คล้ายทะเล เหว่ว้า ยามฟ้าหงอย
คลื่นก็พลอย ซวนซบ สลบไสล
เมฆสีเทา ลอยฟ่อง เป็นของใคร
จงลอยไป ไกลไกล อย่าแวะมา
เท่าที่เป็น เช่นนี้ เกือบซี้แล้ว
เหมือนดวงแก้ว เคว้งคว้าง กลางเวหา
ลอยล่องลม ชมดาว หนาวอุรา
มีความบ๊อง และบ้า เป็นอาภรณ์...
ขออภัย...กะแช่หนักไปหน่อย....
"ประภาคาร"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
