*♥*~....ความรู้สึก ลึกฝัง หยั่งรากแล้ว
รักมีแวว ลืมยาก ทั้งฝากไข้
รู้ทั้งรู้ ว่ารัก ต้องหนักใจ
เศร้าโศกศัลย์ ปานไหน ใจก็รัก...
...ยามคิดถึง แล้วใจ จะขาดช่วย
เหมือนโรคป่วย หัวใจ เป็นไข้หนัก
อุณภูมิ ร้อนเพลิน เกินจะพัก
สุดจะหัก ใจลา คราร้าวราน...
...หากพี่เจอ อาจรู้ คิดดูบ้าง
คนอ้างว้าง เหม่อหลง น่าสงสาร
ใครที่ตก พลัดช่วง ห้วงรักกาล
ทรมาน ใจแสน แทนรักครอง... *♥*~.
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
