น้ำค้างพรมลมพัดสะบัดหนาว
ยิ่งปวดร้าวเฝ้าสู้ทนสับสนใหญ่
จินตนาการวันนี้นี่อย่างไร
คิดการณ์ไกลไปนั้นเกินพรรณนา.
นพ
26พ.ค.56
เสียงใครอ้อนวอนว่าเวลาสาง
หมอกเบาบางอุ่นอวลคล้ายหวนหา
ว่ารักเอ๋ยเคยชมภิรมณ์พา
ไยเหว่ว้าเปลี่ยวเศร้าทำเหงาทรวง
ยังเฝ้าห่วงหวงแหนแม้นห่างหาย
ฝากพระพายเคียงคู่อยู่ทุกช่วง
ช่อไมตรีจากใจไม่หลอกลวง
สัมพันธ์พ่วงผูกถวิลจินตนา
แม้ขอบฟ้ากางกั้นอย่าหวั่นไหว
เมื่อหัวใจภักดิ์มั่นย่อมฟันฝ่า
จากดวงดาวถึงตะวันผูกพันมา
คำสัญญาจากใจ..ใช่จินตนาการ
แซมค่ะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
