สุดขอบฟ้ายากบรรจบ มาพบสิ้น
ผลาญชีวิณ สิ้นวิญญาณ มาขานไข
หนักเกินอก ตาพร่าบอด พร่ำพรอดไป
ถึงอยากไร เธอไม่ได้ ไกล้สำเนียง
จะรู้ไหมที่ใจเรามันเฝ้ารัก
สุดตระหนักพร่ำพูดไปไม่ได้เสียง
คำว่ารักมันสั้นนักผลักเธอเคียง
จึงบ่ายเบี่ยงหนีไปให้ไกลตา
ต่อแต่นี้ชั่วชีวีคงไม่พบ
ยากเกินกลบหัวใจใฝ่ปองหา
อย่างไรหนอขอได้พบเธอสักครา
จะบอกว่า ฉันรักเธอ เสมอไป
ฉันเอง..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
