ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ผิดที่ใจ.. หรือผิดที่ใคร?

สามปีก่อนตอนจีบเจ้านวลน้อง
เราหมายปองครองรักเธอหนักหนา
เธอแย้มยิ้มพริ้มพรายส่ายนัยน์ตา
ทำอุราเราสั่นเพราะหวั่นทรวง

เราขี้อายส่ายหัวกลัวคำตอบ
ที่เธอมอบมาให้ใจเป็นห่วง
ต่อจากนั้นมันอยู่คู่กับดวง
จะได้ควงคู่เธอหรือเก้อไป

แต่โชคดีดวงคุ้มเธอทุ่มรัก
จึงประจักษ์ภักดิ์กันแม้วันไหน
เธอจักโกรธเกรี้ยวกราดประหลาดใจ
แต่เย็นไว้ใจสงบกลัวจบกัน

มาช่วงนี้น้ำตาแทบบ่าไหล
เป็นอะไรไยทุกข์มิสุขสันต์
หรือว่าจิตคิดบ้าสารพัน
หัวใจนั้นมันเจ็บเหน็บติดกาย

เธอบอกว่าอยากอยู่ห่างห่างบ้าง
ตอนแรกว้างเวิ้งจิตใจสลาย
มิรู้เหตุเจตน์ใดใจแทบวาย
จึงทำแสร้งแกล้งตายหายจากจินต์

แล้วทำใจยอมรับกับคำขอ
ฝืนใจรอจนวันมันมีกลิ่น
เหมือนฝนโปรยฝุ่นฟุ้งพุ่งจากดิน
จิตแทบสิ้นดิ้นพล่านนานเหลือเกิน

แต่ไยเธอมาหาด้วยครานี้
ทำฤดีเราเคลื่อนเหมือนห่างเหิน
เธอบอกว่าเรานี้ที่หมางเมิน
อยากไปไหนก็เชิญเพลินใจเรา

ทำเหมือนว่าเราบ่นเป็นคนห่าง
คิดมิสร้างสรรค์เลยอย่าเอ่ยเหมา
ที่เคยง้อท้อแท้แม่นงเยาว์
คิดว่าเราชอบจุ้นจ้านตอแย

พอไม่ง้อต่อเธอเธอเมินหนี
เหมือนว่าเราเป็นผีติดบ่วงแห
เธอหาว่าเรานั้นมันไม่แฟร์
และไม่แคร์เธอนั้นเหมือนวันวาน

เอ้าพิโธ่!ก็เธอมิอยากใกล้
จึงอยู่ไกลกันบ้างห่างมิหวาน
แค่ง้อนิดง้อหน่อยทำเดือดดาน
พอไม่ง้อก็พาลโหดปานใด

จึงขออยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
เมื่อสองเราเข้ากันหรือวันไหน
ที่เธอแบ่งเพียงเสี้ยวของหัวใจ
เอามาใส่ใจบ้างค่อยสร้างรัก!

 

บัณฑิตเมืองสิงห์

[amika29]

ผู้หญิง
ไม่ได้ต้องการให้เข้าใจ
แต่ต้องการให้เอาใจ

ตอบไม่ทันจะไปทำงานและแปะไว้ก่อน หุ หุ

เอ-มิ-กา

[--ณัชชา--]

ผิดที่ใครยังถามหาความหมาย
เมื่อเจอชายไม่หวานเข้าหายหัก
เมื่อพบกันครั้งใดไม่ทายทัก
ทำเหมือนผลักเหมือนไสไม่ใยดี

ฉันเป็นหญิงนิ่งทนจนย่ำแย่
เธอไม่แคร์ตอกย้ำจำต้องหนี
ถ้าหากเธอง้องอนอ้อนอีกที
มีหรือที่ฉันจะกล้าคิดลาไกล

ถามหัวใจหลายหนอย่างคนห่วง
ใจทั้งดวงหม่นหมองเกือบร้องไห้
เสียงโหยหาอาวรณ์สุดอ่อนใจ
เธอรู้ไหมฉันเศร้าเมื่อกล่าวลา

เราจากกันตรงนี้เถอะที่รัก
ถึงทุกข์หนักเหลือล้นทนก้มหน้า
เพราะใจเธอมันกร้านแถมด้านชา
และคิดว่าต่อแต่นี้ไม่มีเธอ

 

natcha

[ดาว อาชาไนย]

แอบปลื้มต่อแต่นี้คงมีฉัน
สิ่งหนึ่งนั้นเตรียมไว้ให้เสมอ
จะมอบให้เพื่อนขวัญวันพบเจอ
ทายซิเออปัญหานี้มีรางวัล

ดาว อาชาไนย

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

แอบปลื้มต่อแต่นี้คงมีฉัน
สิ่งหนึ่งนั้นเตรียมไว้ให้เสมอ
จะมอบให้เพื่อนขวัญวันพบเจอ
ทายซิเออปัญหานี้มีรางวัล

ดาว อาชาไนย

สิ่งหนึ่งนั้นฉันคงนึกสงสัย
กำลังใจใช่ไหมคิดใฝ่ฝัน
หรือความรักจักมีพี่แบ่งปัน
ช่วยบอกกันทันทีฉันนี้รอ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ผิดที่ใครยังถามหาความหมาย                                                                   ฉันยอมรับหากผิดหากพลั้งพลาด
เมื่อเจอชายไม่หวานเข้าหายหัก                                                                   หรือว่าอาจไม่หวานวานเสนอ
เมื่อพบกันครั้งใดไม่ทายทัก                                                                          แต่ที่บอกไม่ทักไม่ยักเจอ
ทำเหมือนผลักเหมือนไสไม่ใยดี                                                                     ใครกันเหรอผลักไสไม่ใยดี

ฉันเป็นหญิงนิ่งทนจนย่ำแย่                                                                          ฉันเป็นชายกายช้ำระกำจิต
เธอไม่แคร์ตอกย้ำจำต้องหนี                                                                         หากฉันผิดคิดคดไม่ถดหนี
ถ้าหากเธอง้องอนอ้อนอีกที                                                                         ฉันง้องอนอ้อนเธอตั้งหลายที
มีหรือที่ฉันจะกล้าคิดลาไกล                                                                           เป็นเธอที่ติบ่นไม่สนใจ

ถามหัวใจหลายหนอย่างคนห่วง                                                                    ถามหัวใจใครเหรอว่าเธอห่วง
ใจทั้งดวงหม่นหมองเกือบร้องไห้                                                                  คนเคยควงแขนกันนั้นใช่ไหม
เสียงโหยหาอาวรณ์สุดอ่อนใจ                                                                      หรือว่าคนอื่นเหรอเธอว่าใคร?
เธอรู้ไหมฉันเศร้าเมื่อกล่าวลา                                                                      เธออ่อนใจไห้เศร้าฉันเข้าเมรุ

เราจากกันตรงนี้เถอะที่รัก                                                                            เราจากกันตรงนี้จะดีเหรอ?
ถึงทุกข์หนักเหลือล้นทนก้มหน้า                                                                     ยังห่วงเธอจะโศกวิโยคเข่น
เพราะใจเธอมันกร้านแถมด้านชา                                                                       หัวใจฉันไม่ปะขยะเดน
และคิดว่าต่อแต่นี้ไม่มีเธอ                                                                            เพราะมีเกณฑ์เธอไว้ในหัวใจ

                                                                                                      

                                                  natcha

[สะเลเต]

ฉันเคยถามหัวใจมาหลายครั้ง
ใจฉันยังแน่นหนักรักเสมอ
อยากพูดคุยโทรฯหา...นัดมาเจอ
แต่ก็เก้อเธอไยไม่เหมือนเคย

ฉันคงผิดคิดไกล....ไม่ถามเขา
เธอรักเราหรือไม่? หากได้เผย
บอกความจริงดีกว่าอย่าเฉยเมย
รอเธอเอ่ยไม่รัก....จักหนีไกล

สายตาเธอเย็นชาเหมือนฆ่าฉัน
ถูกห้ำหั่นด้วยวาจา...คราอยู่ใกล้
บอกฉันเลยเผยมาว่าเปลี่ยนไป
ความผิดนี้รับไว้...แม้ใจช้ำ

---สะเลเต---

[♥หทัยกาญจน์♥]

ผิดที่ใจผิดที่ใครหรือผิดคน
ผิดที่ฝนฟ้าหมอกตอกย้ำสาร
ผิดที่รักถักท้อที่เนิ่นนาน
ผิดที่จารเจือนไปใยหมองมั่ว

ผิดที่เขาหรือเราที่เริ่มคิด
ผิดที่จิตฝักใฝ่ใคร่เวียนหัว
ผิดที่ชัดตัดสินใจไกลจากตัว
ผิดที่พัวพันกันสัมพันธ์ใจ

ผิดที่ผ่านพานพบสบเพียงหน้า
ผิดที่ค่าตีคุณคนอาศัย
ผิดที่ฟ้าดลบันดาลพ่านพ้นไป
ผิดที่ได้หนึ่งรักเดียวเทียวจืดจาง

หากไม่ผิดครวญพินิจให้ตรอกตรึก
หากไม่ผิดคิดรำลึกเรื่องเหินห่าง
หากไม่ผิดสนิทชิดเชยเบาบาง
หากไม่ผิดจงปล่อยว่างยามห่างกัน

หทัยกาญจน์

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ฉันเคยถามหัวใจมาหลายครั้ง                         ถ้าเธอถามหัวใจเธอหลายครั้ง
ใจฉันยังแน่นหนักรักเสมอ                                 ฉันก็ยังสงสัยไห้เสมอ
อยากพูดคุยโทรฯหา...นัดมาเจอ                     ก็อยากคุยโทรหาเห็นหน้าเธอ
แต่ก็เก้อเธอไยไม่เหมือนเคย                            แต่ก็เก้อเธอนี้หนีไปเลย

ฉันคงผิดคิดไกล....ไม่ถามเขา                         เธอไม่ผิดคิดได้ไยถามเขา
เธอรักเราหรือไม่? หากได้เผย                           ในเมื่อเรารักเธอแต่ไม่เผย
บอกความจริงดีกว่าอย่าเฉยเมย                        ความจริงนั้นอยู่ในใจอย่างเคย
รอเธอเอ่ยไม่รัก....จักหนีไกล                          ไม่คิดเอ่ย"ว่าไม่รัก"จักบอกไป

สายตาเธอเย็นชาเหมือนฆ่าฉัน                        สายตาฉันหมองมัวกลัวเธอบั่น
ถูกห้ำหั่นด้วยวาจา...คราอยู่ใกล้                       จะห้ำหั่นด้วยวาจาเย็นชาไหม
บอกฉันเลยเผยมาว่าเปลี่ยนไป                           ขอบอกเธอตรงนี้นี่กระไร
ความผิดนี้รับไว้...แม้ใจช้ำ                              ฉันมิเคยนอกใจให้เธอช้ำ

                                                                ---สะเลเต---

[...สียะตรา..]

......รัก...น้องหมา..ดีกว่า..ลีลาไม่มาก

...เมื่อยามจากก็สร้อยเศร้า..รอ..เจ้าของ

...กลับมาพบ..ซบที่ไหล่..ให้ตระกอง

...สื่อตามอง...ด้วยความภักดิ์...รักมิแปร



...................     ............................คุณเอมิกาน่ารักจังค่ะ...เอารูปน้องหมามาให้ดูบ่อยๆ...

[Music]

<a href="http://www.youtube.com/v/kEL7Rd1gmEM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kEL7Rd1gmEM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ผิดที่ฉัน..มาทีหลังไกลฝั่งฝัน
ผิดที่เธอ..ผูกพันจนเป็นแผล
ผิดที่เรา..ใช่คู่ได้ดูแล
ยากเปลี่ยนแปรเวลา..น่าเสียดาย

เธออาจเป็นเพียงดิน..สำหรับเขา
แต่เป็นดาวที่ถาม..หาความหมาย
ผิดที่ต่างไม่เพรียกตะเกียกตะกาย
แต่ฟูมฟายด้วยเพลงบรรเลงครวญ

 

[yaguza]

ไม่อยากเฝ้า สังเกตุ หาเหตุผล
แม้ทุกข์ทน เฝ้าดู อยู่เสมอ
อาจมีบ้าง บางวัน ฝันละเมอ
สิ่งที่เจอ คือจริง หรือสิ่งลวง

ความเปลี่ยนแปลง ของคน บนโลกกว้าง
คนข้างข้าง หรือเรา ที่เขาห่วง
ถามตัวเอง หลายครั้ง สิ่งทั้งปวง
ที่แหนหวง นี้หรือ คือความรัก

ในโลกของ ความฝัน อันสรรค์สร้าง
ถูกกั้นกลาง ด้วยกฎ รันทดหนัก
รู้หรือไม่ ใจน้อย ถ้าบ่อยนัก
คำทายทัก สลักเรียง  ฤาเพียงพอ

คงคล้ายคน โง่เขลา เอาแต่ได้
หวังสิ่งใด ก็จ้อง จะร้องขอ
ไม่พอใจ ขึ้นมา ก็หน้างอ
ทำบ้าบอ งี่เง่า เอาแต่ใจ

ไม่อยากเฝ้า สังเกตุ หาเหตุผล
หากกมล เธอนั้น เริ่มหวั่นไหว
ไม่อยากเข้า คั่นกลาง ระหว่างใคร
จะเป็นไร ไปเล่า เมื่อกล่าวลา


.......ยากูซ่า.......

[ไพร พนาวัลย์]

      

รู้คำตอบแล้วหนาว่าใครผิด
ช่วงชีวิตผ่านมาไม่น่าหวน
เพราะเราไม่ดีเองดั่งเพลงรวน
ไม่เคยพรวนรดน้ำจึ่งช้ำใจ

ปลอยรักแห้งโรยรานิจจาเอ๋ย
ลมรำเพยผ่านพ้นแห่งหนไหน
จึงมิหวนคืนกลับอย่างฉับไว
ความห่างไกลเป็นพิษฉันผิดเอง

"ปรางค์  สามยอด"
 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

มาทำใจยอมรับกับผลผิด
ที่ชีวิตติดหลุมใจกลุ้มหาย
แค่คิดว่ามีรักมักมีวาย
อกสลายหายลับโดยฉับพลัน

จะหาสิ่งจีรังยั่งยืนแน่
ไม่มีแม้แต่ร่างต้องร้างฝัน
เมื่ออายุลุขัยคราใดนั้น
ก็คงต้องจากกันนะโลกนี้

แต่ยังเหลือความสุขคลุกโชติช่วง
ไม่มีล่วงลาลับกายดับหนี
คือความสุขเคยได้จากกวี
แลกวจีเปลี่ยนถ้อยร้อยเรียงกัน

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ดาว อาชาไนย]

http://www.youtube.com/watch?v=kEL7Rd1gmEM&feature=player_embedded

ผิดที่ฉัน..มาทีหลังไกลฝั่งฝัน
ผิดที่เธอ..ผูกพันจนเป็นแผล
ผิดที่เรา..ใช่คู่ได้ดูแล
ยากเปลี่ยนแปรเวลา..น่าเสียดาย

เธออาจเป็นเพียงดิน..สำหรับเขา
แต่เป็นดาวที่ถาม..หาความหมาย
ผิดที่ต่างไม่เพรียกตะเกียกตะกาย
แต่ฟูมฟายด้วยเพลงบรรเลงครวญ

 

เธอไม่ผิด..ฉันก็ไม่เป็นฝ่ายผิด
เป็นลิขิตของสวรรค์จึงผันผวน
หากเป็นดินควรขยันต้องหมั่นพรวน
จึงเรรวนเพราะเราไม่เข้าใจ

ดาว อาชาไนย

[amika29]

ผู้หญิง
ไม่ได้ต้องการให้เข้าใจ
แต่ต้องการให้เอาใจ

ตอบไม่ทันจะไปทำงานและแปะไว้ก่อน หุ หุ

เอ-มิ-กา

ข อ โ ท ษ ที่ ท ำ เ ธ อ เ สี ย เ ว ล า ม า ห ล า ย ปี
แต่ขอบอกว่าวันนี้  ไม่ใช่แค่เธอเท่านั้น
ฉันเองก็เสียใจ ไม่น้อยกว่าเธอเหมือนกัน
ที่คบมาตั้งนาน  แต่ไม่เคยรู้ว่าฉันคิดอะไร

ค อ ย แ ต่ จ ะ ถ า ม ห า ว่ า ใ ค ร ถู ก ผิ ด
ยิ่งฟังยิ่งหงุดหงิด  แค่นี้ทำไมคิดเองไม่ได้
ทีตอนพูดไม่เคยฟัง ที่ฟังก็ไม่ยอมเข้าใจ
ผู้ชายที่ฉันหลงรักไปไหน คน ๆ นี้เป็นใคร ช่วยบอกที

ค ำ พู ด ห ว า น ๆ ที่ เ ค ย ใ ห้ ห า ย ไ ป ไ ห น ห ม ด
พูดออกมาก็รังแต่ประชด  เถรตรงแบบนี้
อารมณ์น้อยใจ ให้ห่างกันซักพัก เธอตอบว่าดี
เออ!!..ให้มันได้อย่างนี้..คิดเองบ้างสิ ไม่เป็นหรือไง

ฉั น . . ก็ ยั ง ค ง เ ป็ น ฉั น เ ห มื อ น วั น ก่ อ น
แต่เบื่อนิสัยปัญญาอ่อนคิดเองไม่ได้
ผู้หญิงทั้งโลก...เค้าต้องการแค่แฟนใส่ใจ
แล้วไม่รู้หรือไง ว่าทำแบบไหนถึงจะดี

ยั ง รั ก เ ธ อ เ ห มื อ น เ ก่ า แ ล ะ เ ท่ า เ ดิ ม
แค่อยากได้ความเอาใจใส่เพิ่ม..ถึงงอแงแบบนี้
ถ้ารักฉันก็เลิกประชดกันสักที
ถ้าทำได้วันนี้...จะกลับมาเป็นแฟนที่แสนดี..และขี้อ้อนเหมือนเดิม

(ปล.ถ้าทำไม่ได้เลิกกันไปก็ดี..คาราคาซังแบบนี้ ไม่ชอบเหมือนกัน)

emo_62กลอนมันพาไป อย่าโมโหนะจ๊ะ 

เอ-มิ-กา

[ระนาดเอก]

สามปีก่อนอรจีบแล้วถีบส่ง
แรกทำหลงตรงแทบแอบกระสัน
ส่วนเราก็อออือบื้อทั้งวัน
มือไม่จับกลับสั่นขยันตาม

เธอชี้นกนัยน์เราเล่าเห็นไม้
ซื่อรับไปไม่ปัดขัดคำถาม
เฝ้ารักจริงอิงแต่งแห่งนิยาม
รักลุกลามหวามหวิวเป็นริ้วทอง

สุภาพบุรุษ!ดุจชายที่หมายโล่
คือความโง่โบราณดวงมานผ่อง
ไม่ทันรู้ผู้หญิงที่อิงจอง
ใจเป็นสองมองหนุ่มที่รุมเธอ

สามปีก่อนอรจีบแล้วถีบทิ้ง
คนกลอกกลิ้งทิ้งแผลแก่คนเผลอ
สุภาพบุรุษสุดโต่งหลงปรนเปรอ
สุดท้ายเซ่อเธอเห็น..เราเช่นควาย..

ระนาดเอก