Re: วันวาเลนไทน์ที่แสนเศร้า..
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 มิถุนายน 2024, 01:50:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: วันวาเลนไทน์ที่แสนเศร้า..  (อ่าน 13316 ครั้ง)
เศษเหล็ก//
Special Class LV1
นักกลอนผู้เร่ร่อน

*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 41
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 246


คนไร้จุดหมายล่องลอยไปตามสายลมที่พัดพา ..


« เมื่อ: 15 กุมภาพันธ์ 2012, 04:33:PM »




๐ ไม่มีคน..เหงาตาย..เชื่อยายเถอะ
เพราะยายเจอะ..ในกระจก..ทั้งหกหน้า
ขอ"ขี้ฝุ่น"..บรรเทา..เศร้าระอา
เพื่อนำพา..ผ่านพ้น..ที่วนเวียน

๐ อย่าให้ความ..สำคัญ..กับวันนี้
มิบ่งชี้..ว่าใคร..จริงใจเขียน
คิดถึงวัน..ยายนัดหลาน..มาเวียนเทียน
ฝึกความเพียร..ปัญญา..ก็.มา.ตาม

๐ จะขอส่ง..กำลังใจ..ให้หลานสู้
เรื่องเนื้อคู่..พักไว้..อย่าได้ถาม
เร่งสร้างตน..บนสองขา..พยายาม
นั่นเป็นความ..ท้าทาย..ที่ยาย...มี


(ขอโทษ...ที่มาแนวสอนหลาน"ฝุ่น"...นะจ๊ะ...คิดถึงเสมอ.ดูแลตัวและหัวใจ.ดีๆนะ)



๐๐..ขอบพระคุณท่านยาย มากมายครับ!
ที่คอยนับ อบรม มาตั้งแต่ไหน
บุญคุณ ครั้งนั้น "ขี้ฝุ่น"ยังจำได้
จะกี่ปีผ่านไป..ข้าน้อย มิลืมเลือน..๐๐

๐๐..ในเมื่อลมหายใจ ยังมีอยู่
ก็จะสู้ แม้ต้องแลกด้วย เชือดเฉือน
สักวันหนึ่ง ชัยชนะของข้าจะมาเยือน
กับคำเตือน ที่เป็นเคล็ดวิชา

....................เศษเหล็ก//

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

สะเลเต, บูรพาท่าพระจันทร์, Thammada, amika29

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s