พระจันทร์เจ้าขา
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤศจิกายน 2024, 07:38:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: พระจันทร์เจ้าขา  (อ่าน 7299 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
25 กันยายน 2008, 11:33:AM
krwm15
บุคคลทั่วไป
« เมื่อ: 25 กันยายน 2008, 11:33:AM »
ชุมชนชุมชน

พระจันทร์เจ้าขา
ตัวข้านี้เหงา
มีเพียงความเศร้า
ไร้เงาคนเคียง

เฝ้าเงี่ยหูฟัง
ยังไร้ซึ่งเสียง
แม้เพียงสำเนียง
คุ้นเคยไม่มี

ความมืดคือเพื่อน
คอยเตือนชีวี
ว่าตัวข้านี้
ไร้ซึ่งผู้ใด

พระจันทร์เจ้าเอ๋ย
ท่ายเคยคิดไหม
ด้วยเหตุอันใด
ข้าไร้คู่ชม

กลางวันนั่งฝืน
กลางคืนขื่นขม
เช้าเย็นตรอมตรม
ระทมฤดี

พระจันทร์เจ้าขา
ข้าอยากจะหนี
ให้พ้นไปที
คืนที่เหงาใจ

วอนดวงจันทร์ช่วย
ข้าด้วยได้ไหม
ไม่ว่าเป็นใคร
จะร้ายหรือดี

ขอเพียงเขาทุ่ม
ยอมมุ่งชีวี
รักตัวข้านี้
แต่เพียงผู้เดียว.....
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
25 กันยายน 2008, 02:51:PM
ดวงไฟ
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 137
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 578


Nonglek


« ตอบ #1 เมื่อ: 25 กันยายน 2008, 02:51:PM »
ชุมชนชุมชน

พระจันทร์เจ้าขา
เห็นเขาบ้างไหม
คนของหัวใจ
ห่างไกลไปนาน
พระจันทร์ดวงกลม
ฝากลมพัดผ่าน
จากเวียนวันวาน
ช่วยกล่าวขานที
ว่าข้าคิดถึง
คนหนึ่งตรงนี้
จะร้ายหรือดี
ป่านนี้เป็นตาย
ไม่พบไม่เห็น
เขาเป็นไฉน
จากกันแสนไกล
โดยไม่เอ่ยลา
คนที่เคยรัก
รู้จัก ห่วงหา
วันนี้ไกลตา
ทำข้ากังวล
เวลาล่วงเนิ่น
นานเกินหลายหน
ถามใครเขาจน
หลายคนรำคาญ
ว่าเห็นเธอไหม
ตอนใครเดินผ่าน
ร้อยคนขับขาน
เนิ่นนานไม่เจอ
แล้วเธออยู่ไหน
ห่วงใยเสมอ
ถ้าหากจันทร์เจอ
บอกเธอแทนที
บอกแทนตัวฉัน
ว่าในวันนี้
ใจที่พอมี
ดวงนี้ แหลกราน
เพราะต้องลำพัง
กับเรื่องครั้งผ่าน
เนิ่นไปหลายนาน
หลายกาลเวลา
ที่ไม่ได้พบ
ประสบเห็นหน้า
คนที่รักมา
ไกลตาจากจร
ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้ เหลือก็แต่เงื่อน "ผูกพัน"
20 ตุลาคม 2008, 07:55:PM
Kuni
บุคคลทั่วไป
« ตอบ #2 เมื่อ: 20 ตุลาคม 2008, 07:55:PM »
ชุมชนชุมชน

จันทร์เอ๋ยจันทร์เจ้า
รู้เรื่องราวไหม
ของคนที่ใคร
ทำใจฉันพัง

ฟังคำข้าเอ่ย
จันทร์เอ๋ยจงฟัง
ของเพียงความหวัง
ที่พังกลับคืน

ขอแค่ได้หลับ
ใจหนักเต็มกลืน
ไม่อยากจะฝืน
อยากลืมตัวตน



ยามใดมีรัก
ต้องหนักใจทน
แต่ตอนนี้จม
โดนคนรังแก

เมื่อใดตะวัน
กลับกลายผันแปร
คอยส่งกระแส
ให้แค่จบกัน

ตอนนี้รุ่งเช้า
ใจเราสุขสัน
ทนมานิรันดร์
จากพรันรักเรา

หลับดีกว่า ตรู    หลับดีกว่า ตรู    หลับดีกว่า ตรู    หลับดีกว่า ตรู    หลับดีกว่า ตรู
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
21 ตุลาคม 2008, 07:28:AM
ป้ากันนา
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 160
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 361


วันคืนล่วงลาลับ ไม่หวนกลับคืนมาได้


« ตอบ #3 เมื่อ: 21 ตุลาคม 2008, 07:28:AM »
ชุมชนชุมชน


               

จันทร์วันนี้หมองหม่นทนเดียวดาย
คนข้างกายลาลับจันทร์อับแสง
ฟากฝั่งฟ้าไกลโพ้นหวั่นระแวง
กลัวใครแย่งดวงใจไปครอบครอง

ที่รักเอ๋ยเอ่ยคำรักพร่ำเพ้อ
เฝ้ามองเหม่อดูจันทราพาเศร้าหมอง
เดือนดาราค่ำนี้มิเรืองรอง
สุดหมายปองเพราะห่างร้างลาไกล

จันทร์เจ้าขาพาใจไปบอกเขา
รักของเราคงมั่นอย่าหวั่นไหว
ส่งพลังข้ามฟ้ามาเร็วไว
ให้เธอได้ฝันดีมึสุขเอย
ข้อความนี้ มี 6 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

KNZ
29 ตุลาคม 2008, 09:28:PM
อัลิปรียา
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร

**

คะแนนกลอนของผู้นี้ 66
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 119


By myself


« ตอบ #4 เมื่อ: 29 ตุลาคม 2008, 09:28:PM »
ชุมชนชุมชน

   จันทร์เสี้ยวคือแย้มโอษฐ์        บอกสุข คนฤๅ
หรือโศกสุดซมทุกข์                 บอกเศร้า
ด้วยแสงส่องหนึ่งมุก                หายลับ เกือบสิ้น
คงแต่เสี้ยวจันทร์เจ้า                 จรัสฟ้าราตรี
    ยามจันทร์อิ่มแผ่กล้า             โสมแสง
บ้างที่จันทร์เจ้าแดง                  ดั่งร้าย
จันทร์หาใช่จักแผลง                 บอกเรื่อง ร้ายนา
ทว่าจันทร์ร้อนคล้าย                 หนึ่งด้วยถูกเผา
   ยามจันทร์นวลส่องหล้า          งดงาม
เปรียบกับมิ่งนงราม                   พักตร์ล้วน
ต่างเปี่ยมสวาททราม                 เพริศพักตร์
จันทร์มากปางพิศถ้วน               ต่างได้แต่ปลง
    จันทร์เสี้ยวดั่งอมทุกข์           แจ่มแสงสุกดั่งโรคา
จันทร์แดงแผลงดารา                เปรียบบอกร้ายไม่คลายเกรง
ยามจันทร์นวลโสภา                  เปรียบกัลยากับเพ็ญเพ็ง
มากปางต่างเพ่งเล็ง                  แลที่เปรียบเทียบมากมาย
ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

นทีถึงท่วมท้น ทับถม ฝังร่างจนจ่อมจม อยู่ใต้ สาครมิอาจข่ม ใจหนึ่ง นี้นา จักแหวกสายชลไซร้ ว่ายสู้สู่ดิน
30 ตุลาคม 2008, 11:03:AM
tna
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 141
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 788



« ตอบ #5 เมื่อ: 30 ตุลาคม 2008, 11:03:AM »
ชุมชนชุมชน


จันทร์เจ้าขา
--------------
จันทร์เจ้าขา
จับขอบฟ้า แสงจ้า นภาสาง
รัตติกาล หว่านหา ทิวาจาง
สุรีสาง ห่างหาย จันทร์พรายงาม

เจ้าสดับ จับฟ้า ยามราตรี
งามเหลือที่ เสกสรร จำนรรจ์ถาม
งามเพริศแพร้ว แพรวฝัน จำนรรจ์นาม
ทุกคืนยาม  งามผุดผาด สาดราตรี

สาดแสงสาย พรายวับ จับดวงใจ
เลิศวิไล  ไหวฟ้า สง่าศรี
งามระยับ จับฝัน หวั่นชีวี
วาดแสงสี คลี่สาด กวาดดวงใจ 

จันทร์เจ้าขา
ที่ขอบฟ้า เจ้าสถิต จิตหวั่นไหว
ในส่วนลึก จิตสำนึก ตรึกตรองใจ
มีใครอยู่ แล้วหรือไม่ ใจของจันทร์

เมื่ออาทิตย์ สาดแสง แจงเวหา
จันทร์เจ้าขา ก็จะหาย พรายความฝัน
อยากจะแอบ  แนบชิด พินิจจันทร์
ไม่อยากผัน รัตติกาล ผ่านพ้นไป

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เวลา..คลาไคล้  วารี...รี่ไหล   ชีวี..เวียนว่าย  รำพัน...ฝันไป  อาลัย....เวลา
08 พฤศจิกายน 2008, 07:50:PM
สุภาพบุรุษทรชน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 147
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 781


"ถ้อยคำ...คือน้ำเสียงของหัวใจ"


« ตอบ #6 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2008, 07:50:PM »
ชุมชนชุมชน

..วันนี้จันทร์..ดูเศร้า..เหงาเงียบนัก
..ไร้ซึ่งจัก..แสงทอง..ส่องสดใส
..ไยหม่นหมอง..มองไม่เห็น..แม้รำไร
..เพราะเหตุใด..จันทร์เจ้าดับ..ลับแสงลง.

 น้อยใจแถมบ่น.............................. น้อยใจแถมบ่น
ข้อความนี้ มี 2 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
08 พฤศจิกายน 2008, 11:52:PM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« ตอบ #7 เมื่อ: 08 พฤศจิกายน 2008, 11:52:PM »
ชุมชนชุมชน


พระจันทร์เจ้าขา...
โปรดรู้ว่าวันนี้ข้าเหงานัก
ข้าเพิ่งผ่านการเรียนรู้ว่าอกหัก
เมื่อคนรักของข้าทิ้งข้าไป

พระจันทร์เจ้าขา...
อยากให้เธอกลับมาอีกได้ไหม
โอ้จันทร์จ๋าเขาว่าพรของจันทร์ไกล
ศักดิ์สิทธิ์ให้ความรักนั้นสมปอง

พระจันทร์เจ้าขา...
ขอเถิดหนาพรนี้อย่าหน่ายหนอง
ข้าไม่อาจทนช้ำน้ำตานอง
ให้นวลน้องข้ากลับมาเถอะนะจันทร์

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s