ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กังวาน]

ส่งจดหมายจากปลายฟ้าหาเจ้าของ
ฉันนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่นั่งเขียน
ความคิดถึงทำให้ใจวนเวียน
ต้องพากเพียรกว่าจะจบครบคำลา

งานลำบากยากไหมใครช่วยเหลือ
ถ้าหนาวเสื้อผ้าใส่ให้หนาหนา
สุขภาพเป็นอย่างไรใครนำพา
เรื่องหยูกยาเธอเอาไว้ใกล้ใกล้ตัว

ถ้าเธอเหงาเอากลอนหวานอ่านอีกหน
ถ้าสับสนกลอนปลอบใจไม่ปวดหัว
ส่วนกลอนเศร้าเอาทิ้งเสียอย่าเนียนัว
เพราะฉันกลัวน้ำตาหยดรดบทกลอน

อย่าแต่งกลอนนอนดึกฉันนึกห่วง
ถ้าเธอง่วงหลับฝันถึงฉันก่อน
เอาจดหมายที่ส่งให้ไว้หัวนอน
นั่นคือพรแห่งความรักมาทักทาย

[amika29]

เขียนบันทึกก่อนนอน
เป็นบทกลอนแทนจดหมาย
เหนื่อย...ช่วงนี้ไม่สบาย
คิดถึงคนไกล...ที่กำลังเลือนหายไปทุกที

เมื่อคืน...นอนไม่หลับ
ออกมานั่งนับดาวทางฟ้าฝั่งนี้
เหงาเหลือเกินแล้วคนดี
กลัวจริง ๆ ว่าความเหงาที่มี....จะยิ่งกว่าเมื่อวาน

ได้รับจดหมายก่อนนอน
อาจไม่ซึ้งเหมือนคำกลอน...ทว่าหวาน
จดหมายจากหัวใจ...จะไม่เลือนหายไปกับกาล
ปล่อยให้ความเศร้าพ้นผ่าน...อีกไม่นานคงเหมือนเดิม

เอ-มิ-กา

[เฮยอิง]

ยามค่ำคืนที่เงียบเหงา

ภาพคืนวันเก่าเก่าเวียนมาเพิ่ม

ภายใต้ท้องนภาฟากฝั่งเดิม

ฟังนะดาวแล้วช่วยเติม. . .ฉันจะบอกเพิ่มความ "ห่วงหา"

ฉันจะเขียนเป็นจดหมาย

จากอีกฟากหนึ่งของปลายฟ้า

ถึงคนคนหนึ่งซื่งไกลตา

เขียนเป็นกลอนบอกเธอว่า. . ."ห่วงใย"

จ า ก ค น อี ก ฝั่ ง ฟ้ า

ไม่รู้เหมือนกันนะว่าเธอจะรับมันได้ไหม

แต่วันนี้ฉันจะเขียน. .เขียนมันด้วยหัวใจ

ส่งกระซิบผ่านฟ้าไกลไกล. . ."ว่าคิดถึงกัน"

อาจเป็นเพียง "จดหมายจากปลายฟ้า"

ที่ส่งผ่านผ่านบนนภาที่ปิดกั้น

แต่หากว่าหัวใจ. . .ของอีกหนึ่งหัวใจเค้าตรงกัน

ความห่วงหา ห่วงใย จากฉัน เขาคงรับรู้ว่าคิดถึงกัน. . .ทุกค่ำคืน

[Music]

ปิดจดหมายชิดแอบไว้แนบอก
น้ำตาตกกับกานท์ที่หวานชื่น
ถูกกัดเซาะเลาะเล็มอย่างเต็มกลืน
เธอยั่งยืนห่วงใย...ทำไมกัน?

ฉันอยู่ได้อย่างคนทนลำบาก
เมื่อเลือกจากจึงจบประกบขวัญ
เธอไม่เหมาะเพราะประสงค์ถูกลงทัณฑ์
กลับรำพันทุกฉบับประทับใจ

อ่านซ้ำซ้ำทำให้หัวใจชื่น
ดั่งหยิบยืนกระซิบน้ำทิพย์ใส
ความเหนื่อยอ่อนผ่อนปรนจากคนไกล
คือบันไดสู่สวรรค์ที่ฉันมี
.... ....
ไม่ได้ตอบเธอกลับเพราะสับสน
กลัวส่งผลให้เธอกล้าพาฉันหนี
มองไม่เห็นสุขใดในชีวี
เท่ากับพลีกายใจให้เธอครอง


  อุ้ยยยย...อุ้ยยย..เขียนดี....ขอคะแนนหน่อยซี่...อยากได้.อยากได้.!!

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เขียนบันทึกก่อนนอน
เป็นบทกลอนแทนจดหมาย
เหนื่อย...ช่วงนี้ไม่สบาย
คิดถึงคนไกล...ที่กำลังเลือนหายไปทุกที

เมื่อคืน...นอนไม่หลับ
ออกมานั่งนับดาวทางฟ้าฝั่งนี้
เหงาเหลือเกินแล้วคนดี
กลัวจริง ๆ ว่าความเหงาที่มี....จะยิ่งกว่าเมื่อวาน

ได้รับจดหมายก่อนนอน
อาจไม่ซึ้งเหมือนคำกลอน...ทว่าหวาน
จดหมายจากหัวใจ...จะไม่เลือนหายไปกับกาล
ปล่อยให้ความเศร้าพ้นผ่าน...อีกไม่นานคงเหมือนเดิม

เอ-มิ-กา

ขาดคู่เรียง เคียงอยู่ เป็นคู่สอง
มีความหมอง เศร้าวิญญาณ์ เข้ามาเสริม
พร้อมความเหงา เฝ้าย้ำ เหมือนซ้ำเติม
ค่อยค่อยเริ่ม เพิ่มรันทด หมดแรงใจ

ควรสร้างเสริม เพิ่มแรง เข้าแฝงเร้น
เหมือนดั่งเป็น เช่นคู่ คอยอยู่ใกล้
ขอเสนอ ตัวตน จากคนไกล
อยู่รับใช้ ให้หลับ ขับกล่อมเพลง.../


 


บูรพาท่าพระจันทร์

[--ณัชชา--]

อย่าแต่งกลอนนอนดึกฉันนึกห่วง
ถ้าเธอง่วงหลับฝันถึงฉันก่อน
เอาจดหมายที่ส่งให้ไว้หัวนอน
นั่นคือพรแห่งความรักมาทักทาย

karnkai

เก็บจดหมายคนดีที่ใต้หมอน
อ่านบทกลอนของพี่มีความหมาย
ยังคิดถึงพี่อยู่ไม่รู้คลาย
มั่นในสายสัมพันธ์ฉันและเธอ

ความรักความหวังดีที่เธอมอบ
ฉันต้องลอบยิ้มให้เหมือนไผลเผลอ
ซึ้งในคำเขียนมาว่าอยากเจอ
รักเสมอสุดปลื้มลืมไม่ลง

ยามเป็นไข้ตัวร้อนนอนไม่หลับ
ฉันพลิกกลับไปมาพาลุ่มหลง
หากใกล้เธอโดยเฉพาะและเจาะจง
ฉันก็คงออดอ้อนให้ป้อนยา

--natcha--

 

ขอบคุณแกงเขียวหวาน

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

นึกคำนำเรียงร้อย
มีหนึ่งถ้อยที่คอยอยู่
สลักปักให้ดู
ใจหดหู่รู้ไหมคอย

จดหมายจากปลายฟ้า
ไม่มีมาพาเศร้าสร้อย
ห่างไกลด้วยใจลอย
หวังพี่กลอยพลอยมีใจ

ตอบกลับกระชับจิต
หนึ่งมิ่งมิตรลิขิตไว้
คอยหนึ่งซึ่งห่างไกล
มิหวั่นไหวใช่ไหมคุณ


พระอาทิตย์อัสดง

[Prapacarn ❀]

ส่งจดหมายจากปลายฟ้าหาเจ้าของ
ฉันนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่นั่งเขียน
ความคิดถึงทำให้ใจวนเวียน
ต้องพากเพียรกว่าจะจบครบคำลา

งานลำบากยากไหมใครช่วยเหลือ
ถ้าหนาวเสื้อผ้าใส่ให้หนาหนา
สุขภาพเป็นอย่างไรใครนำพา
เรื่องหยูกยาเธอเอาไว้ใกล้ใกล้ตัว

ถ้าเธอเหงาเอากลอนหวานอ่านอีกหน
ถ้าสับสนกลอนปลอบใจไม่ปวดหัว
ส่วนกลอนเศร้าเอาทิ้งเสียอย่าเนียนัว
เพราะฉันกลัวน้ำตาหยดรดบทกลอน

อย่าแต่งกลอนนอนดึกฉันนึกห่วง
ถ้าเธอง่วงหลับฝันถึงฉันก่อน
เอาจดหมายที่ส่งให้ไว้หัวนอน
นั่นคือพรแห่งความรักมาทักทาย

จดหมายรักอ่อนอุ่นละมุนหวาน
เป็นกลอนกานท์ซึ้งใจไม่ห่างหาย
เก็บแนบทรวงหวงอยู่มิรู้คลาย
รักจากปลายฝั่งฟ้าส่งมาทัก

อย่าเป็นห่วง..ดวงใจ ไม่ลำบาก
รักเธอมากคือแรงใจได้ประจักษ์
ดั่งหยาดฝนชะโลมรื่นชื่นทรวงนัก
รับพรรักปกป้องในห้องจินต์

คิดถึงมากอยากให้รู้แม้อยู่ไหน
ใกล้หรือไกลใจหวนครวญถวิล
อย่าปล่อยน้องเหว่ว้าน้ำตาริน
หว่านลมลิ้นเพียงเชื่อเบื่อแล้วร้าง

เก็บจดหมายใต้หมอนน้องนอนหนุน
เชยกลิ่นกรุ่นกล่อมขวัญยันรุ่งสาง
จะฝันถึงพี่คนไกลไม่จืดจาง
แม้กายห่างมานแนบแอบชิดเธอ....

แซมค่ะ