**เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
มิปกป้อง มองเมิน เชิญให้หนำ
บนทางฝัน เหมือนถูก ผูกจองจำ
จะถือว่า เป็นกรรม ...เคยทำมา....
"สุนันยา"
ในเส้นทางเคยหวังยังต้องสู้
ยืนอย่างผู้ทรนงก้าวตรงหน้า
แม้ทางฝันยังไกลใช้เวลา
ไม่นานช้าจะได้สมใจชม
สักนิดหนึ่งแววหวังยังจำได้
ทอดถอนใจสักคราอย่าขื่นขม
ปล่อยความเศร้าอุราพาตรอมตรม
ทุกข์ระบมหม่นหมางให้จางไป
ยามเหนื่อยล้าอารมณ์ระทมทด
ที่ปรากฏจะกลายหายไปได้
ทางข้างหน้าที่ทอดยังปลอดภัย
แม้ยังไกลแต่หวังยังรอคอย
ในช่วงหนึ่งกับคราอุราร้าว
จะเห็นดาวสะกดดูถดถอย
แต่เมื่อถึงอีกคราวดาวดวงน้อย
จะค่อยค่อยเปล่งแสงแห่งศรัทธา
เมื่อพรหมชี้ ชะตา มาเว้นช่อง
เพียงแค่ลองใจดลให้ค้นหา
เมื่อเธอพบเส้นทางหวังไขว่คว้า
จะพบว่าไม่ไกลจากใจเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
