โอ้เวรกรรมหรือไร คล้ายกลั่นแกล้ง
มิได้แสร้ง ลืมเลือน เหมือนให้เก้อ
ปลายห้าสาม พบกัน คล้ายฝันเบลอ
ต้องลาเธอ หลุดพ้น แต่ต้นปี
ไม่อาจติดต่อได้ ให้แสนห่วง
จนเลยล่วง กุมภา ปานว่าหนี
คิดถึงจัง หวังใจได้พาที
กลับเหมือนมี สิ่งใด หมายปิดบัง
ใกล้เมษา เดินท่อง มองหาอยู่
มาคิดดู ครั้งนี้ คงมีหวัง
แต่ยิ่งหา กลับยิ่งคล้าย อยู่ไกลจัง
ได้แต่นั่ง เหม่อลอย เหงาหงอยรอ
โทรศัพท์ เมมเบอร์ เผลอทำหล่น
ยากจะค้น หาได้ ดั่งใจขอ
ปลายห้าสี่ คงเคาท์ดาวน์ เฝ้าหน้าจอ
จบแล้วหนอ สายสัมพันธ์ วันสิ้นปี..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
