อยากย้อนกลับไปวันที่มีเธอ

อยากย้อนกลับไปวันที่มีเธอ

เศษใบไม้เกลื่อนกล่นหล่นเต็มพื้น
ชั่วข้ามคืนน้ำค้างพร่างใบหญ้า
ทับรอบเท้าทาบทางจนบางตา
ลมอ่อน-อ่อนแดดพร่าแยงฟ้าเทา

เริ่มมองเห็นสิ่งคงหลงเหลืออยู่
และมิรู้เหตุใดหัวใจเหงา
เหมือนยังหลับ, คล้ายร่างกายบางเบา
เพียงลมเป่าอ่อน-อ่อนก็ร่อนเอน
หวังลมหอบฉันไปไกลลิบหล้า
บัลลังก์ฟ้า, ผา,เนิน เหาะเหินเล่น
ให้น้ำเนตรหยดน้อยพลอยว่างเว้น
กล่อมใจเต้นหวาดไหว...หายสะทก
กับข้าวของกองโต,โบผูกผม
ยามต้องลมลอยลิ่วคล้อยปลิวตก-
ริมบ่อปลา, บัวชูช่อ คลอเสียงนก
กบ,คางคก ร้องระงม ผูกปมใจ
คำเธอเคยบอกงาม...สนามนี้
เป็นมุมที่โปรดปรานกว่าลานไหน
กลิ่นสดเรียวหญ้าหย่อมหอมละไม
ฉันคว้างไหวในภวังค์...ดั่งจมลึก

คิดว่าฉันเข้มแข็งและแกร่งขึ้น
หายงง-มึน เหงาภายในรู้สึก
ราวเวลาเคลื่อนไหวสมใจนึก
ปลดยามดึกชีวิต-ปิดทางตัน

ขณะที่หายใจอยู่ในโลก
ลืมโศลกโลกเศร้าและเฝ้าฝัน
ก่อนจะพบความหมายแห่งวัยวัน
กลีบดอกลั่นทมตก...กลางอกซ้าย

จากมิคิดขอใดจากใจฟ้า
ราวคนบ้าทวงถามหาความหมาย
หากเข้มแข็งถึงจุดก้าวสุดท้าย
ฉันอาจตายไปพัก...ซบตักเธอ!

[โลกที่ไร้เธอเปลี่ยวแสนเดียวดาย
เฝ้าฟูม ฟ า ย ถึงวันที่...เคยมีเธอ.]

อาลัยรัก ณ วันที่ ๑๗ กรกฎาคม ๒๕๕๔

add complete
by Klonthaiclub fb