[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

ไม่อยากนึก หรือคิดถึง คนึงหา
ทั้งวาจา ทั้งรูปกาย ที่หายห่าง
ปิดหัวใจ หลับตาลง ตรงหมอกจาง
ค่อยปล่อยวาง ทุกๆอย่าง ไว้ข้างกาย

ย้อนนึกถึง ความเป็นไป ในอดีต
ถูกรักกรีด บาดลึกใจ เจ็บไม่หาย
ยิ่งรักมาก ยิ่งแค้นมาก แทบอยากตาย
คนทำร้าย เธอคนนั้น มันฝังใจ

ชีวิตอยู่ หลังจากจบ เลิกคบกัน
ตัวของฉัน ไร้วิญญาณ รักขานไข
ติดอยู่กับ อดีตเก่า เศร้าหัวใจ
เธอจากไป พร้อมชีวิต ที่ปิดลง

แต่ชีวิต อีกด้านใจ ทำให้คิด
แม้หมดสิทธิ์ จะรักเธอ เพ้อถึงหงษ์
แต่หนทาง มีให้เดิน เกินจะตรง
มีหลายโค้ง ให้เลือกเลี้ยว เที่ยวหลายทาง

การยึดติด เหมือนถือมีด กรีดใจช้ำ
คนที่ทำ ร้ายหัวใจ เศร้าไม่สร่าง
คือตัวเรา ที่ยังคล้อย ไม่ปล่อยวาง
สายลมจาง ทำให้คิด อย่างปิดใจ

ปล่อยอารมณ์ ให้จมไป กับสายหมอก
คำลวงหลอก ปล่อยขว้างทิ้ง สิ่งหมองไหม้
ชำระช้ำ ด้วยความจริง สิ่งเป็นไป
ไม่มีใคร ไม่เคยเจ็บ หนาวเหน็บเอย