ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

"หนาวระทม"

หนาวเหลือเกินเดินนั่งก็ยังหนาว
ก่อนยังหน่วงช่วงคราวมีสาวสู่
เมื่อสมสองจองจากพรากโฉมตรู
พร่ำฉ่ำตรมถมสู่ดูเดียวดาย

ด้วยดึงดันฉันเมินเกินร่ายรัก
ก่อริ้วรอยปล่อยหลักหลุดปักหมาย
หลงเป้าหมองครองร้าวหนาวใจกาย
หน่วงจนเกินเขินปลายไม่หมายมอง

เมื่อหมดมุ่งคุ้งคำต้องจำพราก
เติมจิตพร่องร้องฝากจากใจหมอง
จำจากหมู่คู่เคล้าเคยเฝ้าปอง
คนใฝ่เป็นเช่นต้องลาน้องไกล

ลงเนื้อกลอนวอนหาคราต้องจาก
ครั้นตามจิตคิดมากฝากหวั่นไหว
เฝ้าหวาดหวังยังตรมระทมใจ
เริ่มท้อจนหม่นไหม้..ใครไหนเทียม.

"บ้านริมโขง"

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์) คือให้มีสัมผัสอักษรระหว่าง ๓คำของช่วงหลังในวรรคก่อน  กับ ๓ คำช่วงแรกในวรรคถัดไป  แต่กลบทนาคราชแผลงฤทธิ์ต้องมีสัมผัสสระระหว่างคำปลายวรรคก่อน  กับคำแรกของวรรคถัดไปด้วย
(ที่มา  รอยทราย: วันเนาว์  ยูเด็น)

การส่งสัมผัสอักษรนั้นยึดตามเสียงพยัญชนะต้น  เช่น
ไม่เคืองแค้น  สัมผัสกับ  แม้นคำโข
คำว่า “โข”  อาจจะต่างรูป  แต่ถือว่าเป็นเสียงเดียวกับอักษร ค  ต่างแค่เสียงวรรณยุกต์
จักติดไฟ  สัมผัสกับ  ใจตัดฝน
ฟ(ไฟ)  กับ  ฝ(ฝน)  ถือว่าเป็นเสียงอักษรเดียวกัน

สิ่งที่ต้องระวังคือ พยัญชนะต้นเป็นพยัญชนะเดี่ยวก็ต้องรับสัมผัสอักษรกับพยัญชนะเดี่ยวเช่นเดียวกัน
แค่นคุยข่ม  เป็นเสียง  ค ค  ค  สัมผัสกับ  คมขากเค้น  ซึ่งเป็นเสียง  ค  ค  ค  เช่นเดียวกัน
ถ้าไปรับสัมผัสด้วย  คมความเค้น  เสียงอักษรที่รับจะกลายเป็น  ค  คว  ค  ถือว่ารับสัมผัสอักษรไม่ตรง

ถ้าส่งสัมผัสอักษรด้วยพยัญชนะควบกล้ำก็ต้องรับด้วยพยัญชนะควบกล้ำ  เช่น
จ่อเพลิงโหม  (จ  พล  ห)  รับด้วย  โจมพลุ่งเห็น  (จ  พล  ห)
ถ้ารับด้วย  โจมผ่านเห็น  จะกลายเป็นรับด้วยเสียง  จ  พ  ห  ซึ่งคำว่า  ผ่าน  เป็นคำที่ใช้พยัญชนะต้นเดี่ยว  ถือว่าไม่รับสัมผัสอักษร

ถ้า ส่งสัมผัสอักษรด้วยเสียง ร  ต้องรับด้วยเสียง  ร  อาจเลี่ยงไปใช้  ฤ  ฤๅ  รับได้เพราะถือว่าเสียงเดียวกัน  แต่รับด้วยเสียง  ล  หรือ  ฦ  ฦๅ  ไม่ได้

นักกลอนที่คิดจะเล่นสัมผัสอักษรจึงควรระวัง
 
ด้วยความปรารถนาดี
เพรางาย  มณีโชติ

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

คราหนาวท่วมท้นใจไหวสะท้าน
หวั่นสิ้นทั้งดวงมานซมซานเยี่ยม
ซุกซอกยลบนใจหมองไหม้เกรียม
หม่นหมางกรูรู้เจียมในตัวตน

นึกต้นตอก่อเริ่มเติมดอกรัก
ต่างดาวเรียงร้อยถักในเวหน
นิวรณ์หาหัวใจใครบางคน
คงบ่คลายรักล้นในหนาวนี้

 

"กานต์ฑิตา"
๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๔

 

[♥หทัยกาญจน์♥]

"หนาวระทม"

หนาวเหลือเกินเดินนั่งก็ยังหนาว
ก่อนยังหน่วงช่วงคราวมีสาวสู่
เมื่อสมสองจองจากพรากโฉมตรู
พร่ำฉ่ำตรมถมสู่ดูเดียวดาย

ด้วยดึงดันฉันเมินเกินร่ายรัก
ก่อริ้วรอยปล่อยหลักหลุดปักหมาย
หลงเป้าหมองครองร้าวหนาวใจกาย
หน่วงจนเกินเขินปลายไม่หมายมอง

เมื่อหมดมุ่งคุ้งคำต้องจำพราก
เติมจิตพร่องร้องฝากจากใจหมอง
จำจากหมู่คู่เคล้าเคยเฝ้าปอง
คนใฝ่เป็นเช่นต้องลาน้องไกล

ลงเนื้อกลอนวอนหาคราต้องจาก
ครั้นตามจิตคิดมากฝากหวั่นไหว
เฝ้าหวาดหวังยังตรมระทมใจ
เริ่มท้อจนหม่นไหม้..ใครไหนเทียม.

"บ้านริมโขง"

"แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา"

คนหนาวท้อรอใครให้เทียมเทียบ
หากท้อแท้แพ้เปรียบเหยียบจอมเสียม
หยามใจสาดวาดฝันอันไหม้เกรียม
อาจหมดกรอบกรงเหลี่ยมยอดเยี่ยมคำ

ยามเยื้องคอยหงอยเหงารอเฝ้าพี่
รักฝากผ่านพจน์วจีที่งามขำ
ทำงานขานกานท์ขับรับร้อยนำ
เรียงรักน้องนางร่ำจำร่ายริน

จินต์ร้องรอต่อเติมเสริมภาษา
สร้างภาษิตจินตนาว่าสุขศิลป์
วานสู่สมชมเชยเคยเคียงจินต์
คู่คมใจใคร่ดิ้นสิ้นคำลา

สมคู่ล่องท่องเที่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ปลดปล่อยใจใกล้ชิดสิทธิ์โหยหา
แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา
น้องดูต่างห่างว่าพาเคียงกัน

เพียงคู่แก้วแวววับประดับร้อย
ประดิษฐ์รักถักถ้อยสร้อยรังสรรค์
สร้างรู้สมคมคู่รู้รำพัน
เรียงรักพจน์บทฝันนิรันดรฯ
 
หทัยกาญจน์
๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)

[บ้านริมโขง]

คราหนาวท่วมท้นใจไหวสะท้าน
หวั่นสิ้นทั้งดวงมานซมซานเยี่ยม
ซุกซอกยลบนใจหมองไหม้เกรียม
หม่นหมางกรูรู้เจียมในตัวตน

นึกต้นตอก่อเริ่มเติมดอกรัก
ต่างดาวเรียงร้อยถักในเวหน
นิวรณ์หาหัวใจใครบางคน
คงบ่คลายรักล้นในหนาวนี้

 

"กานต์ฑิตา"
๑๒ ธันวาคม ๒๕๕๔

 

นางหนึ่งน้องหมองนวลครวญหารัก
ใคร่เห็นร่ายลายลักษณ์เป็นสักขี
เปี่ยมสู่ค่าพาล้นบนยินดี
บ้างยังได้หมายมีที่ชื่นชม

ทั้งชอบชังหลั่งล้นจนท่วมจิต
จำทำใจให้สิทธิ์หวั่นติดขม
หวานต้องขาดพลาดหมายพ่ายลิ้นลม
เพียงลืมเลยเคยชม..จากคมกลอน.

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

 

"แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา"

คนหนาวท้อรอใครให้เทียมเทียบ
หากท้อแท้แพ้เปรียบเหยียบจอมเสียม
หยามใจสาดวาดฝันอันไหม้เกรียม
อาจหมดกรอบกรงเหลี่ยมยอดเยี่ยมคำ

ยามเยื้องคอยหงอยเหงารอเฝ้าพี่
รักฝากผ่านพจน์วจีที่งามขำ
ทำงานขานกานท์ขับรับร้อยนำ
เรียงรักน้องนางร่ำจำร่ายริน

จินต์ร้องรอต่อเติมเสริมภาษา
สร้างภาษิตจินตนาว่าสุขศิลป์
วานสู่สมชมเชยเคยเคียงจินต์
คู่คมใจใคร่ดิ้นสิ้นคำลา

สมคู่ล่องท่องเที่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ปลดปล่อยใจใกล้ชิดสิทธิ์โหยหา
แสนหวงห่วงดวงใจในดวงตา
น้องดูต่างห่างว่าพาเคียงกัน

เพียงคู่แก้วแวววับประดับร้อย
ประดิษฐ์รักถักถ้อยสร้อยรังสรรค์
สร้างรู้สมคมคู่รู้รำพัน
เรียงรักพจน์บทฝันนิรันดรฯ
 
หทัยกาญจน์
๑๒ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

นั่งร้อยดาวพราวแสงก่อแรงเร้า
เกินร่ายเรียงเคียงเจ้าเฝ้าทอดถอน
ฝันทั้งที่มีใดให้อาวรณ์
หากอ้างวันผันผ่อนคงอ่อนใจ

คอยอ่านจากแววตาภาษาสู่
ภาพสวยส่องมองรู้ดูไสว
ดื่นสวรรค์มากแม้แต่รำไร
ตามร่ำร้องปองไปยิ่งไกลมาน

ยังกล้ามั่นฝันไว้ในใจพี่
นำจิตพ้องปองพลีมีสุขศานต์
มอบสู่สิ้นถิ่นใดแม้ไกลกาล
ไม่กลับก่อนวอนหวานสานอารมณ์

ส่งอะไรฝากให้ใดไหนเท่า
เดินหน้าทำนำเฝ้าเจ้าสุขสม
จึงส่งสู่รู้รักภักดิ์นิยม
เพิ่มในยามงามชม  ภิรมย์พา.

"บ้านริมโขง"

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)

[สะเลเต]

พบรักพ่ายหน่ายกันฝันร่วมสร้าง
ฝืนรักเศร้าเขาห่างจางคุณค่า
จากคุ้นเคยเฉยใส่ไยเย็นชา
อยู่อย่างช้ำพร่ำหา...คราเหมันต์

ครวญให้มาหาบ้างเหินห่างจาก
หดหู่ใจไยพรากหลงฝากฝัน
หลงฝันใฝ่ไม่มาเห็นหน้ากัน
ให้หนาวกายตายนั้น...ฉันยังรอ

 
---สะเลเต---

[บ้านริมโขง]

พบรักพ่ายหน่ายกันฝันร่วมสร้าง
ฝืนรักเศร้าเขาห่างจางคุณค่า
จากคุ้นเคยเฉยใส่ไยเย็นชา
อยู่อย่างช้ำพร่ำหา...คราเหมันต์

ครวญให้มาหาบ้างเหินห่างจาก
หดหู่ใจไยพรากหลงฝากฝัน
หลงฝันใฝ่ไม่มาเห็นหน้ากัน
ให้หนาวกายตายนั้น...ฉันยังรอ

 
---สะเลเต---

เฉกยิ้มรื่นชื่นนักรักโหยหา
รู้หากห่างกานดาไร้ค่าขอ
รู้เคียงข้างมีสุขไร้ทุกข์คลอ
รู้ทุกครั้งตั้งต่อลออนาง

เลยอ้อนนวลชวนชื่นทุกคืนค่ำ
ทั้งคอยคิดติดพร่ำร่ำจนสาง
รอเจ้าสู่คู่สมรื่นรมย์วาง
รอร่วมวันสรรสร้าง..ทางรักเรา.

"บ้านริมโขง"

[♥หทัยกาญจน์♥]

นั่งร้อยดาวพราวแสงก่อแรงเร้า
เกินร่ายเรียงเคียงเจ้าเฝ้าทอดถอน
ฝันทั้งที่มีใดให้อาวรณ์
หากอ้างวันผันผ่อนคงอ่อนใจ

คอยอ่านจากแววตาภาษาสู่
ภาพสวยส่องมองรู้ดูไสว
ดื่นสวรรค์มากแม้แต่รำไร
ตามร่ำร้องปองไปยิ่งไกลมาน

ยังกล้ามั่นฝันไว้ในใจพี่
นำจิตพ้องปองพลีมีสุขศานต์
มอบสู่สิ้นถิ่นใดแม้ไกลกาล
ไม่กลับก่อนวอนหวานสานอารมณ์

ส่งอะไรฝากให้ใดไหนเท่า
เดินหน้าทำนำเฝ้าเจ้าสุขสม
จึงส่งสู่รู้รักภักดิ์นิยม
เพิ่มในยามงามชม  ภิรมย์พา.

"บ้านริมโขง"

"ฝันหนึ่งคิดถึงเธอ..."

ภาพร้อยพจน์รจนาพาอักษร
เพื่อเอยสาส์นกานท์ย้อนสะท้อนหา
ส่งแทนห่วงดวงใจใคร่ตรึงตรา
ครวญตรากตรำคำว่าข้า...คะนึง

ขานคำน้อยคอยรอเฝ้าต่อพี่
ฝากเติมเพียงเสียงนี้ที่หวานซึ้ง
ทุกไหวสิ่งอิงแอบแนบรำพึง
น้องรำพันฝันหนึ่งคิดถึงเธอ...

 
หทัยกาญจน์
๑๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)

[บ้านริมโขง]

"ฝันหนึ่งคิดถึงเธอ..."

ภาพร้อยพจน์รจนาพาอักษร
เพื่อเอยสาส์นกานท์ย้อนสะท้อนหา
ส่งแทนห่วงดวงใจใคร่ตรึงตรา
ครวญตรากตรำคำว่าข้า...คะนึง

ขานคำน้อยคอยรอเฝ้าต่อพี่
ฝากเติมเพียงเสียงนี้ที่หวานซึ้ง
ทุกไหวสิ่งอิงแอบแนบรำพึง
น้องรำพันฝันหนึ่งคิดถึงเธอ...

 
หทัยกาญจน์
๑๗ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

คงถามถึงตรึงมั่นสัมพันธ์ฝาก
สื่อเพื่อใฝ่ใจจากอยากเสนอ
อย่างเสนาะเพาะบ่มสมละเมอ
ส่งลอยมาพาเพ้อเสมอนาง

สู่มือน้องสองข้างวางคอยคู่
วันคืนคงคอยอยู่ดูไม่ห่าง
ได้มาเห็นเป็นบุญเกื้อหนุนทาง
ก่อหนึ่งทองรองวางระหว่างเรา.

"บ้านริมโขง"

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)

[บ้านริมโขง]

[พี.พูนสุข]

                                                 "ดุจ..สายคำฉ่ำมิตรสนิทหวาน"
                              

                                                         มิคลายคำพร่ำพจน์รสคร่ำครวญ
                                         ไร้ครื้นเครงเลบงล้วนชวนฝืดฝืน
                                         เช้าเฝ้าฝันบั่นทอนนอนกล้ำกลืน
                                         นวลกลับกลายเป็นอื่น..ตื่นเสียที

                                         ต่อสะท้านต้านสะทกตกเหน็บหนาว
                                         ตอกหน่วงหนักรักร้าวคราวหน่ายหนี
                                        ครั้นหน่วงเหนี่ยวเกลียวคลายพ่ายรู้ดี
                                                พบรักดั่งวารีไม่มีทวน

                                           มามาเถิด..เปิดใจใ้ห้ปราโมทย์
                                         หากประมวลควรโทษโปรดลมหวน
                                         ปรับลบหารกร้านขีวิตคิดใคร่ครวญ
                                          คนครบเครื่องถ่องถ้วนควรสำคัญ     

                                             คมสายคำฉ่ำมิตรสนิทหวาน
                                          เสนาะหวามอร่ามกานท์สานสุขสันต์
                                             สรวลเสสบพบมิตรชิดสัมพันธ์
                                         เชื่อมสายเพียงเสียงสวรรค์อันรื่นรมย์..

                             

                                                         ยากเอาเรื่อง..กว่าจะปลอบได้...
                                                                  ..Peepoonsuk..

                                         

[♥หทัยกาญจน์♥]

คงถามถึงตรึงมั่นสัมพันธ์ฝาก
สื่อเพื่อใฝ่ใจจากอยากเสนอ
อย่างเสนาะเพาะบ่มสมละเมอ
ส่งลอยมาพาเพ้อเสมอนาง

สู่มือน้องสองข้างวางคอยคู่
วันคืนคงคอยอยู่ดูไม่ห่าง
ได้มาเห็นเป็นบุญเกื้อหนุนทาง
ก่อหนึ่งทองรองวางระหว่างเรา.

"บ้านริมโขง"

ร้อยหวานรสพจนาภาษาสู่
ภาษิตสมคมคู่ดั่งภูเขา
ดอย,ผา,ข้ามท่ามคำระบำเงา
ระบายเงียบเทียบเหงาเฝ้าระบาย

“ฝากรักบอก” หยอกล้อล่อลมหนาว
เลิศเลอไหนไกลดาวราวสหาย
รักสุขหอมล้อมกลจน..ละลาย
จิตละล่องย่องย้ายสายมิเลือน

 
หทัยกาญจน์
๒๐ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๕๔
 

กลบท นาคราชแผลงฤทธิ์จะคล้ายกับกลบทช้างประสานงา(หรืออักษรบริพันธ์)

[บ้านริมโขง]

  "ดุจ..สายคำฉ่ำมิตรสนิทหวาน"

 

  มิคลายคำพร่ำพจน์รสคร่ำครวญ
 ไร้ครื้นเครงเลบงล้วนชวนฝืดฝืน
เช้าเฝ้าฝันบั่นทอนนอนกล้ำกลืน
 นวลกลับกลายเป็นอื่น..ตื่นเสียที

ต่อสะท้านต้านสะทกตกเหน็บหนาว
ตอกหน่วงหนักรักร้าวคราวหน่ายหนี
ครั้นหน่วงเหนี่ยวเกลียวคลายพ่ายรู้ดี
พบรักดั่งวารีไม่มีทวน

 มามาเถิด..เปิดใจให้ปราโมทย์
หากประมวลควรโทษโปรดลมหวน
ปรับลบหารกร้านชีวิตคิดใคร่ครวญ
คนครบเครื่องถ่องถ้วนควรสำคัญ     

คมสายคำฉ่ำมิตรสนิทหวาน
 เสนาะหวามอร่ามกานท์สานสุขสันต์
สรวลเสสบพบมิตรชิดสัมพันธ์
 เชื่อมสายเพียงเสียงสวรรค์อันรื่นรมย์..

ยากเอาเรื่อง..กว่าจะปลอบได้...
 ..Peepoonsuk..



 ยากเอาเรื่อง..กว่าจะปลอบได้...
..Peepoonsuk..