ขอบคุณครับ สำหรับคำแนะนำ ติ ชม จากคุณ “ช่วงนี้ไม่ว่าง”
มิบังอาจ และ ไม่กล้า ไปเทียบชั้นอาจารย์ทั้งหลายครับ
เหตุที่เริ่มมาแต่งกลอน เพราะเป็น ปัจฉิมบท (เหมือนกับภาพยนต์เรื่องหนึ่งตอนนี้)
คือ อดีตเริ่มยาว อนาคตเริ่มสั้น
ก็เลยต้องฝึกสมองมากขึ้น เพราะกลัวเป็นอัลไซเมอร์
งานปัจจุบันส่วนใหญ่ ใช้แต่สมองซีกซ้าย
ก็กลัวสมองซีกขวา ทางด้านงานศิลปะจะฝ่อครับ
พอแต่งๆไป สมองซีกซ้ายทำตัวเป็นหัวหน้า (คุ้นๆแฮะ)
เริ่มเข้ามาวางโปรเจค กำหนดฟอร์แมทประหลาดๆออกมา
ส่วนสมองซีกขวา ก็ต้องหาศิลปะคำกลอนมาใส่ให้ได้
งานชิ้นนี้โหดพอสมควร
แต่สมองบังคับให้ทำให้ได้
พอแต่งเสร็จ อ่านดู ไอยะ...
... เจอข้อผิดหลาด(ไม่ทราบว่าเป็นผิดจุดเดียวกันหรือเปล่า)
"ใจ" ก็เริ่มหงุดหงิด
ความที่ "ใจ" เป็น Perfectionist (พวกสมบูรณ์แบบ)
ก็สั่งให้แก้ไขซะ
แต่ "สมอง" เป็น Artist (พวกอารมณ์ศิลป์)
บอกว่า นิดหน่อย ช่างมัน
"สมอง" เหนื่อยล้าจ้ะ
แกถูกตามมามากแล้ว เจ้า..."ใจ"
วันนี้ขอขัดซักหน่อย
"สมอง" กับ "ใจ" ยังเคืองกันอยู่เลยครับ
ต่อไปจะให้สมองซีกขวา เป็นช้างเท้าหน้าบ้าง
และลดความประหลาดๆ จากดีกรีของสมองซีกซ้ายลงครับ
ขอบคุณสำหรับนิ้วมือ และคะแนนที่ได้รับจากทุกๆท่าน
น้อมรับไว้ด้วยความเคารพ และยินดีครับ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
