Re: ~@ ผู้มาเยือน @~

...แอบมาอ่าน กานท์บท จรดหวาน
ใจก็พาน เคลิ้มหา คล้ายว่าหลง
แต่ก็ต้อง ระงับ กลับใจปลง
เธอเขียนอย่าง บรรจง คล้ายบ่งใคร...

...อยากจะประดิษฐ์ถ้อย ร้อยคำถาม
กลอนบทงาม ที่เขียน เปลี่ยนได้ไหม?
เปลี่ยนบ่งถึง รัตน์วดี คนนี้ไง
จะตีตรา ตรวนใส่ ในใจจำ...

รัตนาวดี ส่งจูบจ้ะ

แวะมาแจมพี่ริมโขงจ้า...คิดฮอด ยิ้มหน้าใส

ใบไม้แห้งเกรียวกราวคราวลมโบก
ขับผิวโลกให้เปลี่ยนวนเวียนย่ำ
เติมสัมผัสให้รู้เป็นหมู่นำ
ก่อลึกล้ำอารมณ์คนซมซาน

“ผู้มาเยือน” เคลื่อนใกล้ในทีท่า
โอบล้อมมาครานี้มีกล่าวขาน
จะหักโหมโลมร่างทางอาการ
หรือจะสานซ่านเซ็นเป็นระทม

มีสิทธิเลือกหรือไม่..ใครคนนี้
ทุกท่าทีมุ่งหมายปลายสาสม
หากเป็น “รัตน์” ไหนกล้าพาซานซม
อยากเปลี่ยนลมเป็นละมุนอุ่นเนื้อนวล

โอบไอ”รัตน์” นั้นอวลล้วนสุขแน่
ไม่ผันแปรดังฤดูผู้มากส่วน
รับรสรู้อยู่สุขไร้ทุกข์กวน
ชื่นกลิ่นนวลมวลบุบผาไหนมาเทียม

แต่นี่เธอ “ผู้เยือน” เหมือนไม่ปล่อย
ไม่ให้ลอยหน้าชื่นไร้อื่นเสี้ยม
เธอเตือนก่อนวอนไว้ให้ตระเตรียม
ยามเมื่อเรียมเยี่ยมกรายหมายเพียงเธอ

เหมันต์เยือนมาถึงรำพึงแท้
คอยเหลือบแลหาคู่อยู่เสมอ
มาร่วมฝันบั่นหนาวคราวละเมอ
ปล่อยให้เก้อเลยหนา..ผู้มาเยือน..

"บ้านริมโขง"

๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๕