ยังฝึกอยู่ คู่ตัวตน จนหวั่นหาย
ได้มีรัก ชักห่างกัน ฉันสบาย
แต่เสียดาย ไม่มีเธอ เปรอใจปัน
อันเหงานี้ มีให้ไว้ ใจสรรค์สร้าง
คนอ้างว้าง ทางจิตใจ ไว้กวดขัน
มีเธออยู่ ยังได้รู้ คู่ใจกัน
ความสัมพันธ์ มันไม่ดี ที่พบเจอ
มาวันนี้ มีใครอยู่ สู้เคียงข้าง
ใจกว้างขวาง วางไว้ให้ ได้เสนอ
ทั้งคืนวัน ผ่านไป ใจละเมอ
ใครคือเธอ เลอเลิศพลัน วันฝันไป
..........
งานนี้เขียนไว้เล่นๆนะ มั่วสรรหา เผื่อดลจิตใครบ้าง
(บุญอักษร 23พย2554)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
