กั บ ถ้ อ ย คำ ที่ เ ค ย ไ ด้ ฟั ง
พัก หลัง หลัง..คุณคงไม่เห็น
เพราะความล้าในหัวใจ.มีมากกว่าที่เป็น
สร้างรอยยิ้มเจือจาง.กลั้นน้ำตาไม่ให้กระเด็น..ใส่ใคร
ลื ม ไ ป สั ก พั ก ว่ า นี้ คื อ ฉั น
ทำเป็นคนแปลกหน้าที่ไม่รู้จักกัน..ก็ได้
เป็นคนเดิมเมื่อไรค่อยหันกับ..มาใส่ใจ
ตอนนี้อารมณ์มันไม่หวานไหว..ฉันอ่อนใจ..หน่ะคุณ