เมื่อสายลมฤดูหนาวพัดมาเยือน...
ความคิดถึงที่ลางเลือนก็ตื่นจากหลับไหล...
สายลมเอื่อยช้าพาใจล่องลอยไกล...
พัดมาพร้อมความอ่อนไหว...ทำคนที่เคยเข้มแข็งให้
~ ก ลั บ มี น้ำ ตา...

เมื่อลมหนาวเดินทางมาถึง...
ใครคนหนึ่งในความทรงจำลึกซึ้งก็หวนมาหา...
ใครคนนั้นที่ความผูกพันฉุดดึงไว้ไม่ปล่อยหายไป~ตามกาลเวลา
คนที่ในส่วนลึกของใจยังคงโหยหา....
อยู่แห่งใดกันหนา~ภายใต้ผืนฟ้าที่ห่างไกล...

และเมื่อลมหนาวมาเยือนอีกหน...
ความคิดถึงก็หมุนวน...จนใจหวั่นไหว
" คิ ด ถึ ง " คนที่ไม่ควรคิดถึง...มีประโยชน์อะไร
เพราะสุดท้าย "ความคิดถึง" ก็ไม่สามารถพาใครคืนกลับมา...