นั่งคนเดียวในห้องสี่เหลี่ยม
ความเศร้าเต็มเปี่ยมในวันหวั่นไหว
นั่งๆ นอนๆ ชักเริ่มร้อนใจ
ไม่รู้จะพูดอะไรกับใครไม่มีเลย
ต้องทนนั่งเหงาไปตามประสา
รอฟ้าประทานใครมาให้ได้เอ่ย
ถ้าไม่มีก็คงต้องเหงาเหมือนเคย
ทุกเวลาที่ล่วงเลยคือเหงาเศร้าลำพัง
ความเศร้าเต็มเปี่ยมในวันหวั่นไหว
นั่งๆ นอนๆ ชักเริ่มร้อนใจ
ไม่รู้จะพูดอะไรกับใครไม่มีเลย
ต้องทนนั่งเหงาไปตามประสา
รอฟ้าประทานใครมาให้ได้เอ่ย
ถ้าไม่มีก็คงต้องเหงาเหมือนเคย
ทุกเวลาที่ล่วงเลยคือเหงาเศร้าลำพัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
