ขอบคุณภาพจาก t1.gstatic.com
สารัตถะ ใดเล่า ผู้เฝ้าฝัน
เพื่อพบวัน รวี ที่ฉายแสง
ขับความมืด หม่นหมาง เมื่อคลางแคลง
ซึ่งแสวง วาดไว้ แต่ใจตน
บริบท บางคราว ช่างหนาวนัก
ใช่รู้หลัก ลำดับ ความสับสน
แลร้อนรุ่ม สุมทรวง ห้วงกมล
จะเพียรผล พบหรือ ผู้ถือทาง
เมื่อไม่รู้ เลศนัย หทัยท้อ
จะก้าวก่อ การใด ในระหว่าง-
หากแจ้งเหตุ แห่งใจ ไม่เลือนลาง
ย่อมสะสาง สู่วัน กับฝันจริง
ฝันใด เมื่อไม่สิ้น ซึ่งดินฟ้า
สู้ศรัทธา ท่ามทุกข์ แลสุขสิ่ง
ย่อมยินยล บนโลก หลักพักพิง
งดงามยิ่ง อยู่ใน.........หัวใจเรา
เขียนไม่ค่อยได้นักนะครับ
ช่วงนี้!ต้องรับผิดชอบงานมาก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
