[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำค้างกลางจันทร์]

เพียงดอกหญ้าอย่างเราเขาไม่สน
รักจึงยอมพร้อมทนทุกข์ล้นเปี่ยม
เตือนหัวใจหลายครั้งยังไม่เจียม
มิอาจเปรียบเทียบเทียมเจียมตนไว้

เพราะกระต่ายหมายจันทร์อันเลอค่า
แค่ดอกหญ้าเคียงดินถิ่นอาศัย
มิเลอเลิศเพริศแพร้วแวววิไล
ถึงอยู่ใกล้กันนิด..ไม่คิดมอง

เธอชะเง้อเพ้อหาทุกคราค่ำ
คืนฝนพรำจำทนยืนหม่นหมอง
ใจเธอนั้นจันทร์งามตามครอบครอง
ดอกหญ้าต้อง!!!!...เตรียมใจรับพ่ายแพ้

ขอมองดูอยู่ไกลไกลในที่ฉัน
คืนเพ็ญจันทร์จ้องเธอชะเง้อแข
ชื่มชมเธอจากใจไม่ผันแปร
จันทร์คงแล...เหลี่ยวมาหาสักครั้ง

ขอแจมด้วยนะคะ...เคยต่อกับเพื่อนไว้
---สะเลเต---

คำอวยพรน้อมรับแต่กลับสาย
จันทร์เจ้าหายฝากใจให้เขาขัง
ซ้ำยังมีเมฆคล้อยมาย้อยบัง
เหนื่อยใจจังชังฟ้าชะตาตัว

เพราะไม่เจียมไม่จำจึงช้ำหนัก
ใผ่สูงนักมองจันทร์น่าขันหัว
เปรียบอึ่งอ่างจองหองลำพองตัว
จนเมามัวใบ้บ้าน่าอายใจ

มัวชะแง้แลฟ้าจนหน้าตั้ง
เมื่อผิดหวังก้มดิ้นกับดินไหม
มัวแต่วิ่งไขว่คว้าหาคนไกล
จนมองไปไกลพ้นคนใกล้ตา

ถึงวันนี้หมดสิทธิ์คิดเรียกร้อง
จะจับจองเจ้าใจใครแล้วหนา
หากวันนั้นไม่เห็นดินสิ้นราคา
คงจะมี ดอกหญ้าแช่ “แจกันใจ”
********************