...**คอยเธอ**...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 มิถุนายน 2024, 01:35:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: ...**คอยเธอ**...  (อ่าน 3476 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
14 ตุลาคม 2010, 07:27:PM
ไม่รู้ใจ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 568
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 593


« เมื่อ: 14 ตุลาคม 2010, 07:27:PM »
ชุมชนชุมชน




ชีวิตฉัน นั้นทุกข์ และสุขสม
บ้างขื่นขม ตรมจิต คิดห่วงหา
มันท้อแท้ เกินไป ในชะตา
ซึ่งขีดมา พาเศร้า เหงาอยู่เดียว

บางทียิ้ม อิ่มเสริม ดังเคลิ้มฝัน
มิลืมวัน ก่อนเก่า เฝ้าแลเหลียว
ณ บัดนี้ ยังอยู่ สู้ปราดเปรียว
รอเธอเกี่ยว ร้อยใจ ไม่ปรวนแปร

ถ้าได้ยิน คำวอน และอ้อนขอ
ช่วยมาต่อ ประคบ ลบรอยแผล
ชีวานี้ มันสั้น กระนั้นแล
บอกได้แค่ รักฉัน นั้น"คอยเธอ"


ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
14 ตุลาคม 2010, 10:48:PM
มหาซัง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 302
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 398


โลกคือโรงละครโรงใหญ่ เราคือผู้เขียนบทและแสดง


« ตอบ #1 เมื่อ: 14 ตุลาคม 2010, 10:48:PM »
ชุมชนชุมชน

วันนั้นเลื่อน เคลื่อนไป ไม่หยุดนิ่ง   
หลากหลายสิ่ง วิ่งหา มาเสนอ 
วนเวียนวุ่น ครุ่นคิด จิตละเมอ   
มีแต่เธอ เจอเข้า เหงาหายไป   

เพียงรอยยิ้ม พริ้มหวาน ก็พาลหลง   
เคยมั่นคง เข้มแข็ง แกร่งแค่ไหน
ล้วนละลาย หายพราก เร้นจากใจ   
เหลือรักไว้ ให้ชื่น พารื่นรมย์

เกิดความรัก ถักทอ เติ่มต่อฝัน   
เพราะมีกัน สรรสร้าง ทางสุขสม
ลืมความเศร้า เหงาจิต ชีวิตตรม   
เพราะเป็นพรหม ลิขิต ชีวิตเรา

การรอคอย ใครคนหนึ่ง ถึงที่สุด 
เธอได้หยุด ฉุดฉัน พ้นวันเหงา
ความรันทด หมดหวัง ยังบรรเทา 
เพราะว่าเรา มีเรา คอยเข้าใจ 

มหาซัง...
ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
15 ตุลาคม 2010, 03:04:AM
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 3,422


นักร้อง


paobunjin
« ตอบ #2 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 03:04:AM »
ชุมชนชุมชน

เฝ้าคอยเธอมานานอยากสานต่อ
ระทดท้อในจิตคิดไหวหวั่น
นับปีเดือนเลื่อนลับกับคืนวัน
สื่อสัมพันธ์สองเราอย่าเบาบาง

คอยเป็นเพื่อนเตือนใจยามใครพลั้ง
คอยระวังปรับทุกข์สุขเคียงข้าง
ดั่งมิตรรักจักเชิญเดินร่วมทาง
แม้กายห่างดวงจิตใกล้ชิดกัน

ขอเพียงเราจริงใจใฝ่ปลูกฝัง
เป็นพลังต่อสู้สู่ตามขั้น
ดั่งรดน้ำพรวนดินถิ่นสัมพันธ์
เฝ้าแบ่งปันอาทรยามร้อนรน

เราทั้งสองเฝ้ารอต่อสายรุ้ง
ที่ต่างมุ่งเดินหน้าพาดั้นด้น
สักวันหนึ่งเถิดหนานะหน้ามน
คงได้ยลยินเสียงเพียงปลายมือ

 ขอจีบ...ได้ป่ะ

“ปรางค์  สามยอด”
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

15 ตุลาคม 2010, 03:17:AM
Zhyphires
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 39
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 132


The forgotten Poet


« ตอบ #3 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 03:17:AM »
ชุมชนชุมชน

   เธอรู้ไหมใจน้อย... คงคอยอยู่
แม้ยามนี้เธอเคียงคู่ไม่ไปไหน
เจ้าร่างกายก่ายแนบไม่แอบไกล
แต่หัวใจไกลนักรักของเธอ

  หรือแค่เพื่อนเท่านั้น.. ที่ให้ได้ ?
คนอยู่ใกล้ใจยังหวังอยู่เสมอ
ขอฉันคอยอยู่ตรงนี้ได้ไหมเธอ
วันที่เจอรักเรามาเท่ากัน...
ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

กวีฝึกหัด Zhyphires.. Alkazan...

หากทำไรอะไรผิดพลาดช่วยแนะนำผมด้วยนะครับ ^ ^
15 ตุลาคม 2010, 08:33:AM
สมนึก นพ
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 728
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,994



taojeo@hotmail.com
« ตอบ #4 เมื่อ: 15 ตุลาคม 2010, 08:33:AM »
ชุมชนชุมชน

........อ่านลำนำ ชีวิต ลิขิตผัน
มีแต่ฝัน หลอนจิตร คิดหลงเพ้อ
ตื่นขึ้นมา รู้ว่า เฝ้าละเมอ
ภาพของเธอ ชัดเด่น เป็นหายไป

........อ่านลำนำ ชีวิต ลิขิตผัน
หรือใครกัน เย้ยเล่น เป็นไฉน
ยังคิดซ้ำ ผมอยู่ ไม่รู้ใจ
ขอวอนให้ อย่าย่ำ แสร้งย้ำเตือน

........อ่านลำนำ ชีวิต ลิขิตผัน
ว่าคุณนั้น คอยใคร เหตุได้เหมือน
ความเงียบเหงา โหยหา ต่างมาเยือน
หวังลืมเลือน กลับหมาย จำได้ดี

........อ่านลำนำ ชีวิต ลิขิตผัน
เรายืนยัน ได้ไหม ไม่เลี่ยงหนี
หลงคอยเธอ คนไหน ไขให้ที
หรือคือมี จุดขำ ใต้ตำตอ.
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s