Re: เหงาใจยามไร้คู่
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
16 มิถุนายน 2024, 04:53:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: เหงาใจยามไร้คู่  (อ่าน 6346 ครั้ง)
สุนันยา
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 799
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 1,805


ความรักของฉัน อยู่ในบทวี จบบทกวี ก็ไม่มีความรัก


« เมื่อ: 11 มกราคม 2012, 04:29:PM »






ตรากตรำ  ร่ำเร่รัก      
ตะลอนปัก  เล็งหลักหมาย
หาหมุด  จุดหย่อนกาย         
แหล่งสืบสาย  ในปลายทาง

บ่มเพาะ  เสาะดำเนิน      
เป้าเผชิญ  อันเหินห่าง
เที่ยวเฟ้น  ไม่เว้นวาง         
ด้วยอ้างว้าง  ร้างคู่อิง

ยากนัก  หนอรักแท้      
จิตแน่วแน่  แค่หนึ่งหญิง
มิจำ  ล้ำเพริศพริ้ง         
เพียงรักจริง  ยิ่งผู้ใด

เมื่อหนุ่ม  สาวรุมล้อม      
ทำเนื้อหอม  มิยอมใกล้
ล่วงกาล  ผ่านพ้นวัย         
มิเหลือใคร  ใคร่ชื่นชม

โศกา  คราโดดเดี่ยว      
ตัวคนเดียว  เปลี่ยวขื่นขม
สำแดง  แสร้งรื่นรมย์         
ซ่อนระทม  ข่มอยู่ใน

ทุกข์ใด  ไม่ท่วมท้น      
เท่าผจญ  โรคหม่นไหม้
ขาดชู้  เพื่อนคู่ใจ         
ตรมฤทัย  ไหนจะปาน

    สุนทรวิทย์
   

บอกใคร ว่าไร้คู่
ใครไม่รู้ ซ่อนอยู่บ้าน
เห็นอยู่ ปู่เชียวชาญ
ชำนาญการ ด้านนารี

บ่นบอกออกจากปาก
คิดจะฝาก รักใครนี่
ผ่นกาลนานหลายปี
หรือคิดที่ จะมีใคร

แอบซ้อน นอนเคียงหมอน
แล้วคนก่อน จะทำไง
ดูชิพูดอะไร
ไม่ห่วงใจ กันบ้างเลย

อยู่เดียว เปลี่ยวใจเหรอ
คงละเมอเพ้อเอื้อนเอ่ย
คูแท้ แน่เคียงเชย
กลับทำเฉยไม่ดูดี

บอกแต่ปวดร้าวใจ
ก็แล้วใคร อยู่ตรงนี้
คงหน่าย ในท่าที
จึงคิดมี ใหม่มาครอง

ปั้นหน้า เหมือนว่าเศร้า
ทิ้งคนเก่าเฝ้าหม่นหมอง
สัญญา จะเกี่ยวดอง
กลับกลายต้อง ห่างห้องใจ...

"สุนันยา"

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

พ่อค้าพเนจร, รัตนาวดี, Music, คอนพูธน, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, sunthornvit, สิงขร, nisakorn, กวีน้อย ลุ่มน้ำยาว

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

ชะตาชีวิต ลิขิตผกผัน....ดิ้นรนฝ่าฟัน..เพื่อฝันที่มี

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s