นอน เถิดเจ้าเฝ้ากล่อมถนอมขวัญ
ค่ำ คืนฟ้ามีจันทร์เพียงคันศร
ตื่น ตาไยไห้หาจักอาวรณ์
สาย สมรมิ่งมิตรจงนิทรา
นอน หลับเสียเพลียหนักจงพักก่อน
ดึก ดื่นค่อนราตรีพี่ผวา
ตื่น ก็เพราะยินเพ้อเธอสัญญา
เช้า ตื่นตา เธอลืม ไม่ปลื้มแล้ว
จะขอเจียมหัวใจไม่ทวงถาม
ถึงเหยียดหยาม ยอมสิ้น ยามกินแห้ว
นอนหัวค่ำตื่นสายคล้ายแหวกแนว
นอนดึกแซว ไม่ฟิ้น......ยากตื่นเช้า.
"ขอเป็นเพียงเพื่อนกัน...ฉันสัญญา..."
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
