เขาคนนั้น เคยเน้น เห็นว่าใช่
แต่ไม่รู้ ทำไม คล้ายหักหาญ
คำว่ารัก โปรยไว้ แต่วันวาร
เหมือนโปรยทาน หว่านลงตรงนที
รักจึงเลื่อน เคลื่อนย้าย ไปหลายแหล่ง
ไม่รู้แห่ง รู้หน ดั่งโจนหนี
พี่หวั่นไหว ยิ่งนัก จากฤดี
กลัวเขามี ใครปลื้ม จนลืมเรา
สลักถ้อย ฮักษรา มาฝากถาม
อยากรู้ความ เหตุใด ปล่อยให้เหงา
รอคำตอบ มอบให้ คลายบรรเทา
หรือว่าเศร้า เพิ่มให้ ยังไม่รู้...
"สุนันยา"
เขาคนนั้น ใครกัน ฉันอยากเห็น
กลอนกานท์เช่น เฉกกวี วจีสู้
เพียงโปรยทาน หว่านคำ ย้ำอยากดู
ว่าหมองู ตายเพราะครู หรืองูกัน (อิอิ)
ที่แน่แน่ แท้แท้ แค่เรื่องรัก
กลกลอนกานท์ สาส์นประจักษ์ ทักทายฉัน
คำเอื้อนเอย เปรยเปรียบ เทียบรำพัน
บทสุขสันต์ บาทสม ภิรมย์ใจ
หากพี่สาว สุนันยา พาหมั่นหมาย
หาพี่ชาย เชิดคำ นำมาใส่
คำว่ารัก จักเกิด เลิศฝันไกล
คงมิใกล้ เกินเอื้อม เชื่อมคำกลอน
หทัยกาญจน์
ใครเป๋นงู ใครป็นครู ดูแล้วงง
อยากจะส่ง ดวงใจ ไปคอยอ้อน
ร้อยคำหวาน สาส์นเอื้อ เจือสุนทร
เป็นอักษร ว่ารัก สลักตรึง
"ยังรักฉัน อยู่ไหม"ใจฝากถาม
คอยติดตาม คำตอบ ที่มอบถึง
ให้เห็นถ้อย วาจา คราคะนึง
ว่าจะซึ้ง หรือเรา ต้องเศร้าจินต์
ก็ยังกลัว คำตอบ ที่มอบกลับ
กลัวต้องซับ น้ำตา พาถวิล
แต่อยากรู้ น้ำถ้อย ที่ร้อยริน
เขาจะสิ้น หรือจะรัก มาฝากเปรย
"สุนันยา"
อยากจะส่ง ดวงใจ ไปคอยอ้อน
ร้อยคำหวาน สาส์นเอื้อ เจือสุนทร
เป็นอักษร ว่ารัก สลักตรึง
"ยังรักฉัน อยู่ไหม"ใจฝากถาม
คอยติดตาม คำตอบ ที่มอบถึง
ให้เห็นถ้อย วาจา คราคะนึง
ว่าจะซึ้ง หรือเรา ต้องเศร้าจินต์
ก็ยังกลัว คำตอบ ที่มอบกลับ
กลัวต้องซับ น้ำตา พาถวิล
แต่อยากรู้ น้ำถ้อย ที่ร้อยริน
เขาจะสิ้น หรือจะรัก มาฝากเปรย
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
