กระจัดกระจายหายไป..ในความฝัน
ทิ้งคืนวันผลาญใจให้เสมอ
ในห่วงหาพบพานพาละเมอ
ทิ้งฝันเพ้อโดดเดี่ยวอยู่เดียวดาย
ทิ้งเศษรักให้งมหาอุราไหว
เพียงเศษใจให้ไว้ค่อยจางหาย
ยังรักเธอมากอยู่มิรู้วาย
มิเสื่อมคลายหายไปกับเวลา
ยังคนึงถึงยามให้หวามไหว
สองดวงใจยังผนึกลึกแน่นหนา
ไม่ฉายแววร้าวรานที่ผ่านมา
รู้หรอกว่าเธอเก็บอำก่อนทำใจ
แล้วเวลาร่ำลาก็มาถึง
ผูกมัดตรึงแน่นหนาพาผลักไส
แม้นไม่มีคำเอ่ยลาก่อนจะไป
เหมือนแก้วใสตกแตก..แล้วแหลกพลัน
bluesky