ฝนตกตอนเย็นทุกวัน
มองคู่รักเดินกางร่มด้วยกัน . .. เหงามากรู้ไหม?
ตั้งแต่ฤดูร้อนที่แสนธรรมดาผ่านไป
บรรยากาศก็เป็นใจ . .. ให้ความเหงาเพิ่มทวี
เดินเตร็ดเตร่ตากน้ำฝนจนเหน็บหนาว
ปล่อยให้ช่วงเวลายืดยาวผ่านไปอย่างนี้
เพราะถึงกลับบ้านไป . . . ก็ไม่มีใครรอคอยฉันอยู่ดี
อุ่นไอของอีกกายที่อยากมี . .
ฉันคงเป็นส่วนเกินของโลกใบนี้ . . เลยหาไม่เจอ~*