น้องเป็นคน อ่อนไหว..ไม่โกหก
หัวใจตก ระกำ เฝ้าคลำหา
ตอนสายสาย เห็นตะวัน ผันแสงมา
มองฟากฟ้า เป็นใจ ให้อ้อนคน
อยู่คนเดียว เดี่ยวโดด โทษความเหงา
ว่ามันเร้า รุกรุม ทุกขุมขน
จะทำคิด สิ่งใด ให้ร้อนรน
วุ่นสับสน หลงทาง อย่างเดียวดาย
อยากหัวร่อ ต่อกระซิก อยากหยิกขา
อยากซบหน้า กับไหล่ ยามใจหาย
อยากมีอก อุ่นให้หลบ ซบพิงกาย
อยากมีคน คอยให้ท้าย...ยามดื้อดึง
มีใหมนะ คนใจดี ที่น้องฝัน
เขาคนนั้น อยู่ไหน น้องใฝ่ถึง
อย่าปล่อยน้อง ให้เว้าวอน อ้อนรำพึง
บอกนิดนึง ได้ไหม ..ใครคู่ประภาคาร