข้าพเจ้า...ไม่เข้าใจ!
!?!




**ข้าพเจ้าทราบมาภายหลังว่า
เขาและเธอรักกัน แต่เป็นความรักที่ไม่สมหวัง  น้ำตาไหล พรากๆ





ไฟล์แนบถูกแก้ไขโดยผู้ดูแลระบบ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, Thammada, กามนิต, รพีกาญจน์, plang, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
26 พฤศจิกายน 2011, 12:20:AM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« ตอบ #4 เมื่อ: 26 พฤศจิกายน 2011, 12:20:AM »
ชุมชนชุมชน



อ้าว...ต้องเป็นคนเดียวกันกับ "เขาคือใคร" ในเรื่องเล่าจากปลายฟ้า
ที่แซมเล่าเอาไว้ในห้องนั่งเล่นแน่ๆเลยค่ะ คนกันเอง...
เศร้าจังนะคะ...
ขอบคุณที่มาร่วมเขียนกลอนกับแซม..ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ

จากใจแซมค่ะ...
 ส่งจูบจ้ะ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : คนกันเอง.., Thammada, กามนิต, รพีกาญจน์, อริญชย์, ก้าวแรกฯ...

ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s