๑๔ -
๏ ดวงดาวผิดารกะระยับ
วะวะวับพะพราวเพรา
แขลับก็กลับพิภพะเสาร์
รัชนีทะมึนกาล
๏ ยามเหงาก็เคล้าทุขะจริต
นิรมิตตะอันธ์ธาร
แว่วเสียงสำเนียงคิตะสนาน
เสนาะสารประโลมใจ
๏ จึ่งร่ำเชลงกวิวิวา-
กยะสาระกานท์นัย
หวังเพื่อระบายคติวิสัย
ฤดิเพียระผูกพัน
๏ หวังเจ้าจะเข้าสุตะสดับ
นยะศัพทจำนรรจ์
ให้สมภิรมยหฤหรรษ์
คุหะร่วมฤดีปอง ๚ะ
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
01 มิถุนายน 2024, 10:12:AM | |||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: เมฆหม่นคนใจเศร้า (อ่าน 3507 ครั้ง) |
| ||||||||||
Email: